«Δεν μπορούσαμε να βλέπουμε αλλά αυτό το Γυμναστήριο που είχε σαράντα χρόνια ασυντήρητο και αποφασίσαμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας» μας λέει ο γυμναστής Δημήτρης Κυρίτσης και συμπληρώνει «γνωρίζουμε ότι τώρα δεν υπάρχουν πολλά κονδύλια αλλά κάτι έπρεπε να γίνει για τους μαθητές και τους συλλόγους που το χρησιμοποιούν. Κρατικά κονδύλια δεν πήραμε, αλλά βοήθησαν σημαντικά η τεχνική υπηρεσία του Δήμου Λαρισαίων για τη νέα σκεπή και με τα χρώματα που προσέφεραν, η διευθύντρια του 3ου ΓΕΛ Λάρισας κ. Κολλάτου Μαρίνα για τα πινέλα, ρολά και χαρτοταινίες η Σχολική Επιτροπή Δ/θμιας Εκπ/σης Ν. Λάρισας με την αμέριστη συμπαράστασή της».
Ο Δημήτρης Κυρίτσης, πρώην διαιτητής ποδοσφαίρου Β' εθνικής κατηγορίας, για τον χρόνο των εργασιών μάς λέει: «Η διαδικασία κράτησε ενάμιση μήνα με πάρα πολύ κόπο και κάτω από αντίξοες συνθήκες, αφού τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν τοξικά, ενώ εκτός του Γυμναστηρίου βάφτηκαν και τα πολύζυγα. Χρειάστηκαν πάνω από 100 κιλά χρώματα, 20 πινέλα και ρολά και 1.000 περίπου μέτρα χαρτοταινία».
Η κόπωση και ο χρόνος έδωσαν τη θέση τους στην ικανοποίηση και τα χαμόγελα όταν οι τέσσερις συμμετέχοντες δέχθηκαν συγχαρητήρια για το έργο που δημιούργησαν και μας λέει ο γυμναστής που έδωσε την... εκκίνηση της κατασκευής: « Το αποτέλεσμα όμως είναι εκπληκτικό. Μετατράπηκε σε ένα Κλειστό πανέμορφο, πολύχρωμο και λειτουργικό προς όφελος των μαθητών του 3ου Λυκείου – 3ου Γυμνασίου Λάρισας, αλλά και των πολυάριθμων αθλητών των όμορων συνοικιών που προπονούνται στα σωματεία "Άθλεση" και "Εθνικός". Με την ολοκλήρωση δε της τοποθέτησης καινούριας σκεπής και τη στεγανοποίηση αυτής, θα γίνει ένα ασφαλές καταφύγιο των νεαρών αθλητών».
Και το ζητούμενο είναι να βρει η κίνηση αυτή μιμητές καθώς τελειώνοντας ο Δημήτρης Κυρίτσης μάς είπε: «Ευχόμαστε και άλλοι εκπαιδευτικοί και ιδιώτες να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους και φυσικά η πολιτεία (Δήμος – ΥΠΕΠΘ) να σταθεί αρωγός στην προσπάθειά τους για βελτίωση των αθλητικών εγκαταστάσεων προς όφελος του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής και εν γένει της αθλούμενης νεολαίας μας».
Του Σωτ. Κέλλα