Αν και πέρασαν αιώνες από τότε που ειπώθηκε αυτή η ρήση του Θουκυδίδη, η νηφάλια και απροκατάληπτη αυτή διατύπωση εξακολουθεί μέχρι σήμερα να βρίσκεται στην επικαιρότητα, όσο ποτέ άλλοτε και να χειραγωγεί την ανθρώπινη ύπαρξή μας μέσα στην κοινωνία που βιώνουμε και κινούμαστε. Ο φθοροποιός χρόνος δεν αλλοίωσε ούτε μετέβαλε το βαθύ νόημα της Παρέμεινε, όπως διατυπώθηκε τότε, αναλλοίωτη, άφθαρτη, μέσα στο κοινωνικό στρατόπεδο, χωρίς καμία δύναμη να μπορεί να τη μεταβάλλει.

Τούτο τον καιρό που οι σχέσεις αρχόντων και αρχομένων δεν είναι και οι καλύτερες, μετράω και ξαναμετράω την έντασή τους και την εκατέρωθεν δυναμικότητά τους και τις βρίσκω αμέτρητες, ανάμεσά τους. Διάχυτη η απόγνωση. Βαθύ χάσμα μεταξύ των δύο πλευρών. Αθεράπευτες πληγές που δεν επουλώνονται με τίποτε.

Οργανωμένη κοινωνική ζωή δεν μπορεί να υπάρξει, αν επικεφαλής αυτής δεν είναι ο άρχων, ο ηγέτης. Ο άνθρωπος που θα αναλάβει τις πρωτοβουλίες και τις ευθύνες για πράξεις και ενέργειες που θα τις καταυγάζει και θα τις σφραγίζει η σοφία του και η αγάπη για το λαό. Κάθε κίνησή του πρέπει να έχει στόχο την ευημερία και ευτυχία του λαού και να θωρακίζεται από την αλήθεια, την οποία οφείλει να υπηρετεί με πάθος και πείσμα, χωρίς να σωρεύει αδιάκοπα ερωτηματικά στις λαϊκές μάζες και να πυροδοτεί ατέρμονη γκάμα αντιδράσεων

Η φιλοδοξία και το όραμα ενός νηφάλιου και πραγματικού ηγέτη πρέπει να είναι η ευτυχία και η ευημερία του λαού του, ανεξάρτητα αν αυτός έχει επιλεγεί από το λαό ή κατέχει τη θέση με κληρονομικό δικαίωμα. Δεν θα επέτρεπε ποτέ στον εαυτό του να κυριευθεί από την μεγαλομανία και την έπαρση της εξουσίας, αλλά με ταπεινοφροσύνη και αίσθημα ευθύνης απέναντι στο λαό του, θα έσκυβε με προσοχή και αγάπη πάνω στα προβλήματα, του, να ακούσει από πρώτο χέρι την ύπαρξή τους και την ταυτότητά τους από τους αρχόμενους του, για να χωρίσει στη συνέχεια σε ωφελιμότερη και αποδοτικότερη δική του προσφορά. Δεν τον ενδιαφέρει η απόκτηση υλικών αγαθών, ούτε η χαρά του πλούτου, της γεύσης, της πλησμονής. Του αρκεί η αφοσίωση και η αγάπη του λαού Ισχύς και δύναμή του. η αγάπη του λαού Έχει πάντα στην αυλή του άνδρες ηθικούς, άσπιλους, αμόλυντους, άφθαρτους. Φωτισμένες προσωπικότητες ικανές να τον υπηρετήσουν με αφοσίωση και πάθος στο έργο του. Άνδρες με ήθος και οράματα ανιδιοτελή Άνδρες με στόχους και βλέψεις, διακεκριμένες προσωπικότητες, γνήσιους υπηρέτες των λαϊκών μαζών. Άνδρες έντιμους και θαρρετούς που να τον αγαπούν και να τον υπηρετούν, αυτόν και το λαό με αγάπη και καλοσύνη.

Δεν μπορούν να έχουν θέση στην αυλή του, όποιοι και αν είναι αυτοί. Οι τσανακογλείφτες. σφογγοκολάριοι,, οσφυοκάμπτες. Τα προσημειωμένα, και κατεγνωσμένα ρετάλια της ζωής. Οι κόλακες, χειροκροτητές, οι γυμνοσαλίγκαροι που αναρριχώνται στην κορυφή με το γλείψιμο. Οι αυλοκόλακες. Όλοι αυτοί, δεν μπορεί παρά να προβάλλουν προσκόμματα στο έργο του. Να καταπνίγουν και να φιμώνουν τις κάθε είδους αντιδράσεις του λαού. για να επιζήσουν εκείνοι. Φυσικό είναι να προκαλούν την απέχθεια , την οργή και τον εμετό του λαού, στο αντίκρισμα τους. Κάθε γκρίζα και σκοτεινή πληροφορία που φθάνει στην ακοή του, πρέπει να εξετάζεται και ανάλογα να αντιμετωπίζεται. Τα απόβλητα της κοινωνίας δεν έχουν καμία θέση στο περιβάλλον του άρχοντα, γιατί μόνο δυσοσμία ανυπόφορη προκαλούν και μολύνουν το χώρο, πνίγοντας έτσι κάθε αγαθή συνείδηση.

