Αν και γνωστό από την αρχαιότητα η μαστίχα Χίου αποτελεί μέσο στοματικής φροντίδας μάλλον απαξιωμένο για τον σύγχρονο Έλληνα.

Η μαστίχα της Χίου είναι έκκριμα του μαστιχόδεντρου, μίγμα φυσικών κόμμεων με μεγάλη περιεκτικότητα σε αιθέρια έλαια. Βρίσκει πολλές εφαρμογές στον αρωματισμό διάφορων τροφίμων και ποτών ενώ το εκχύλισμά της, το μαστιχέλαιο, χρησιμοποιείται σε μεγάλη κλίμακα στη φαρμακοποιία.

Η χρησιμότητα της μαστίχας στις στοματικές παθήσεις ήταν ήδη γνωστή στην ελληνική αρχαιότητα. Ο Γαληνός στο βιβλίο του «Περί συνθέσεως φαρμάκων» αναφέρει ότι το μάσημα μαστίχας της Χίου αποτελεί αξιόλογο θεραπευτικό κι ανακουφιστικό μέσο για πολλές νοσηρές καταστάσεις του στόματος.

Τα τελευταία αυτά χρόνια ξαναζωντάνεψε το ενδιαφέρον για στοματική χρήση της μαστίχας της Χίου. Έρευνες, που έγιναν από πανεπιστημιακούς ερευνητές στη χώρα μας, έδειξαν ότι η συστηματική μάσηση σε ανεπεξέργαστη μορφή (κόκκοι διάφορων μεγεθών και χωρίς ζάχαρη) μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μείωση της μικροβιακής πλάκας στα δόντια.

Φυσικά, τα παραπάνω δε σημαίνουν ότι η μαστίχα Χίου μπορεί να αντικαταστήσει την οδοντόκρεμα και την οδοντόβουρτσα, ή το οδοντόνημα. Είναι όμως, ένα χρήσιμο συμπληρωματικό μέσο στοματικής υγιεινής, ένα ευχάριστο κι ωφέλιμο υποκατάστατο των συνθετικών τσιχλών του εμπορίου.

Κατά τους ερευνητές, το μάσημα της μαστίχας της Χίου προσφέρει τα ακόλουθα ωφέλη:

α) αυξάνει την ποσότητα του σάλιου και τη ρυθμιστική του ικανότητα

6) μαλάσσει τα ούλα και τονώνει την κυκλοφορία του αίματος σ' αυτά

γ) με την ελαστική, αλλά ταυτόχρονα αρκετά σκληρή σύστασή της, προσφέρει σημαντικά λειτουργικά ερεθίσματα στους στηρικτικούς ιστούς των δοντιών, συντελώντας έτσι στη διατήρηση του περιοδοντίου σε ακμαία κατάσταση

δ) καθαρίζει μηχανικώς την πλάκα ενώ παράλληλα απολυμαίνει κι αρωματίζει το στόμα

ε) διαφοροποιεί προς το καλύτερο, με την εκλεκτική βακτηριοστατική επενέργεια των αιθέριων ελαίων της, τη σύνθεση της απομένουσας στα δόντια μικροβιακής πλάκας

στ) βοηθάει στη μη χρήση των τσιχλών του εμπορίου, χωρίς τα προβλήματα που συνοδεύουν την προσπάθεια διακοπής μιας έμμονης επιβλαβούς έξης.