Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία θα πρέπει να δημιουργήσει αυτό που ονομάζεται Συντονισμένη Σεληνιακή Ώρα (LTC) μέχρι το τέλος του 2026.
Όπως τονίζει ο Guardian, ο χρόνος θα διαφέρει από αυτόν που έχουμε στη Γη, καθώς η Σελήνη κινείται ταχύτερα, εξαιτίας της μειωμένης βαρύτητας -58,7 μικροδευτερόλεπτα κάθε μέρα- σε σχέση με τον πλανήτη μας.
Η LTC, σύμφωνα με το σχέδιο των Αμερικανών, θα παρέχει ένα σημείο αναφοράς μέτρησης χρόνου για σεληνιακά διαστημόπλοια και δορυφόρους που απαιτούν εξαιρετική ακρίβεια για τις αποστολές τους.
«Ένα ατομικό ρολόι στο φεγγάρι θα τρέχει με διαφορετικό ρυθμό από ένα ρολόι στη Γη» εξήγησε ο Κέβιν Κόγκινς, επικεφαλής επικοινωνίας και πλοήγησης της NASA. «Είναι λογικό ότι όταν πηγαίνετε σε ένα άλλο ουράνιο σώμα, όπως η Σελήνη ή ο Άρης, το καθένα θα έχει τον δικό του παλμό» πρόσθεσε.
Η ΩΡΑ ΣΕΛΗΝΗΣ ΘΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ
Η NASA προγραμματίζει να στείλει επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη, στο πλαίσιο του προγράμματος Artemis, από τον Σεπτέμβριο του 2026, καθώς και μία βάση για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στον Άρη.
«Χωρίς ένα ενιαίο σεληνιακό πρότυπο χρόνου, θα είναι δύσκολο να διασφαλιστεί ότι οι μεταφορές δεδομένων μεταξύ διαστημικών σκαφών είναι ασφαλείς και ότι οι επικοινωνίες μεταξύ της Γης, των σεληνιακών δορυφόρων, των βάσεων και των αστροναυτών είναι συγχρονισμένες. Οι χρονικές αποκλίσεις θα μπορούσαν επίσης να οδηγήσουν σε σφάλματα στη χαρτογράφηση και τον εντοπισμό θέσεων πάνω ή σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι» δήλωσε στο Reuters ένας αξιωματούχος του OSTP.
«Φανταστείτε αν ο κόσμος δεν συγχρονίζει τα ρολόγια του στην ίδια ώρα, πόσο ενοχλητικό μπορεί να είναι αυτό και πόσο δύσκολη γίνεται η καθημερινότητα», συμπλήρωσε.
Τα ρολόγια και οι ζώνες ώρας στη Γη χρησιμοποιούν την Παγκόσμια Συντονισμένη Ώρα (UTC), η οποία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Βασίζεται σε ένα τεράστιο παγκόσμιο δίκτυο ατομικών ρολογιών που τοποθετούνται σε διαφορετικές τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Μετρούν τις αλλαγές στην κατάσταση των ατόμων και δημιουργούν έναν μέσο όρο που τελικά καθορίζει έναν ακριβή χρόνο.
Η ανάπτυξη της LTC μπορεί να απαιτεί την εκτόξευση ατομικών ρολογιών στο φεγγάρι. Ο καθορισμός του τρόπου εφαρμογής της σεληνιακής ώρας θα απαιτήσει διεθνείς συμφωνίες, μέσω των «υφιστάμενων φορέων τυποποίησης» και μεταξύ των 36 εθνών που έχουν υπογράψει τις «Συμφωνίες Άρτεμις». Πρόκειται για ένα πλαίσιο για τη διεθνή συνεργασία στη Σελήνη, στο οποίο συμμετέχει και η Ελλάδα. Κίνα και η Ρωσία δεν έχουν υπογράψει τις «Συμφωνίες Άρτεμις».
Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τη Συντονισμένη Παγκόσμια Ώρα ως το 2026. Αλλά το πού ακριβώς θα ξεκινά ο νέος χωροχρόνος είναι κάτι που πρέπει να αποφασίσει η NASA.