Όσο συνηθισμένος κι αν είναι κανείς στην ανθρώπινη τραγωδία -τέτοιες δυστυχώς έχει πολλές η «βυσσινί» ιστορία- ο χαμός ενός νέου ανθρώπου, πλάι στη σύζυγό του την ώρα του ύπνου του, δεν χωνεύεται με τίποτα.
Ίσως γι’ αυτό η μνήμη του Αντόνιο Ντε Νίγκρις να φορά τη φανέλα με το άλογο στο στήθος και το «9» στην πλάτη, παραμένει ζωντανή παρά τη βραχύβια θητεία του στην ομάδα του Κάμπου. Το πρωινό της 16ης Νοεμβρίου 2009 βρήκε το ελληνικό ποδόσφαιρο να θρηνεί, τη γυναίκα και το παιδί του Αντόνιο να συνοδεύουν τη σορό του στο Μεξικό ζώντας και ξαναζώντας την τραγωδία και το «κλαμπ του παραδείσου» να αποκτά ακόμα ένα μέλος.
Φυσικά η ΠΑΕ ΑΕΛ δεν ξέχασε τον αγαπημένο «Τάνο» και σε ανακοίνωσή της τονίζει:
«Γύρισε σχεδόν όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη, ώσπου η μοίρα τον έφερε στην αυλή της βασίλισσας του κάμπου. Την υπηρέτησε μόνο για τρεις μήνες, μα μπήκε μονομιάς σ' όλες τις βυσσινί καρδιές. Ήταν ο "Ελ Τάνο" κι έγινε ο Αντόνιο της καρδιάς μας.
Δεν πρόλαβε να καλπάσει με τη θρυλική φανέλα. Έφυγε στα 31 του χρόνια για το βυσσινί club του Παραδείσου. Έτσι ήτανε γραφτό. Έπρεπε να καλπάζει αιώνια στα γήπεδα τ' ουρανού και στους λογισμούς μας.
Αντόνιο ντε Νίγκρις δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ!!!».