Ο πρωθυπουργός βρίσκεται στην εξουσία από τις 26-1-2015 και όμως, πρόλαβε, να κάνει μέσα σε ένα διάστημα είκοσι δύο μηνών, στην ουσία τον δεύτερον ανασχηματισμό, με διάρκεια ζωής των Κυβερνήσεων του οκτώ μηνών της πρώτης (Ιανουάριος - Σεπτέμβριος 2015) και δεκατεσσάρων μηνών της δεύτερης (Σεπτέμβριος 2015 - Νοέμβριος 2016). Αυτό δείχνει περίτρανα μεγάλη ανεπάρκεια και ανικανότητα του κ. Τσίπρα και προπάντων, άγνοια πάνω σε βασικές αρχές διοίκησης που, είναι η ικανότητα ενός ηγέτη να μπορεί να επιλέγει τους πλέον ικανούς και άξιους συνεργάτες του.
Το έχω ξαναγράψει πολλές φορές και δεν δυσκολεύομαι να το επαναλάβω ότι, ένας υπουργός - υφυπουργός για να μπορεί χωρίς κανένα άγχος και με άνεση να διευθύνει αποτελεσματικά ένα Υπουργείο, πέραν των ικανοτήτων του και του ταλέντου του, θα πρέπει να έχει συγχρόνως μπροστά του, για ευνόητους λόγους εξασφαλισμένο ορίζοντα παραμονής στις θέσεις τους τουλάχιστον διετίας.
Από τον ανασχηματισμό αυτόν, αντί ενός μικρού και ευέλικτου Κυβερνητικού Σχήματος μας προέκυψε, εκ νέου ένα πολυμελές με 49 πρόσωπα, έναντι 46 που, είχε το προηγούμενο, με πολλούς αναπληρωτές υπουργούς δώδεκα τον αριθμόν δέκα πέντε υφυπουργούς και είκοσι υπουργούς που, μαζί με τον πρωθυπουργό και τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης μας κάνουν τον μαγικό αριθμό: 49. Το ρεκόρ το έχει μια Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετίας του 1980, με 52 μέλη. Κύριε Πρωθυπουργέ εάν ακόμα δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι, ένα πολυμελές Κυβερνητικό Σχήμα δύσκολα ελέγχεται και κατευθύνεται και ακόμα πιο δύσκολα συντονίζεται, λυπάμαι αλλά τότε κάθεστε σε λάθος καρέκλα.
Όλες οι άλλες χώρες της Ευρώπης έχουν κυβερνήσεις των πολύ 25 μελών. Για παράδειγμα η Ισπανία έχει 13 Υπουργεία και εμείς 17 με τρεις υπουργούς Επικρατείας. Υπόψη ότι ο αναπληρωτής υπουργός έχει κανονικό δικό του χαρτοφυλάκιο, συμμετέχει στο Υπουργικό Συμβούλιο και ουσιαστικά δρα και κινείται ως αυτοτελής υπουργός. Συνεπώς στην πραγματικότητα έχουμε 17 Υπουργεία + 12 Αναπληρωτές και τρεις υπουργούς Επικρατείας = 32 Υπουργεία. Σε ένα μάλιστα υπουργείο και συγκεκριμένα στο υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης έχουμε δύο αναπληρωτές υπουργούς και έναν υφυπουργό. Γιατί;
Σε αυτόν τον ανασχηματισμό είδαμε με πόση ευκολία έγινε η συγκρότηση νέων υπουργείων, διάσπαση υπουργείων, Κατάχρηση του αριθμού των αναπληρωτών υπουργών (12). Υπόψη ότι στη χώρα μας η θέση αναπληρωτού υπουργού δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1965 στο τότε υπουργείο Συντονισμού με μνηστήρα αυτής τον Ανδρέα Παπανδρέου. Εσωτερική μετακίνηση υπουργών από ένα υπουργείο σε άλλο. Απεχώρησαν 11 μέλη και εισήλθαν στην Κυβέρνηση 15 νέα.
Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής έλεγε ότι ο κάθε Ανασχηματισμός είναι ένα σύνθετο και πολύπλοκο πρόβλημα. «Ευχαριστείς μόνο τους λίγους που, κάνεις υπουργούς. Δυσαρεστείς όμως πολύ περισσότερους. Εκείνους που, διώχνεις, αλλά κυρίως αυτούς που, περίμεναν ότι, θα γίνονταν.
