Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι, ενώ οι τερατώδεις δεινόσαυροι περιπλανούνταν ανενόχλητοι στη γη, ο κόσμος των εντόμων περιείχε το δικό του τρομακτικό πλάσμα, που δεν ήταν άλλο από ένα μυρμήγκι...
Όμως αυτό το «μυρμήγκι της κόλασης» διέφερε από τους τωρινούς συγγενείς του διότι είχε ένα ενισχυμένο κέρατο από μέταλλο στο κεφάλι του!
Ένας αριθμός εξαφανισμένων εντόμων έχει «βαφτιστεί» κατά καιρούς «μυρμήγκι της κόλασης» - συμπεριλαμβανομένου και του Haidomyrmex cerberus, που είχε περίεργους «μίνι χαυλιόδοντες» σε σχήμα L.
Ωστόσο, ερευνητές από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Νιού Τζέρσεϊ αποκάλυψαν ένα νέο πλάσμα που βρέθηκε μέσα σε κεχριμπάρι, που χρονολογείται περισσότερα από 99 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Σύμφωνα με τη μελέτη, το μυρμήγκι της κόλασης, γνωστό ως Linguamyrmex vladi, κυνηγούσε και υπερασπιζόταν τον εαυτό του με τρόπους που διαφέρουν δραματικά από τα σύγχρονα μυρμήγκια.
Το έντομο, το οποίο εμφανίστηκε σε κεχριμπάρι, που εξορύχθηκε στη Μιανμάρ, εμφάνισε μάλλον τρομακτικό «οπλισμό» γύρω από το κεφάλι του.
Αυτό περιλάμβανε ένα «κέρατο», πιθανώς ενισχυμένο από μέταλλα όπως ασβέστιο, ψευδάργυρο και σίδηρο, που συνήθως βρίσκονται στα σώματα των εντόμων.
Θεωρείται ότι το οχυρωμένο κέρας χρησιμοποιήθηκε μαζί με τις δαγκάνες που έμοιαζαν με δρεπάνια για να «καθηλώσουν και ενδεχομένως να "σουβλίσουν" θύματα με όχι και τόσο σκληρό περίβλημα».
Ο Δρ Φίλιπ Μπάρντεν, κύριος συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε ότι η ενίσχυση του κέρατος θα το βοηθούσε από το να υποστεί βλάβη, καθώς οι δαγκάνες του θα έκλειναν.
«Το κέρατο φαίνεται να περιέχει αυξημένη πυκνότητα ή μεταλλική ενίσχυση, όπως υποδεικνύει η απεικόνιση με ακτίνες Χ», ανέφερε.
«Καθώς οι γνάθοι κλείνουν για να συλλάβουν θήραμα, η ενίσχυση θα εμπόδιζε τις δαγκάνες από το να κάνουν ζημιά στο κέρατο».
Το άγριο μυρμήγκι πιθανόν να έχει πεθάνει κατά τη διάρκεια της ύστερης Κρητιδικής και Παλαιοκεντρικής περιόδου (περίοδος K-Pg).
«Η ακριβής αιτία της εξαφάνισής τους είναι άγνωστη, ωστόσο είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι τα μυρμήγκια κόλασης είναι γνωστά από τρεις απολιθωμένες ανακαλύψεις παγκοσμίως, στη Μιανμάρ, τη Γαλλία και τον Καναδά, που κυμαίνονται από 99 έως 78 εκατομμύρια χρόνια πριν», πρόσθεσε ο Μπάρντεν.
«Ενώ αυτά τα μυρμήγκια κατά πάσα πιθανότητα εξαφανίστηκαν κάποια στιγμή γύρω από τα όρια του K-Pg, μαζί με μη πετούμενους δεινοσαύρους, πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, φαίνεται ότι έχουν διασκορπιστεί ευρέως και υπήρχαν για τουλάχιστον τουλάχιστον 20 εκατομμύρια χρόνια».