* Του Βασιλείου Αθ. Πλατή, φιλολόγου-διδάκτορος Ιστορίας του Α.Π.Θ.
Παρακολουθώντας με έκδηλη αγωνία τη συνεχιζόμενη επέλαση του ισλαμικού στρατού σε εδάφη της Μέσης Ανατολής, γεγονός που έχει ως συνέπεια την επέκταση της επικράτειας του λεγόμενου «ισλαμικού χαλιφάτου», η διεθνής κοινότητα διατυπώνει έντονο προβληματισμό αναφορικά με τις αιτίες της τελευταίας έξαρσης του φονταμενταλισμού στην περιοχή.
Είναι γνωστό ότι μία από τις βασικότερες αρχές της ισλαμικής θρησκείας που διατυπώθηκαν τον έβδομο αιώνα από τον ιδρυτή της Μωάμεθ είναι η διεξαγωγή του λεγόμενου «ιερού πολέμου» (τζιχάντ) ως μέσο για την επιβολή της στον κόσμο. Έτσι, εμποτισμένοι με το ιδεώδες του «ιερού πολέμου» και μετουσιώνοντάς τον σε πράξη και καθημερινή πρακτική, οι οπαδοί του Μωάμεθ με πρωτόγνωρο θρησκευτικό φανατισμό και πολεμική ορμή επεκτάθηκαν σε μεγάλο τμήμα του τότε γνωστού κόσμου καταλαμβάνοντας εκτάσεις της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και προελαύνοντας δυτικά έως τις εσχατιές της σημερινής Ευρώπης (Ισπανία).
Κατά συνέπεια, ο θρησκευτικός φανατισμός που διέκρινε κομμάτι του Ισλάμ, οδήγησε διαχρονικά σε πράξεις μαζικής βίας. Η αντίληψη αυτή ασφαλώς εξηγεί και τις αποτρόπαιες ενέργειες των τελευταίων δεκαετιών (λ.χ. τις επιθέσεις αυτοκτονίας ή την καταστροφή διαφόρων «εχθρικών» στόχων ανά την υφήλιο), με αποκορύφωμα την κατάρριψη των δίδυμων πύργων στη Νέα Υόρκη την αποφράδα 11η Σεπτεμβρίου 2001. Το τελευταίο μάλιστα διάστημα οι διαστάσεις που προσλαμβάνουν τέτοιου είδους εγκληματικές πράξεις είναι τρομακτικές, καθώς η ωμότητα με την οποία οι τζιχαντιστές εκτελούν τα θύματά τους αναδεικνύεται μέσα από τις φρικιαστικές σκηνές που διοχετεύουν στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Επιχειρώντας να διερευνήσει κανείς τα αίτια αυτής της μεταστροφής στον τρόπο και την ένταση της δράσης των τζιχαντιστών, είναι αναπόφευκτο να αναφερθεί στις πολιτικοοικονομικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν την τελευταία δεκαετία σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι γεγονός ότι βαθιά ισλαμικές χώρες, όπως το Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και άλλες, «στοχοποιήθηκαν» από τη μεγάλη δυτική δύναμη, τις ΗΠΑ, η οποία επενέβη απροκάλυπτα στα εσωτερικά των χωρών αυτών προκειμένου να εξυπηρετήσει δικά της οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα επισείοντας προσχηματικά τον ισλαμικό κίνδυνο. Οι «ηγεμονικές» επεμβάσεις των Αμερικανών με τη σιωπηρή συγκατάνευση ορισμένων ισχυρών ευρωπαϊκών κρατών είχαν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν θύλακες εξαγριωμένων φανατικών ισλαμιστών στους κόλπους των πολιτισμένων κοινωνιών της Δύσης. Η συγκέντρωση, άλλωστε, πολυάριθμων μουσουλμανικών πληθυσμών στις χώρες αυτές είναι δεδομένη ως απότοκο της παγκοσμιοποίησης και των τεράστιων διαστάσεων που έλαβε τα τελευταία χρόνια η υπερπόντια μετανάστευση. Επιπλέον, οι πληθυσμοί αυτοί έχουν να επιδείξουν ισχυρή δημογραφική υπεροχή σε σχέση με τους «οικοδεσπότες» τους Ευρωπαίους.
Από την άλλη πλευρά, η αρνητική προδιάθεση κάποιων μελών των μουσουλμανικών κοινοτήτων ενισχύθηκε και από την έλλειψη ανεκτικότητας απέναντι στο «διαφορετικό» που διέκρινε τις κυβερνήσεις δυτικών χωρών σε συνθήκες σφοδρότατης οικονομικής κρίσης. Η αντιμετώπιση αυτή προκάλεσε την εκδήλωση ρατσιστικών φαινομένων σε βάρος και μουσουλμάνων πολιτών.
Επιπλέον, οι προσπάθειες εκδημοκρατισμού που έγιναν πρόσφατα σε διάφορες αραβικές χώρες (η αποκαλούμενη ως «αραβική άνοιξη»), οι οποίες σχεδόν παντού εγκατέστησαν στην εξουσία εξίσου ανελεύθερα με τα προηγούμενα πολιτικά καθεστώτα μεγέθυνε το κύμα της αγανάκτησης των φανατικών μουσουλμάνων και τους ώθησε σε νέες ακρότητες. Την έξαρση του ισλαμικού φανατισμού πυροδότησαν, εξάλλου, οι αντιθέσεις μεταξύ σουνιτών και σιιτών, των δύο κύριων κοσμοθεωρητικών πόλων του Ισλάμ.
Οι παράγοντες αυτοί, λοιπόν, προκάλεσαν τη συγκρότηση ενός ισχυρού αλλά και εύρωστου σε πολεμικά μέσα ισλαμικού στρατού, ο οποίος καταλαμβάνοντας ήδη εκτάσεις του Ιράκ και της Συρίας δημιούργησε δική του επικράτεια, το «ισλαμικό χαλιφάτο», με ολέθριες και απρόβλεπτες συνέπειες τόσο για τους πληθυσμούς της περιοχής όσο και για τους πολίτες των δυτικών χωρών, η ασφάλεια των οποίων διακυβεύεται.
Είναι φανερό ότι δεκατρία χρόνια μετά τη βομβιστική ενέργεια στη Νέα Υόρκη, η διεθνής κοινότητα βρίσκεται μπροστά σε μια νέα τρομακτική απειλή: οι τζιχαντιστές απεργάζονται τα δικά τους ιμπεριαλιστικά σχέδια αιματοκυλίζοντας τον αραβικό κόσμο και οικοδομώντας φαντασιώσεις για ακόμη μεγαλύτερη ισχύ. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η ανάληψη δράσης από τα κράτη της Δύσης σε συνεργασία με τις χώρες του αραβικού κόσμου και τους διεθνείς ειρηνευτικούς οργανισμούς ώστε να αναχαιτιστεί το κύμα των φονταμενταλιστών ανταρτών του Ισλαμικού Κράτους φαντάζει σήμερα κάτι περισσότερο από επιβεβλημένη.
* ΦΩΤΟ: (Πηγή: http://www.iefimerida.gr)
