Με αφορμή την πανσέληνο του Αυγούστου ανοίγει φέτος στις 6 Αυγούστου, για πρώτη φορά στην περιοχή μας, ένας άγνωστος για αρκετούς μέχρι τώρα αρχαιολογικός χώρος, το Βυζαντινό Φρούριο της Σκήτης του Δ. Μελιβοίας. Την περιήγηση στο εσωτερικό του εξασφάλισαν οι εκδηλώσεις «Στο Φως του Φεγγαριού - Αρχαιολογικοί Χώροι και Μνημεία με την Πανσέληνο» που διοργανώνονται κάθε χρόνο από το Υπουργείο Πολιτισμού, τη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, με αφορμή την Πανσέληνο του Αυγούστου. Όπως μας ενημερώνει η αρχαιολόγος της 7ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, κ. Σδρόλια, λίγες εργασίες διαμόρφωσης που έγιναν φέτος στο χώρο κατέστησαν δυνατή την είσοδο των επισκεπτών σε έναν ενδιαφέρον αρχαιολογικό χώρο. «Ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να βρεθεί στην ανατολική πλευρά του μνημείου, αλλά θα απολαύσει μια πραγματικά εκπληκτική θέα κατανοώντας την αξία της ευρύτερης περιοχής μέσα από ένα μοναδικό τοπίο καθώς το βλέμμα του θα ταξιδέψει στο μεγαλύτερο μέρος των παραλίων, από τον κάβο Δερματά μέχρι και το Πολυδέντρι και σε όλο το δρόμο από τα παράλια προς την Αγιά έως τη Δήμητρα λαμβάνοντας έτσι μια συνειδητή εικόνα για τη θέση στην οποία βρίσκεται. Το Φρούριο είναι χτισμένο σε πλεονεκτική θέση. Υπάρχουν πολλά βυζαντινά μνημεία στο εσωτερικό Κάστρο τα οποία θα ερευνηθούν από τους αρχαιολόγους και τα αποτελέσματα των ερευνών θα αποτελέσουν ένα ενδιαφέρον σύνολο» σημειώνει η κ. Σδρόλια επισημαίνοντας τη σημαντική συμβολή του Δ. Μελιβοίας σε όλη την προσπάθεια ανάδειξης του χώρου.

 

«Το φως του φεγγαριού

μεταμορφώνει τα κτίρια»

«Το φως της πανσελήνου μεταμορφώνει τη φύση και ιδιαίτερα τα κτίρια που αποκτούν μια σχεδόν μαγική όψη. Η πανσέληνος, από την αρχαιότητα, σαν φυσικό φαινόμενο εξάπτει τη φαντασία. Πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι δένονται μέσα τα αρχαία μνημεία και ελευθερώνονται οι καλές πλευρές του εαυτού τους» αναφέρει σχετικά με την εκδήλωση η αρχαιολόγος.

 

Το Κουαρτέτο Εγχόρδων του ΔΩΛ στο Φρούριο

Την κεντρική εκδήλωση για το νομό Λάρισας φέτος αποτελεί, μεθαύριο Πέμπτη, η συναυλία στο Φρούριο Σκήτης, στις 9.30 μ.μ, η οποία συνδιοργανώνεται από την 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και το Δήμο Μελιβοίας. Πρόκειται για μια συναυλία κλασικής μουσικής με το Κουαρτέτο Εγχόρδων του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας. Παίζουν οι μουσικοί της Συμφωνικής Ορχήστρας του Ωδείου Δ. Καραμανώλης (πρώτο βιολί), Α. Μυτράς (δεύτερο βιολί) Γ. Σκίμπας (βιόλα), Ν. Νικολαΐδης (βιολοντσέλο), ενώ συμπράττει σε δύο έργα με κιθάρα ο Σ. Καβαλλιεράτος. Θα ακουστούν έργα για έγχορδα των J. Haydn, L. Boccerini και M. Giuliani. Την ίδια μέρα, από τις 8.μ.μ., θα διοργανώνονται περίπατοι στο βυζαντινό κάστρο, που προσφέρει μοναδική θέα τόσο προς τα παράλια, όσο και προς το λεκανοπέδιο της Αγιάς. Επίσης, τη βραδιά της πανσελήνου, θα παραμείνει ανοικτός έως τα μεσάνυχτα ο Αρχαιολογικός χώρος Νέας Αγχιάλου Ν.Μαγνησίας, ώστε όσοι θέλουν μπορούν να τον επισκεφθούν.

 

Το Φρούριο Σκήτης

Το Φρούριο Σκήτης είναι μια εκτεταμένη οχύρωση εκατόν τριάντα δύο στρεμμάτων, που βρίσκεται στα δυτικά της Σκήτης, σε βραχώδες πλάτωμα του Μαυροβουνίου και προσφέρει μοναδική εποπτεία τόσο προς την παράλια διαδρομή όσο και στο λεκανοπέδιο της Αγιάς. Ταυτίζεται με τη βυζαντινή Κενταυρούπολη, που ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό με σκοπό να προστατεύσει τους πληθυσμούς της περιοχής.

Τα τείχη είναι κτισμένα με αρκετά μεγάλες πέτρες, που σχηματίζουν σειρές και έχουν πλάτος δύο μέτρων και διατηρούμενο ύψος δύο με τρία μέτρα. Στα βορειοανατολικά υπάρχει προσθήκη των μεσοβυζαντινών χρόνων, στην οποία ανήκει και ο μοναδικός σωζόμενος πύργος. Τα τείχη στο σημείο αυτό έχουν μικρότερο πάχος και περιέχουν αρκετά τμήματα κεραμιδιών. Καλύτερα διατηρείται η ανατολική και η νότια πλευρά ενώ η βόρεια έχει καταρρεύσει.

Στο εσωτερικό της οχύρωσης έχουν εντοπισθεί δεξαμενή και εκκλησία των μεσοβυζαντινών χρόνων ενώ αρκετά ερείπια κτισμάτων μαρτυρούν ότι στο σημείο αυτό βρισκόταν η αρχική θέση του οικισμού της Σκήτης που μετακινήθηκε αργότερα προς την Ανατολή. Το όνομα του οικισμού προέρχεται από τη Σκήτη των Αγίων Αναργύρων που εγκαταστάθηκε το 12ο αιώνα στη χαράδρα βόρεια από το Κάστρο, αποτελώντας το νότιο όριο του Όρους των Κελλίων, το οποίο απλωνόταν στον Κίσσαβο. Η μοναστική χρήση της ευρύτερης περιοχής συνεχίσθηκε και στα μεσοβυζαντινά χρόνια, όπως αποδεικνύεται τόσο από τη μονή Αγίων Αναργύρων όσο και από τα μοναστήρια του δάσους του Πολυδενδρίου στα νότια της Σκήτης.