Στο λόφο του Φρουρίου, στην πλατεία δημάρχου Αριστείδη Λαμπρούλη πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το περασμένο Σάββατο το Μαθητικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ στη Λάρισας, με εκατοντάδες συμμετοχές.
Η «κόκκινη πολιτεία» που στήθηκε στην πλατεία, με το μεράκι των μελών και των φίλων της ΚΝΕ, περιλάμβανε δημιουργίες, σκίτσα, ταμπλό μαθητών, ενώ υπήρχαν θεματικοί χώροι για τη δράση ενάντια στα ναρκωτικά, για τον Μπρεχτ, για την ιστορία του ΚΚΕ, για τον ρόλο της Χρυσής Αυγής, για τη θεωρία των δύο άκρων, για το αστικό σχολείο, για την ταξική αλληλεγγύη και βιβλιοπωλείο της Σύγχρονης Εποχής.
Το φεστιβάλ ήταν η κορύφωση μιας σειράς δραστηριοτήτων των μαθητικών οργανώσεων της ΚΝΕ από τις αρχές του Απρίλη με κεντρικό σύνθημα τον στοίχο του Μπ. Μπρεχτ «Άλλαξε τον κόσμο: το ‘χει ανάγκη». Μεταξύ αυτών των δραστηριοτήτων ήταν οι συζητήσεις για τη ζωή και τη δράση του Τσε Γκεβάρα, την τοπική ιστορία του ΚΚΕ ,του εργατικού – λαϊκού κινήματος, η βιβλιοπαρουσίαση της έκδοσης της Σύγχρονης Εποχής «Γαλάζιο Τετράδιο», η σύσκεψη μαθητών για τις θέσεις του ΚΚΕ για τον αθλητισμό και τη φυσική αγωγή.
Οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ξεκίνησαν με επίδειξη «parkour» από την ομάδα μαθητών DFT, ενώ άλλη ομάδα δημιούργησε γκράφιτι με θέμα το Μαθητικό Φεστιβάλ. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν τα μαθητικά «hip – hop» σχήματα «Poison Face» (2ο ΓΕΛ), «Αντίθετες Κατευθύνσεις» (6ο ΓΕΛ), «Saint» (7ο ΕΠΑΛ) και οι «Ηχητική Εξέγερση» (7ο ΕΠΑΛ). Μαθητές από τις λυκειακές τάξεις του 7ου Γυμνασίου παρουσίασαν στη σκηνή του Φεστιβάλ σχολική εργασία – αφιέρωμα στον ποιητή Γιάννη Ρίτσο που ετοίμασαν για το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας.
Η κεντρική πολιτική ομιλία έγινε από την κ. Λίζα Τσιμπλίδου, μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ, η οποία ανάφερε μεταξύ άλλων: «Η άθλια κατάσταση που βιώνουμε όλοι στα σπίτια μας, με την ανεργία να χτυπά την πόρτα κάθε λαϊκής οικογένειας, με τους γονείς μας να απολύονται, να μειώνονται οι μισθοί τους και να καλούνται να πληρώσουν χαράτσια και φόρους, σε συνδυασμό με την εμπορευματοποίηση του πολιτισμού, του αθλητισμού δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για να ξεδιπλώσει σήμερα ο μαθητής, ο νέος το ταλέντο του, να αναπτύξει τις δυνατότητες του, να μοιραστεί τις δημιουργικές αναζητήσεις του. Στη σημερινή κοινωνία που τα πάντα κρίνονται με βάση το κέρδος των λίγων και όχι τις ανάγκες των πολλών πρέπει να πληρώσεις τουλάχιστον 10 ευρώ για να παίξεις μια ώρα μουσική σε στούντιο, 5 ευρώ για μία ώρα σε γήπεδο 5Χ5, εγγραφή σε σχολή χορού, θεατρικό εργαστήρι κ.ο.κ. Το μεράκι μας κοστίζει ακριβά. Στα σχολεία μας δεν υπάρχουν αντίστοιχες υποδομές. Τα μουσικά σχολεία τα πάνε για κλείσιμο. Το ζήτημα περιπλέκεται αν συνυπολογίσουμε τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που αφήνει το τρέξιμο σχολείο – σπίτι – φροντιστήριο. Ταυτόχρονα το σύστημα επιδιώκει και μέσα από τον πολιτισμό να αποπροσανατολίζεται η σκέψη του κόσμου από το τι πρέπει να κάνει σήμερα, να ελέγξει συνειδήσεις, να αλλοιώσει, να χαλάσει τις σκέψεις και τα όνειρά μας. Προβάλλει πρότυπα της ναρκο-κουλτουρας (ατομική λύση - φυγή από την πραγματικότητα), της υποκουλτούρας (μετατροπή της ψυχαγωγίας σε εκτόνωση), του lifestyle. Η εμπορευματοποίηση της τέχνης και του πολιτισμού δεν έχει να κάνει μόνο με το ποιος καλλιτέχνης ή ποια εταιρία πουλάει πολύ ή λίγο, αλλά και με το τι θέλει να προβάλλει: για παράδειγμα ένας καλλιτέχνης που αναπαράγει πρότυπα των ναρκωτικών είναι κομμάτι αυτού που λέμε εμπορευματοποίηση. Αλλά χρειάζεται να δούμε και μέσα στο σχολείο τι γίνεται... Στις αίθουσες διδάσκεται ο αντικομμουνισμός, ο ύμνος στην ΕΕ που φυσικά αποκρύπτουν ότι παίρνει μέρος στους πολέμους για να ξαναμοιραστεί η γη σε αυτούς που μας κλέβουν τη ζωή, ότι για να οργανωθεί η αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλίων κάνει τα πάντα εις βάρος των λαών. Όλα αυτά είτε ανοιχτά είτε κρυμμένα μέσα από τα λεγόμενα πρότζεκτ «ανάπτυξης» γίνονται μοχλός πίεσης, για όλους μας. Με τις ΜΚΟ να κάνουν πάρτι μέσα στα σχολεία και να μαθαίνουν στους μαθητές πώς να διαχειρίζονται τη φτώχεια, πότε με το μάζεμα ρούχων και πότε με το μάζεμα τροφίμων για άπορες οικογένειες. Μας μαθαίνουν δηλαδή να ζούμε έτσι για να μην σηκώνουμε κεφάλι! Είναι σημαντικό να ψάχνουμε να μαθαίνουμε, να ακούμε την αλήθεια, που είναι μία, να σκεφτόμαστε ποιος μας λέει τι και για ποιο λόγο, με τι στόχο.
Υπάρχει πρόβλημα, υπάρχει και λύση! Η λύση βρίσκεται στον οργανωμένο αγώνα, μαζί με τους εργαζόμενους γονείς μας, αντλώντας δύναμη από τη συλλογικότητα του αγώνα, την ταξική αλληλεγγύη. Να μην μείνει κανείς μόνος του στην κρίση. Ολοι μαζί μαθαίνουμε πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο... το έχει ανάγκη».
Ακολούθησαν ανακοινώσεις μαθητών που συμμετείχαν στη σύσκεψη για τον αθλητισμό καταθέτοντας τους προβληματισμούς τους.
Το Φεστιβάλ έκλεισε με συναυλία από τον Θανάση Τιφλιώρη με μουσική αναφορά στην Εργατική Πρωτομαγιά και τους «Hot Rats» σε κλασικούς ροκ ήχους.
