Μετά από μία τριετία πλήρους απασχόλησης στο παραπάνω φαρμακείο απέκτησε όλες τις σχετικές γνώσεις της επιστήμης και εξελίχθηκε σε έναν πολύ καλό εμπειρικό φαρμακοποιό.
Το 1879 παραιτήθηκε και εγκαταστάθηκε στη Λάρισα, όπου ίδρυσε δικό του φαρμακείο, η θέση του οποίου μας είναι άγνωστη. Εκεί γνωρίστηκε με τον ιατρό Αριστείδη Δ. Αλέκου ο οποίος είχε δραστηριοποιηθεί στην πόλη από τα μέσα της δεκαετίας του 1870. Η γνωριμία τους δεν άργησε να εξελιχθεί σε αμοιβαία επαγγελματική συνεργασία. Τον Φεβρουάριο του 1882 ίδρυσαν «Μετοχική Εταιρεία αγοράς και μεταπωλήσεως φαρμάκων», ενώ στις 5 Μαρτίου του ιδίου έτους ενοικίασαν ένα κατάστημα το οποίο βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το τζαμί του Κουραχανέ [1] και ανήκε στην πλήρη κυριότητα του Οθωμανού ιερωμένου Κουρά Μαχμούτ εφένδη. Η διάρκεια της ενοικίασης ορίστηκε στους 13 μήνες (από 1 Μαρτίου 1882) με συνολικό μίσθωμα 625 γροσίων (48,08 μηνιαίως) [2].
Στις 8 Σεπτεμβρίου 1882 ο Θεόδωρος Καπουρνίδης υπέβαλε αίτηση στην Επιτροπή του Ιατροσυνεδρίου (Αθήνα), τόσο για τη διατήρηση του φαρμακείου του στη Λάρισα, όσο και στη συμμετοχή του στις πρακτικές εξετάσεις για τη λήψη νόμιμου πτυχίου φαρμακοποιού. Σύμφωνα με τις τότε διατάξεις, έπρεπε είτε να ήταν διπλωματούχος του Εθνικού Πανεπιστημίου, είτε (εφόσον ήταν εμπειρικός φαρμακοποιός) να ήταν κάτοχος φαρμακείου που ήταν σε λειτουργία πριν από τις 23 Ιουνίου 1878.
Ο Θεόδωρος Καπουρνίδης δεν πληρούσε όμως, καμία από τις δύο προϋποθέσεις. Μεταξύ των δικαιολογητικών που είχε καταθέσει, ήταν μία ψευδής βεβαίωση του τότε δημάρχου της Λάρισας [3] (αριθμός 1521 της 7ης Σεπτεμβρίου 1882), που ανέφερε ότι διατηρούσε φαρμακείο στην πόλη από το 1877 (και όχι από το 1879 όπως ήταν στην πραγματικότητα). Κατέθεσε επίσης ένα βιογραφικό σημείωμα (9.1.1882) και μία βεβαίωση προϋπηρεσίας από τον φαρμακοποιό Εμμανουήλ Ξανθό (9.10.1882). Και τα δύο τελευταία ανέφεραν μη αληθή στοιχεία. Η Επιτροπή του Ιατροσυνεδρίου απέστειλε στον εισαγγελέα την ψευδή βεβαίωση του δημάρχου και απέρριψε την αίτηση του Καπουρνίδη για τη συμμετοχή του στις εξετάσεις. Με υπουργική απόφαση η οποία εκδόθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1882, διατάχθηκε η σφράγιση του φαρμακείου του, επειδή σύμφωνα με τη νομοθεσία συστάθηκε μετά από τις 23 Ιουνίου 1878 [4].