Οι αλλαγές έγιναν προσπαθώντας ο πρωθυπουργός, να κρατήσει ορισμένες κομματικές ισορροπίες και να περάσει στον κόσμο κατά κάποιο τρόπο ότι, μπαίνει ένα νέο αίμα στην κυβέρνησή του, μα πάνω απ’ όλα περιχαράκωσε την καρέκλα του, χρησιμοποιώντας παντού δικούς του ανθρώπους. Τους κολλητούς του θα έλεγα. Για εμένα έγιναν του στυλ. «Άλλαξε ο Μανωλιός γιατί έβαλε τα ρούχα του αλλιώς». Και μακάρι να διαψευσθώ.
Δεν είναι ανάγκη να περιμένει ο εκάστοτε πρωθυπουργός, πότε θα κάνει σαρωτικό ανασχηματισμό, για να αντικαταστήσει κάποιον υστερούντα υπουργό - υφυπουργό. Αυτή είναι υποχρέωση και επιβεβλημένο καθήκον του, όταν διαπιστώνει κάποια ανεπάρκεια ή όταν βρίσκεται κάποιος εκτός κλίματος του κυβερνητικού έργου και της κυβερνητικής πολιτικής και γραμμής, πάραυτα να τον αντικαθιστά. Και αυτό πιστεύω επιτάσσει μια μοντέρνα, σύγχρονη και αποτελεσματική διοίκηση.
Για να υπάρχει συνέχεια του κράτους, θα πρέπει στην επικείμενη αναθεώρηση να θεσπισθεί όπως, σε όλα τα υπουργεία να υπάρχει οργανική θέση μονίμου Υφυπουργού για θητεία 2+2 ετών που, θα επιλέγονται διακομματικά, από την ιεραρχία των δημοσίων υπαλλήλων ή από ειδική επετηρίδα και θα είναι αυτοί που, θα εξασφαλίζουν την συνέχεια του Κράτους που, δυστυχώς αυτό λείπει παντελώς από τη Χώρα μας.
Μέσα απ’ αυτές τις λίγες γραμμές προκύπτει αδήριτη ανάγκη όπως, στην επικείμενη αναθεώρηση του ισχύοντος Συντάγματος γίνουν οι αναγκαίες βαθιές τομές σε αυτό ώστε, να μπει επιτέλους φραγμός στο Πρωθυπουργικοκεντρικό μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας όπου ο εκάστοτε πρωθυπουργός, μπορεί στην κυριολεξία, με μια μονοκονδυλιά να κάνει άνω κάτω την κρατική μηχανή όταν, έχει τη δυνατότητα να καταργεί ή να ιδρύει νέα υπουργεία, να αυξάνει ή να μειώνει τις θέσεις των υπουργών, να συγκροτεί ανεξάρτητες αρχές και γενικά να λειτουργεί στην κυριολεξία ως Κοινοβουλευτικός Δικτάτορας, χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν και πουθενά, παρά μόνο στον εαυτό του.
Το Σύνταγμα της χώρας που, ισχύει από τις 11-6-1975 και παρ’ ότι έχει υποστεί τρεις διαδοχικές αναθεωρήσεις του 1986-2001 και 2008 είναι ήδη ξεπερασμένο, φλύαρο με 27.000 λέξεις και θα πρέπει στην επικείμενη αναθεώρηση, από την επόμενη Βουλή που, θα λειτουργήσει ταυτόχρονα και ως αναθεωρητική, να αποκτήσει η χώρα μας, ένα άλλο προσαρμοσμένο στις σημερινές μας πραγματικές ανάγκες, να βάζει φραγμούς στον κομματισμό, στο πελατειακό Κράτος και στον λαϊκισμό ώστε, να μην μπορεί ο κάθε επιτήδειος να εφαρμόζει το ράβε ξήλωνε στη λειτουργία της κρατικής μηχανής όπως γίνεται δυστυχώς μέχρι σήμερα απ’ όλες διαδοχικά τις Κυβερνήσεις.
Ο στρατηγός Ντε Γκώλ έλεγε ότι: «Η εξουσία είναι μια δύστροπη ερωμένη που, απαιτεί τα πάντα και δεν συγχωρεί τίποτα». Με αυτή τη ρήση θα πρέπει να ξεκινάτε τη δουλειά σας καθημερινά εσείς και οι υπουργοί σας κύριε πρωθυπουργέ.
Μιχαήλ Γκρίλλας,
σμήναρχος ε.α.
