Το δέος που του προκαλούν όσα βλέπει γύρω του, είναι η κινητήριος δύναμη που ωθεί τον Βασίλη Λούγγο να δημιουργεί. Η ίδια η φύση, οι άνθρωποι, ότι μας περιβάλλει είναι για εκείνον τα αριστουργήματα που έχει φιλοτεχνήσει ο Δημιουργός, και αποστολή της τέχνης του να τα αποτυπώσει με τη δική του ματιά πάνω στον καμβά.
Κείμενο: Παναγιώτα Φούντα
Λάτρης της τέχνης είναι πάνω απ’ όλα ο Βασίλης Λούγγος. Και μετά ζωγράφος και μουσικός. Το ταλέντο του και στις δύο αυτές αγάπες διαφάνηκε από μικρή ηλικία και περνώντας τα χρόνια αποφάσισε να τα σπουδάσει και τα δύο. Έτσι στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας μελέτησε τη μουσική, με ειδίκευση στα κρουστά και στη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης, τη ζωγραφική. Σήμερα, είναι δάσκαλος εικαστικών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ διδάσκει ζωγραφική και στις Λέσχες Πολιτισμού του Δήμου Λαρισαίων.
Όπως λέει ο ίδιος, το φως και το χρώμα είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη δουλειά του καθώς, μέσω αυτών, δημιουργεί την ονειρική ατμόσφαιρα των έργων του. Στα θέματά του είναι διάχυτη η δροσιά της παιδικής ηλικίας, η φωτεινότητα των βλεμμάτων μέσα από τη χαρά της συνάντησης αλλά και το βάρος που συσσωρεύει στα σώματα το πέρασμα του χρόνου και η φθορά της υλικότητας. Η μυστική συνήχηση εικαστικής και μουσικής εμπειρίας είναι και το θεμέλιο της τέχνης του. Πίσω από τις τονικότητες και τις αποχρώσεις που χρησιμοποιεί μπορεί να δει κανείς την ένταση των ήχων της μουσικής του που διαπερνούν την εικαστική του γλώσσα
Αυτό που τον συγκινεί για να δημιουργήσει είναι η ίδια η ζωή, ο ρεαλισμός της καθημερινότητας και των απλών πραγμάτων. Κι αυτό διαφαίνεται ξεκάθαρα στην τεχνική του, που θυμίζει φωτορεαλισμό. Χρησιμοποιεί τις ιδιότητες του φωτός στους πίνακες του γιατί αυτές, όπως αναφέρει, «είναι που εντείνουν ή απαλύνουν τις εντάσεις της ίδιας της ζωής. Το φως έχει την ιδιότητα να αποτυπώνει της εναλλαγές της πραγματικότητας, τις εναλλαγές των συναισθημάτων».
Το ταλέντο ήταν αυτό που τον οδήγησε στην πόρτα της ΑΣΚΤ Θεσσαλονίκης, κι αυτό που του έδωσε το εισιτήριο της εισαγωγής σε αυτή. Για εκείνον, όμως, το ταλέντο δεν είναι απλώς η ικανότητα να δημιουργείς, να ζωγραφίζει. Είναι οι ευαισθησίες. Η ικανότητα να μπορεί κάποιος να αντιληφθεί πράγματα και καταστάσεις με μια διαφορετική ματιά. Κι αυτό θέλει καλλιέργεια, σκληρή δουλειά και βαθιά μελέτη του αντικειμένου, για να αναδειχθεί. «Η σχολή δίνει, κυρίως, γνώσεις σε θεωρητικό επίπεδο και σε πολύ μικρότερο βαθμό πρακτική, εργαστηριακή γνώση. Από εκεί και πέρα έχει να κάνει με τον κάθε φοιτητή και μετέπειτα καλλιτέχνη, τι θα κάνει και ποια εικαστική πορεία θα ακολουθήσει στο μέλλον και πόσο θα εξελίξει το όποιο ταλέντο του».
Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από την τέχνη, τη σημασία της στην πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου, την εξέλιξη της κοινωνίας αλλά και τη διείσδυση της τέχνης σε αυτή. «Η τέχνη βοηθά τον άνθρωπο να βλέπει τη ζωή με άλλο μάτι» θα πει ο Βασίλης. «Τον κάνει να βάζει στην άκρη την ύλη και να ασχολείται με κάτι πολύ πιο σημαντικό και ουσιώδες, το πνεύμα. Η ύλη δεν είναι κάτι απαραίτητα κακό, απλώς στη σύγχρονη εποχή για μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει γίνει αυτοσκοπός. Και είναι γεγονός, έχει άλλωστε αποδειχθεί, ότι μόνο μέσω της τέχνης – οποιαδήποτε τέχνης – ο άνθρωπος γίνεται πιο πνευματικός και άρα ικανός να φτιάξει έναν καλύτερο κόσμο. Δυστυχώς, η τέχνη απευθύνεται σε λίγους και υπό αυτή την έννοια είναι υπερτιμημένη. Κατά τη γνώμη μου» συμπληρώνει «θα έπρεπε να είναι πιο προσιτή σε όλο τον κόσμο και ο καθένας να έχει τη δυνατότητα να έρθει σε επαφή με αυτή.
* Ο Βασίλης Λούγγος γεννήθηκε στο Καλοχώρι Λάρισας το 1976. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη μουσική . Έχει στο ενεργητικό του ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, έγραψε μουσική για θέατρο και δημιούργησε σκηνικά για θεατρικές παραστάσεις. Έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές.