Μετά από αυτές τις εξελίξεις, ο Αριστείδης Αλέκου και ο Θεόδωρος Καπουρνίδης, στις 28 Οκτωβρίου 1882 «διέλυσαν την εταιρείαν οριστικώς»[5]. Ο Αριστείδης Αλέκου (ως ο βασικός χρηματοδότης της εταιρείας), παρέλαβε «ως τελείαν ιδιοκτησίαν του τα υπάρχοντα εν τω εταιρικώ φαρμακείω φάρμακα, δοχεία, σκελετούς, γραφείον, πάγκους, καρέκλες καθώς και σκεύη και μηχανισμούς της φαρμακευτικής», καθώς και τα κλειδιά του καταστήματος. Ο Θεόδωρος Καπουρνίδης αποδέχθηκε τις πιστώσεις (βερεσέδια) και θα μπορούσε να τις εισπράξει αργότερα και διά ίδιον όφελος. Σύμφωνα με το συμφωνητικό διάλυσης της εταιρείας, το μισθωμένο κατάστημα του Κουρά εφένδη, θα παρέμενε στη χρήση του Αριστείδη Αλέκου, ενώ ο Καπουρνίδης δεν θα μπορούσε να ζητήσει αποζημίωση από τον Οθωμανό ιδιοκτήτη για τα μέχρι τότε καταβληθέντα ενοίκια.
Κατά τη διάρκεια της μεγάλης πλημμύρας του 1883, η οικία του Θεόδωρου Καπουρνίδη στη συνοικία Παράσχου (Αγίου Νικολάου) κατέρρευσε ολοσχερώς, ενώ ο ίδιος και η σύζυγός του διασώθηκαν [6]. Δύο χρόνια αργότερα (1885), η Αθηνά Καπουρνίδου (σύζυγος), αναφέρεται ως κληρονόμος στη διαθήκη του ιατρού Ευάγγελου Αποστολίδη (1835-1885) που απεβίωσε στη Λάρισα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τον συνέδεαν δεσμοί συγγένειας με τον προαναφερθέντα ιατρό, αν και αυτό δεν έχει αποσαφηνιστεί επαρκώς [7]. Δυστυχώς ελλείπουν πληροφορίες για τον ίδιο τον Καπουρνίδη, τόσο για τη μετέπειτα επαγγελματική του πορεία, όσο και για την οικογενειακή. Το μόνο που είναι γνωστό είναι, ότι μετά από το 1889 διέμενε στη Λάρισα, όπου εξασκούσε το επάγγελμα του δικαστικού κλητήρα [8].

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Νικόλαος Παπαθεοδώρου, «Ο τεκές του Κουρά Εφέντη», Ελευθερία (Λάρισα), 3 Μαΐου 2015 και του ιδίου: «Η αγορά του Κουραχανέ από την Εθνική Τράπεζα», Ελευθερία (Λάρισα), 7 Ιουλίου 2021.
[2]. Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχεία Νομού Λάρισας (ΓΑΚ/ΑΝΛ), Συμβολαιογραφικό Αρχείο Ανδρέα Ροδόπουλου, φκ. 001, αρ. 99 (5 Μαρτίου 1882).
[3]. Δήμαρχος της Λάρισας μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1882 διετέλεσε ο Οθωμανός Χασάν εφένδης Ετέμ αγάς. Ακόμα και σήμερα δεν έχει αποσαφηνισθεί εάν παραιτήθηκε οικειοθελώς ή υποχρεώθηκε σε παραίτηση.
[4]. Υπουργική Απόφαση 37966 (20 Οκτωβρίου 1882): «Περί κλείσεως του εν Λαρίσση φαρμακείου του Θ. Καπουρνίδη κλπ.» (ΦΕΚ 143/Α/23-10-1882).
[5]. Αρχείο Ροδόπουλου, φκ. 003, αρ. 910 (28 Οκτωβρίου 1882).
[6]. Αιών (Αθήνα), φ. 4301 (22 Οκτωβρίου 1883).
[7]. ΓΑΚ/ΑΝΛ, Συμβολαιογραφικό Αρχείο Αγαθάγγελου Ιωαννίδη, φκ. 015, αρ. 4361 (20 Ιουλίου 1885).
[8]. Αρχείο Ροδόπουλου, φκ. 031, αρ. 8587 (9 Ιανουαρίου 1889).