* Του Κων/νου Ι. Παπακωνσταντίνου
Γράφαμε σ’ ένα προηγούμενο άρθρο, για το πώς τα πάμε έξω. Η κατάσταση απελπιστική. Αλλά και μέσα; Στα προβλήματα του κόσμου; Στην καθημερινή αγωνία; Α! Εδώ είναι πιο απελπιστική. Υπάρχει μία αναντιστοιχία, από όσα λέγονται πρωί και βράδυ, που σε τρελαίνει. Ο ένας αναιρεί τον άλλον. Καθένας το δικό του μπαϊράκι. Μια ορχήστρα με ξεκούρδιστα όργανα.
Η παράσταση του προεκλογικού παραμυθιού έληξε, αδόξως από πολλού. Και μας οδηγεί σε μία κατάσταση, που ίσως σε λίγο να μην είναι αναστρέψιμη. Ποια είναι η πραγμάτωση σε έργο σοβαρό και γόνιμο, των όσων με ωραιοπάθεια, αλλά και με ψεύτικη σιγουριά, μας ξεφούρνισαν; Η αύξηση στα 751 ευρώ των μισθών μπήκε στις καλένδες. Είναι ουτοπία να πιστεύει κανείς ότι θα γίνουν αυξήσεις μισθών την ώρα που αγνοούν αν θα μπορέσουν να δώσουν μισθούς και συντάξεις. Μα τι λέτε; Εδώ ξύνουν πάτους βαρελιών, δημεύουν αποθεματικά των Ταμείων, καταπατούν το Σύνταγμα για λίγα ευρώ, καθώς είναι πολιορκημένοι από την έλλειψη ρευστότητας και άδεια ταμεία, και θα δώσουν αυξήσεις;
Η φενάκη ήταν καλά στημένη. Όπως και η αλόγιστη ευπιστία των αείποτε αφελών, ότι με την Αριστερή Κυβέρνηση θα δούμε καλύτερες μέρες. Ο ΕΝΦΙΑ; Αχ, αυτός ο ΕΝΦΙΑ. Τι τράβηξε από τα φαρμακερά βέλη του ΣΥΡΙΖΑ! Και τώρα αναίσχυντα τον επικαλούνται ως σωτήρα. Δεν είναι τούτος ευτελής λαϊκισμός; Αντί να βάλουν κάτι νέο και χρήσιμο στη θέση του παλιού, συνεχίζουν να πατούν στα χνάρια των άλλων. Κανείς δεν ομιλεί για τη διαγραφή του χρέους. Ήταν κι αυτό ένα άσμα σειρήνων στ’ αυτιά των εύπιστων. Πού είναι το αφορολόγητο των 12.000; Κι αυτό ξεχάστηκε.
Ο Σοβιετικών αντιλήψεων σ. Δρίτσας, δεν διστάζει να καταργήσει τις Ανεξάρτητες Αρχές. Καρατομεί μάλιστα και τη «ΔΙΑΥΓΕΙΑ». Και τα δύο είναι όργανα ενός Δημοκρατικού πολιτεύματος, με θαυμάσια μέχρι τώρα αποτελέσματα.
Η αποδόμηση της Παιδείας γίνεται με ταχείς ρυθμούς. Αναίρεσαν τη σχετική αυτονομία των ΑΕΙ. Κουρέλιασαν το Νόμο Διαμαντοπούλου, ρηξικέλευθη τόλμη λύσης χρόνιων καρκινωμάτων. Τα πλήγματα που επιφέρουν στην Παιδεία οι Λούμπεν Μαρξιστές Μπαλτάς και Κουράκης, είναι φοβερά. Δεν θ’ αργήσουν να φανούν οι δυσάρεστες επιπτώσεις των. Πάνε να δομήσουν, ένα σύστημα Παιδείας καθαρά κομμουνιστικό. Ισοπεδωτικό. Δίχως όραμα. Δίχως αξιολόγηση και αξιοκρατία. Δίχως το αγαθό της Αριστείας. Ο Πλάτων έλεγε: «Η αρετή κάθε επαγγέλματος, είναι ταυτόσημη με την Αριστεία στην ειδικότητά του. Αλλά πόσους αριστείς βλέπετε σήμερα στην Κυβέρνηση; Τραγική απουσία.
