Όπως έγραψε και χθες η «Ε» (στη στήλη Αγροτικό Ημερολόγιο) «οι κάμπιες φαίνεται ότι ξεπηδούν από το δασύλλιο με τα πεύκα που βρίσκεται ψηλά στο χωριό και σιγά σιγά κατηφορίζουν προς τις κατοικίες του χωριού. Έχουν μέγεθος ακρίδας και είναι ανθεκτικές στους πρώτους ψεκασμούς που έγιναν προ ημερών. Μάλιστα οι κάμπιες είναι τόσες πολλές, που καθημερινά οι κάτοικοι γεμίζουν κουβάδες για να τις απομακρύνουν από τα σπίτια τους. Δεν μπορούμε να βγούμε στις αυλές, δεν ανοίγουμε παράθυρα, νιώθουμε αποκλεισμένοι. Και το χειρότερο κανείς αρμόδιος δεν δείχνει διατεθειμένος να ασχοληθεί με το πρόβλημα και να δώσει λύση» δηλώνει αγανακτισμένη στην «Ε», κάτοικος του Διλόφου.
Ο Δήμος σηκώνει τα χέρια ψηλά, καθότι η συνεργαζόμενη –για τους ψεκασμούς εντόμων- εταιρία δηλώνει αναρμόδια, ενώ ειδικοί επιστήμονες στους οποίους απευθύνθηκε η «Ε» γνωμάτευσαν ότι «οι εικονιζόμενες κάμπιες δεν είναι από πεύκα (δηλαδή δεν είναι πυτιοκάμπιες) κι έτσι η δυνατότητα ψεκασμού ή όποιας άλλης αντιμετώπισης μέσα σε οικισμό δεν προβλέπεται (πρακτικά είναι αδύνατη), τόσο με σκευάσματα δημόσιας υγείας όσο και με γεωργικά τα οποία δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν εντός κατοικημένων περιοχών».
Από την πλευρά του συνεργάτης της Εταιρίας Οικοανάπτυξης (η οποία επιχειρεί την κουνουποκτονία) ανέφερε, μιλώντας στην «Ε» ότι «η κάμπια του Διλόφου είναι μια προνύμφη του είδους Manduca guinguemaculata ενός πολυφάγου λεπιδοπτέρου, κοινός εχθρός της ντομάτας αλλά και περιστασιακά πολλών φυτών. Το χρώμα της συνήθως είναι πράσινο, αλλά εμφανίζεται και με καφέ αποχρώσεις. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, τα ενήλικα έντομα βγαίνουν από τις νύμφες σε περίπου δύο εβδομάδες μέσα από το χώμα. Οι πεταλούδες συζεύγνυνται και στη συνέχεια ωοτοκούν σε φυτά ντομάτας, όπου οι προνύμφες τρέφονται και περνούν 5 στάδια. Το τελευταίο στάδιο νυμφώνεται στο χώμα. Από τις αρχές του φθινοπώρου, οι χρυσαλλίδες παραμένουν στο έδαφος όλο τον χειμώνα. Έχουν βρεθεί και σε άλλα φυτά κυρίως Σολανώδη όπως πιπεριά, μελιτζάνα και πατάτα. Η αντιμετώπισή του είναι εύκολη, τόσο με συμβατικά εντομοκτόνα (πυρεθρίνες, ρυθμιστές ανάπτυξης, κ.α) όσο και με βιολογικά (π.χ. σκευάσματα βακίλου Θουριγγείας, spinosad, BIOSHELL ZFD, φυσικό πύρεθρο κ.α)».
Γ. Ρούστας