Από την άλλη πλευρά, ο λαός μπροστά σε ένα τέτοιο ηγέτη που σέβεται και τηρεί τους νόμους, τους οποίους εφαρμόζει για την κοινή ειρήνη, ηρεμία, γαλήνη και προκοπή του λαού, οφείλει με τη δική του σειρά, να βρίσκεται κοντά στις δύσκολες στιγμές, να τον εμψυχώνει και να τον ενδυναμώνει με την παρουσία του. Να μάχεται παθιασμένα γύρω του και να αντιμάχεται με πείσμα και πάθος όλους εκείνους που άδικα κήρυξαν τον πόλεμο εναντίον του. Έτσι λαός και άρχοντες μπορούν να πορευθούν μαζί ενωμένοι, διαμορφώνοντας το πολιτικό και κοινωνικό ρεύμα για την αντιμετώπιση κάθε άδικης επίθεσης. Στο γήπεδο των αναμετρήσεων τέτοιων φαινομένων το πάθος του λαού για την προστασία του αληθινού ηγέτη τους δεν μπορεί παρά να λειτουργεί δυναμικά, αποτελεσματικά και γενναία Όσοι με τα φαρμακερά βέλη τους άδικα και ανεύθυνα πυροδοτούν και ανάβουν φωτιές για να κάψουν το αντίπαλο στρατόπεδο και κυρίως τον ηγέτη τους, χωρίς λόγο και αιτία, εκείνοι που αγαπούν και εκτιμούν αυτόν, πρέπει να ορθώσουν το ανάστημά τους ως τοίχο άρρηκτο και να τον προστατεύσουν. Είναι η ελάχιστη υπηρεσία που μπορούν να τον προσφέρουν.

Ψάχνω τα τελευταία χρόνια να βρω μια περίοδο συμπόρευσης αρχόντων και αρχομένων, με τη σημαία της σύμπνοιας, της αγάπης, της ομόνοιας, της κοινής επιδίωξης στο χέρι και δεν τη βρίσκω. Θέλω να τη θέσω, ως σημείο αναφοράς. Ως φωτεινό παράδειγμα. Ως στοιχείο αγάπης και χαράς για τους επερχόμενους. Ως γλυκύ όραμα από όπου θα αντλείται δύναμη και πίστη απ’ εκείνους που ζουν και κινούνται μέσα στο ανώνυμο πλήθος της εποχής μας

Απεναντίας βρίσκω άπειρα τα στοιχεία που συνθέτουν την κατρακύλα των αρχόντων σε αυθαίρετες ερμηνείες και παραβιάσεις των νόμων της πολιτείας, στερούμενοι ήθους και χρηστής διοίκησης Δεν είναι λίγοι οι ηγέτες που η διαλεκτική τους εμφορείται από ψέμα, και αλλοίωση των γεγονότων, που εξοργίζουν τον λαό και τον ωθούν σε απρεπείς πράξεις, όπως αλευρώματα, γιαουρτώματα, μουντζώματα, ρίψεις αυγών και διαφόρων άλλων αντικειμένων, βίαια διακοπή ομιλιών που ούτε τον ίδιο τιμούν, ούτε τους άρχοντες που απευθύνονται. Οι ύβρεις, οι απειλές, οι σαρκασμοί στο πρόσωπο του ηγέτη τους είναι φαινόμενα της εποχής μας που αιτία έχουν το ψέμα και την απόκρυψη της αλήθειας. Λείπει η εντιμότητα και η ειλικρίνεια από τους άρχοντες. Δέσμιοι του πάθους της εξουσίας δεν διστάζουν να κουρελιάζουν και να ποδοπατούν ό,τι καλό και ωραίο φέρνει αγάπη και ευτυχία στο λαό στα απόκρημνα γυρίσματα της ζωής

Στις ημέρες μας είναι ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά άρχοντες και αρχόμενοι να επιδείξουν τέτοια συμπεριφορά, ώστε ο πιο πάνω στίχος του Θουκυδίδη, η ρήση του αυτή, να ξαναβρεί τη θέση στις καρδιές όλων μας Να γίνει βίωμα μας. Πίστη μας. Έμβλημα μας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να πορευθούμε μπροστά.

Από τον Αθανάσιο Φώτο

* Ο Αθανάσιος Φώτος είναι επί τιμή δικηγόρος