Η κ. Βαλαβάνη άκουσον-άκουσον Υφυπουργός Οικονομικών ομολογεί, πως δεν μπορεί να συμπληρώσει ούτε τη δήλωσή της, φόρου εισοδημάτων στην Εφορία. Ναι είναι ανίκανοι ναι. Αλλά να είναι και τόσο ανόητοι, ώστε να ομολογούν τη γύμνια τους; Η υφυπουργός Τουρισμού, δεν ακούει πως τα νησιά μας βούλιαξαν από μετανάστες και με προκλητική αναίδεια, είπε ως είδε μερικούς να λιάζονται στις πλατείες. Εν τω μεταξύ το κράτος δικαίου καταποντίζεται. Όργιο διορισμών ημετέρων και ομοϊδεατών. Κομματικά στελέχη με ελλιπείς γνώσεις. Ντόρος για τους 13 Περιφερειάρχες Διευθύνσεως Εκπαίδευσης, που προσελήφθησαν χωρίς αξιοκρατικά στοιχεία. Η χαριτωμένη Ζωή, βόλεψε τη μάνα της στο θώκο της Διεύθυνσης του ΕΣΡ. Ο Τσίπρας διόρισε τον αδελφό του σε καίριο πόστο. Κι ο καθείς, ευκαιρίας δοθείσςη, βολεύει ανίψια, φίλους και κομματικά ξόανα. Μας τα λέει ο ποιητής: «Αδέλφια, ξαδέλφια συμπεθέροι / λάβετε φάγετε Γενικές Γραμματείες / Ω! Σύμβουλοι, μπάτε κι αλέστε ως μύλοι / των φαύλων κομμάτων σφοδροί τιμητές / ορμάτε, τρυγάτε εάλω ο μπαχτσές». Μέσα στη ζάλη της ελάσσονος αξίας και της ανημποριάς, ζαλισμένοι αποκαλύπτουν τη διαφορά ανάμεσα αντιπολίτευσης και Κυβέρνησης. Και προσπαθούν να επιρρίψουν ευθύνες στους προηγούμενους. Όχι πως δε φταίνε κι εκείνοι. Δεν ήσαν νερό για αγίασμα. Αλλά ετούτοι είναι εκτός πραγματικότητας. Και κατά τα ειωθότα χρησιμοποιούν ανοίκειους χαρακτηρισμούς, περί «Πέμπτης φάλαγγας», «πουλημένων»κλπ. Τώρα έβαλαν στο στόχαστρο τον Στουρνάρα, που έδωσε σε δημοσιογράφους που του ζήτησαν, στοιχεία, που θα έπρεπε να τα γνωρίζουμε όλοι μας. Αλλά ψεύτες δεν είναι; Ψευτιές θέλουν να μας πουλάνε. Δείγματα φόβου και παραζάλης, για το μη αντιμετωπίσιμο έργο τους. Οι άνθρωποι έχουν άγνοια. Και από θέση ηγετική η άγνοια είναι έγκλημα.
Αλλά είναι αχαρακτήριστο και αυτό, που με αφέλεια ξεστόμισε ο Τσίπρας. Είπε πως στη Συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, ξέχασε να ζητήσει χρήματα από την Ευρωζώνη. Και πως ακόμα, οι Εταίροι μας, μας ξεγέλασαν. Το είπε και ο Σταλινικός Τσακαλώτος.
Δυστυχώς οι πρώην μαχητές, του φοιτητικού συνδικαλισμού, είναι σήμερα επικεφαλής της Κυβέρνησης. Μιας Κυβέρνησης, που τα μέλη της αντί για δουλειά στα νιάτα τους, σήκωναν παντιέρες και μολότωφ. Που όταν ήταν καιρός να μεταλάβουν των ναμάτων της ανθρωπιστικής Παιδείας, των ιδανικών της Πατρίδας και της Θρησκείας, βρίσκονταν στους δρόμους, για ν’ αποδομήσουν το «κατεστημένο». Μιας Κυβέρνησης που έχει στους κόλπους της οικονομολόγους, που οραματίζονται ένα σύστημα σκληρού κρατικισμού. Καταδικασμένο. Εφιάλτη για πολλούς λαούς.
Αυτά λοιπόν τα ευτράπελα, τα ανήκουστα και τα επικίνδυνα συμβαίνουν τελευταία στον τόπο μας. Και ο Θεός βοηθός.
