Η ελληνική ήταν η τελευταία εξαίρεση, αλλά μετά την αναθεώρηση των στοιχείων του ΑΕΠ για το πρώτο τρίμηνο του 2017 ακολουθούμε, με σημαντική καθυστέρηση, τον κανόνα της ανάκαμψης και της ανάπτυξης της Ευρωζώνης.
Εντυπωσιακή βελτίωση
Η σταθερή ανάπτυξη της οικονομίας της Ευρωζώνης φέρνει εντυπωσιακή βελτίωση και στην κοινωνική κατάσταση. Το ποσοστό ανεργίας στις χώρες της Ευρωζώνης κινείται πλέον γύρω στο 9,5%, όσο ήταν το 2008, πριν την εκδήλωση της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης που οδήγησε στη λήψη εξαιρετικά περιοριστικών μέτρων. Οι αρκετά καλές οικονομικές επιδόσεις και ο περιορισμός των κοινωνικών εντάσεων εξηγούν και την υποχώρηση των ποσοστών των δεξιών και ακροδεξιών λαϊκίστικων κομμάτων όπως και των κομμάτων της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Εκτός από σταθερή ανάπτυξη και υποχώρηση του ποσοστού ανεργίας παρατηρούνται επίσης σταθερή μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, σαν ποσοστού επί του ΑΕΠ, όπως και μείωση του δημόσιου χρέους, κάτω από το όριο του 90% του ΑΕΠ.
Διευκολύνσεις για όλους
Το καλό οικονομικό κλίμα και η θετική προοπτική έχει ανοίξει τον δρόμο σε μια πιο ήπια και δημιουργική αντιμετώπιση σημαντικών οικονομικών προβλημάτων.
Χαρακτηριστικά όσα συνέβησαν τις τελευταίες εβδομάδες, με μία ισπανική τράπεζα και τρεις ιταλικές που βρέθηκαν σε διαχειριστικό αδιέξοδο. Αντί να εφαρμοστούν οι αυστηροί κανόνες που ίσχυσαν στην περίπτωση της Κύπρου και συμπεριλαμβάνουν το «κούρεμα» των καταθέσεων, είχαμε ουσιαστική παράκαμψη των νέων κανονισμών που ισχύουν και διάσωση των τριών ιταλικών τραπεζών με δεκάδες δισ. δημόσιου χρήματος. Κρίθηκε σκόπιμο, σωστά κατά την άποψή μου, να παρακαμφθούν οι κανόνες που ισχύουν για να μην πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις η τραπεζική κρίση στην Ιταλία και επηρεάσει και τις πολιτικές εξελίξεις σε όφελος του Κινήματος των Πέντε Αστέρων του λαϊκιστή Μπέπε Γκρίλο.
Έτσι, από το bail-in και το «κούρεμα» των καταθέσεων που ίσχυσε στην τραπεζική κρίση της Κύπρου και την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών το 2015 που έγινε με όρους που οδήγησαν στην εξασθένιση και τον αφελληνισμό του τραπεζικού μας συστήματος, περάσαμε σε ευέλικτη παρέμβαση στην περίπτωση της Ισπανίας και σε γενναιόδωρες παρεμβάσεις στην περίπτωση των ιταλικών τραπεζών.
Εξαιτίας των λαθών και των παραλείψεων των κυβερνήσεων Τσίπρα χάσαμε οκτώ τρίμηνα προγραμματισμένης ανάπτυξης το 2015 και το 2016 και υπεστήκαμε μεγάλη ζημιά στο τραπεζικό σύστημα, που κάνει πιο δύσκολη την αναπτυξιακή χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας μας.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι η κυβέρνηση Τσίπρα, η οποία ευθύνεται για τη μεγάλη καθυστέρηση στην επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε αναπτυξιακή πορεία και οργάνωσε τη ρήξη με την Ευρωζώνη με τεράστιο κόστος -της τάξης των 100 δισ. ευρώ- για την ελληνική οικονομία και την κοινωνία, προσπαθεί τώρα να ελέγξει την πολιτική της φθορά προβάλλοντας όσα έπρεπε να είχε κάνει από τις αρχές του 2015 και την καθυστερημένη βελτίωση του επιχειρηματικού και οικονομικού κλίματος και της προοπτικής της οικονομίας.
Το πρόβλημα είναι ότι κινούμαστε με βραδύτερο ρυθμό από τους εταίρους και ανταγωνιστές μας, γεγονός που εξηγεί και την μετατροπή μας, με ευθύνη της κυβέρνησης Τσίπρα, στη μοναδική μνημονιακή χώρα της Ευρωζώνης. Τον Μάρτιο του 2016 βγήκε και η Κύπρος από το δικό της πρόγραμμα-μνημόνιο, ενώ στην περίπτωσή μας η εφαρμογή του μνημονίου επεκτάθηκε χρονικά μέχρι τον Αύγουστο του 2018 και αποφασίστηκαν ήδη πρόσθετα μνημονιακού χαρακτήρα μέτρα για το 2019, οπότε θα μειωθούν οι παλαιές κύριες συντάξεις, και το 2020, οπότε θα μειωθεί δραστικά το αφορολόγητο όριο στο ετήσιο εισόδημα.
Το γεγονός όμως ότι καταφέραμε να διατηρήσουμε τη θέση μας στην Ευρωζώνη μετά τη στροφή 180 μοιρών που πραγματοποίησε η κυβέρνηση Τσίπρα στην οικονομική πολιτική της το καλοκαίρι του 2015 και η εντυπωσιακή βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της Ευρωζώνης σε σχέση με το 2012, προετοιμάζουν θετικές εξελίξεις και για την ελληνική οικονομία, παρά το υπερβολικά μεγάλο οικονομικό και κοινωνικό κόστος της εφαρμογής της κυβερνητικής πολιτικής.
Από τον Γιώργο Κύρτσο
* Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της ΝΔ
