Βέβαια και θα υπερίσχυε σε μια χώρα που, ορμώμενος από το ανεπιτυχές πραξικόπημα εναντίον του (την αυθεντικότητα του δεν είμαι σε θέση να επαληθεύσω ούτε και σκοπός μου να αμφισβητήσω) φυλάκισε 47.000 και απέλυσε από τον δημόσιο τομέα 100.000 χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.

Μπορεί το αποτέλεσμα να μην άρεσε καθόλου στον παλιό συμφοιτητή μου και τώρα καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά, τον Τάρικ αλλά υπάρχουν πολλοί συμπατριώτες του που θα μπορούσαν να ζήσουν με λιγότερη ελευθερία και πολλοί σημαντικοί ξένοι παίχτες που μόνο να κερδίσουν έχουν από μια χώρα που φτάνει να συνεννοηθείς με ένα και μόνο άτομο για τα πάντα.

Απρόβλεπτος θα πουν μερικοί. Απρόβλεπτος μέχρι εκεί που τον παίρνει θα έλεγα. Ο Ερντογάν δεν θα διακινδυνεύσει περισσότερο από τόσο όσο χρειάζεται για να πολώσει το κλίμα στη χώρα του για εσωτερική κατανάλωση. Με τη Ρωσία υπέγραψε τη συμφωνία για τον TurkishStream για μεταφορά φυσικού αερίου στη Νότια Ευρώπη, συμφωνία με πολλαπλά οφέλη για την Τουρκία. Μια περιήγηση στην ιστοσελίδα της Pravda αναβλύζει ουδετερότητα. Στην Κύπρο έστειλε το ερευνητικό πλοίο στα παράλια απέναντι από τα κατεχόμενα αλλά περισσότερο για να θυμίσει στους Ελληνοκύπριους την παρουσία του και όχι βέβαια για να φοβηθούν οι εταιρίες μεγαθήρια που δραστηριοποιούνται στην Κυπριακή ΑΟΖ.

Είναι κοινό μυστικό πως οι Ευρωπαίοι δεν θα κάνουν την Τουρκία μέλος της Ε.Ε. κατά τη διάρκεια αυτής της χιλιετίας τουλάχιστον. Ο Ερντογάν το ξέρει και για αυτό τον λόγο σφυρίζει αδιάφορα. Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις θα είναι στην ατζέντα για πάντα, και τα δύο μέρη ξέρουν ότι ο γάμος δεν θα γίνει ποτέ. Συμφέρει όμως ένας αιώνιος αρραβώνας και η δημιουργία μιας ιδιαίτερης σχέσης σε κάποιους νευραλγικούς τομείς της οικονομίας.

Η Ελλάδα τώρα, εδώ και χρόνια είναι υπέρ του δόγματος της ισχυρής σύγχρονης Τουρκίας. Με βάση αυτό μπορούμε να πούμε ότι έχουν αποφευχθεί θερμά επεισόδια αλλά βέβαια παρατηρείται δυσκαμψία στο Κυπριακό. Εδώ και μήνες έχω διατυπώσει την άποψη ότι λύση τώρα δεν θα βρεθεί. Ο Ερντογάν είναι πολύ αγκυλωμένος σε ακραίες ρητορείες με σκοπό τον εξευμενισμό των διαφόρων τάσεων στην εσωτερική πολιτική για να τολμήσει να φανεί διαλλακτικός. Μα αυτό πουλάει, την εθνικιστική αδιαλλαξία του, που είναι και τόσο της μόδας παγκοσμίως.

Λέγοντας αυτό ξέρω ότι το μυαλό σας πηγαίνει στον Τραμπ. Του τηλεφώνησε λέει για συγχαρητήρια προς μεγάλη δυσφορία μερίδας του Τύπου, ακτιβιστών, Ευρωπαίων και Αμερικανών πολιτικών. Δυστυχώς όμως δεν ασκούν αυτοί την πολιτική σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Τραμπ δεν θέλει ακόμη μία χώρα βυθισμένη στην αστάθεια στη φλεγόμενη περιοχή. Σαφώς και είναι υπέρ της λύσης Ερντογάν. The devil you know (Ο διάβολος που ξέρεις) είναι χίλιες φορές καλύτερος από το άγνωστο. Και ας είναι και διάβολος. Δεν είναι και άγνωστοι μεταξύ τους.

Βραχυπρόθεσμα λοιπόν ο Ερντογάν είναι χρήσιμος στην παρούσα συγκυρία και στην δεδομένη περιοχή. Μακροπρόθεσμα θα ακολουθήσει την πορεία που ακολούθησαν και άλλοι δικτάτορες σε χώρες που δεν ήταν ασήμαντες γεωπολιτικά, όπως ο Καντάφι και ο Σαντάμ. Μέχρι τότε θα πρέπει να έχουμε ανακτήσει την οικονομία και την εθνική μας ανεξαρτησία. Τότε θα παιχτεί η πιο σημαντική παρτίδα σκάκι στην ιστορία του σύγχρονου Ελληνισμού.

Του Ηρακλή Β. Γερογιώκα

* Ο Ηρακλης Γερογιώκας είναι απόφοιτος Αγγλικής Φιλολογίας του University of Greenwich, μεταπτυχιακός φοιτητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας και πρόεδρος της ΔΗΜΤΟ ΝΔ Λάρισας.