Χορικά από την «Ηλέκτρα» και την «Εκάβη»

ΑΠΟ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ Κ. ΤΣΙΑΝΟΥ

Η πολυαναμενόμενη παράσταση του Λυκείου των Ελληνίδων Λάρισας με τα χορικά του Κώστα Τσιάνου, θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου, στο Κηποθέατρο Αλκαζάρ. Πρόκειται για μία ιστορική συνεργασία του Λυκείου των Ελληνίδων Λάρισας με τον σπουδαίο σκηνοθέτη Κώστα Τσιάνο.
Στην παράσταση αυτή, ο μύθος συναντά τον νεωτερισμό, η ώριμη στοχαστικότητα της τραγωδίας συνομιλεί με τη λαϊκή σοφία. Η παράσταση πραγματοποιείται σε συνεργασία με τον Δήμο Λαρισαίων.
Τα χορικά της Ηλέκτρας και της Εκάβης του Ευριπίδη του Κώστα Τσιάνου, φορτωμένα με μια σκηνική διαπολιτισμική Οδύσσεια, μας μεταφέρουν μέσα από έναν μαγευτικό διαχρονικό συμβολισμό του Ελληνισμού στο σήμερα. Το αποτέλεσμα είναι ασυνήθιστο, αλλά αποκαλυπτικό και σφυρηλατεί τους βαθύτερους δεσμούς του παρόντος με το παρελθόν, προσφέροντας συγκίνηση και πλούσια συναισθήματα. Κινούμενοι σχηματισμοί θα μαγνητίσουν τον θεατή αποπνέοντας έναν αρχαϊσμό που υπερβαίνει τον χρόνο.
Ειδικότερα, στην παράσταση θα παρουσιαστούν τρία χορικά από την «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη, που ανέβασε το 1988 το «Θεσσαλικό Θέατρο» και ένα από την «Εκάβη» του Ευριπίδη. Την παράσταση σκηνοθέτησε και χορογράφησε ο Κώστας Τσιάνος, σε μετάφραση Χρήστου Σαμουηλίδη, σκηνικά και κοστούμια Γιώργου Ζιάκα, μουσική του Νίκου Ξυδάκη και με τη Λυδία Κονιόρδου στον ομώνυμο ρόλο.
Η «Ηλέκτρα» γνώρισε θριαμβευτική επιτυχία. Παίχτηκε τρία καλοκαίρια σε όλη την Ελλάδα και σε φεστιβάλ του εξωτερικού, ενώ παρουσιάστηκε δύο φορές στο κατάμεστο θέατρο της Επιδαύρου. Αν και πέρασαν 35 χρόνια από τότε μέχρι σήμερα, η σκηνοθετική άποψη της παράστασης θεωρείται σταθμός στην προσέγγιση του αρχαίου δράματος από τον Λαρισαίο σκηνοθέτη.
Τους πνευματικούς θησαυρούς του ο Κώστας Τσιάνος τούς μοιράζεται με το Λύκειον των Ελληνίδων Λάρισας και αυτοί συνιστούν την έμπνευση για τον Δημήτρη Τσιπλακούλη, ο οποίος τους συνδέει με το πολύτιμο υλικό της ελληνικής παράδοσης. Επιλέγει ένα απάνθισμα από δημοτικά τραγούδια με παρόμοια θεματολογία με αυτή των χορικών, αποδεικνύοντας τη διαχρονική συνέχεια του λόγου και της αιώνιας αγωνίας και αναζήτησης του ανθρώπου για τα ίδια ζητήματα. Έτσι, τα χορικά μετατρέπονται σε μια ολοκληρωμένη παράσταση που εμπνέεται από τον λόγο του αρχαίου δράματος με τον τίτλο «Χορικά από την «Ηλέκτρα» και την «Εκάβη» του Ευριπίδη. Tόσοι αιώνες, τόσοι αγώνες, τόσοι χοροί...».