ΑΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

Από τη Νίκη Κεφαλέα - Παναγούλη

Άνοιξη γλυκιά
της ζωής μου αναπνοή

της αγάπης πέρασμα
χάνομαι σ’ ένα μαγευτικό
τοπίο επιβλητικό θεάριστο
έργο.Ένας πίνακας απλώνεται
παντού με πολύχρωμες
πινελιές οι δροσοσταλίδες
κυλάνε στο κορμί μου
και το νέκταρ των λουλουδιών
ρουφάει η ψυχή μου.Μια ανάσα δροσιάς νιώθω
μες της άνοιξης το δείλι
το συναίσθημα της αγάπης
είναι πολύ δυνατό έρχεται
μία αύρα σαν απαλό αεράκι
σαν τιτίβισμα πουλιών
που γίνεται τραγούδι.Μες στο φεγγαρόφωτο της
άνοιξης στόλισα ένα όμορφο
αμάξι με δύο άλογα άσπρα
καλπάζοντας μες στης νύχτας
τη σιγαλιά σε περιμένω αγάπη μου
να έρθεις αυτή την αξέχαστη
όμορφη βραδιά
διψάει η καρδιά μου
να νιώσω την πνοή σου
ν’ αγκαλιάσω τη μορφή σου
και όλα τα χρόνια
που έζησα μαζί σου.Άκου μια μελωδία γλυκέ μου
τρυφερή όσο έχω φωνή
θα σου τραγουδάω
σου χαρίζω την καρδιά μου
κάν’ τη ό,τι θες
είναι για σ’ ένανε.Άμαξά μου τρέχα και μην
σταματάς άπλωνε του θεού
το χέρι στης αγάπης μου
τα μέρη εκεί που λάμπει
ο ήλιος, η χαρά και ο ουρανός
την ευτυχία την αγκαλιάζει
η καρδιά μου που λέγεται
ζωή.Αγάπη μου σε περιμένω
άργησες ποιο σύννεφο ποιο χέρι
έκλεισε το δρόμο σου, σε πήρε
πάλι μακριά και λύγισα, έμεινα
μόνη στης άνοιξης
την αγκαλιά.Απόψε σβήστε το φεγγάρι,
πάρτε την καρδιά μου
κάντε τη κομμάτια να μην
πονάω άλλο πια.Αφήστε μου μόνο τα δυο μου
μάτια γιατί αυτά που γράφω
είναι η αλήθεια της ψυχής μου
στιγμές που αγαπώ και δακρύζω.Σ’ αυτόν τον επίγειο
παράδεισο της φύσης δεν
μπορώ να χαρώ ένα δάκρυ
της άνοιξης, πότισε τη ζωή μου
και άγγιξε την ψυχή μου
πόσο σ’ αγαπώ καρδούλα μου.