για τον ταξιδευτή, τον περιηγητή, που αναζητά να ανακαλύψει τα μυστικά των βουνών. Πρόκειται για την κοιλάδα του Αχελώου, που αποτελεί και το φυσικό όριο των νομών Άρτας, Αιτωλοακαρνανίας, Ευρυτανίας και Καρδίτσας. Ψάρεμα και κολύμπι στο ποτάμι σε 700 μέτρα υψόμετρο, οικισμοί που ξεφυτρώνουν μέσα από τα έλατα, θρησκευτικά μνημεία και ιστορικές τοποθεσίες, συμπληρώνουν έναν οδηγό περιήγησης, που αξίζει να ακολουθήσει ο επισκέπτης. Η περιοχή, απέχει περίπου 65 χιλιόμετρα από τις πόλεις της Άρτας, της Καρδίτσας, του Αγρινίου και του Καρπενησίου, όμως το φυσικό κάλλος της διαδρομής, «εκμηδενίζει» τις αποστάσεις.

Τον ποταμό Αχελώο, αποκαλούν οι ντόπιοι και Ασπροπόταμο ή Άσπρο, γιατί τα νερά του τρέχουν πάνω σε άσπρα βότσαλα. Ανάμεσα στις πλαγιές των βουνών με το ιστορικό φορτίο, ο ποταμός σχηματίζει «μικρές παραλίες», που πάντα χαρίζουν ανάσες δροσιάς στους κατοίκους των χωριών και ειδικότερα τα τελευταία χρόνια αποτελούν, το σημείο συνάντησης των ξενιτεμένων, που κάθε καλοκαίρι επιστρέφουν με τις οικογένειές τους. Οι εικόνες στο ποτάμι, θυμίζουν κάποια τροπική ακτή. Είναι ο αγαπημένος προορισμός των νέων που ζουν στην υπόλοιπη Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό και κάθε χρόνο δίνουν εκεί το καλοκαιρινό ραντεβού τους. Μάλιστα, φέτος συγκρότησαν και την μπάντα του Αχελώου, διασκέδασαν με river party, και άλλες μουσικές εκδηλώσεις.

Ο Αντώνης Κοσσυβάκης, που κατάγεται από το χωριό Μεγαλόχαρη της περιοχής και ζει και εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια στις Βρυξέλλες, μίλησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, για την προσπάθεια που καταβάλλεται τα τελευταία χρόνια, για την ανάδειξη των πλεονεκτημάτων της Κοιλάδας για μια βιώσιμη ανάπτυξη. Πολλές προσωπικότητες από την Ευρώπη έχουν μιλήσει για την περιοχή και την έχουν επισκεφθεί στο πλαίσιο ημερίδων για την ανάπτυξή της, όπως ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, η επίτροπος Ανάπτυξης Κορίνα Κρέτσου, ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας Μισέλ Ροκάρ και ευρωβουλευτές. Μάλιστα, όπως ο ίδιος επισημαίνει, η κοιλάδα του Αχελώου, πέραν της φυσικής ομορφιάς, έχει ένα πολιτισμό που πρέπει να αναδειχθεί και να δώσει πνοή στον τόπο, να τον αναδείξει ως προορισμό εναλλακτικού και θρησκευτικού τουρισμού.