Μόνος τον δρόμο διάλεξες ταξίδι για να κάνεις
γιατί ήσουν άλλος άνθρωπος δεν έμοιαζες μ’ αυτούς.
και το μαχαίρι που ‘κοψε τις φλέβες να πεθάνεις
ήταν από συγκάτοικους και από «κολλητούς».
Φίλοι, γνωστοί και συγγενείς περπάτησαν μαζί σου
και σ’ έβαλαν στην αγκαλιά της γης ν’ αναπαυθείς
κι όταν στην άλλη σου ζωή εμφανισθείς θυμήσου
ότι με τέτοιους «κολλητούς» δε θα ξαναβρεθείς.
Άγγελοι σε παρέλαβαν σε σήκωσαν στα χέρια
σε πήγανε στους ουρανούς ψηλά που κατοικούν
και εκεί σε τοποθέτησαν ανάμεσα στ’ αστέρια
για να φωτίζεις τις καρδιές αυτών που αδικούν.
Αιμίλιος
