Αυτό που κρύβεται από το ευρύ κοινό, είναι το γεγονός ότι αυτό το είδος βοοειδών είναι γενετικώς τροποποιημένο.
Η ανεμπόδιστη ανάπτυξη των μυών τους παρουσιάζει πολλούς κινδύνους για την υγεία, τα μοσχάρια μπορούν να αναπτύξουν διευρυμένες γλώσσες και σκληρά πόδια, που καθίσταται δύσκολο για αυτά να τρώνε οδηγώντας τα σε πρόωρο και επώδυνο θάνατο.

ΝΕΕΣ ΦΥΛΕΣ
Η επιστήμη της γενετικής βελτίωσης ζώων μετρά περισσότερο από έναν αιώνα ζωής, καθώς ξεκίνησε στη Δανία το 1895. Τα ελληνικά κέντρα ιδρύθηκαν μόλις το 1978, γεγονός που -σύμφωνα με τους επιστήμονες- οφείλεται στη σχετικά περιορισμένη κτηνοτροφική παραγωγή της χώρας μας, σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης. Παρ’ όλα αυτά, τα τελευταία 30 χρόνια οι Έλληνες επιστήμονες έχουν στην ουσία δημιουργήσει δύο νέες φυλές αγελάδων, την Ελληνική κόκκινη και την Ελληνική ξανθόχρωμη. «Πρόκειται για διασταυρώσεις Ελληνικών ειδών με γαλλικές και ολλανδικές φυλές.
Στο παρελθόν, οι διασταυρώσεις αυτές γίνονταν χωρίς κανένα πρόγραμμα από τους ίδιους τους κτηνοτρόφους, με αποτέλεσμα η παραγωγή να μειώνεται, αντί να αυξάνεται. Σήμερα, με τον προγραμματισμό της αναπαραγωγής, μία αγελάδα δίνει πλέον έως και 8 τόνους γάλακτος το χρόνο, σε σχέση με τους 4 τόνους που έδινε στο παρελθόν».
«Οι Ελληνικές φυλές αγελάδων είναι πιο μικρόσωμες από αυτές που ζουν στη βόρεια και τη δυτική Ευρώπη, τρώνε λιγότερο και είναι πιο ανθεκτικές σε διάφορες ασθένειες. Ο γενετικός συνδυασμός τους με τις εισαγμένες αγελάδες μας έχει δώσει ζώα που παράγουν αρκετό γάλα, αλλά ζουν λιγότερο και γεννούν σχεδόν τα μισά μοσχάρια».
Παρά τη μεγάλη της συμβολή στην αύξηση της κτηνοτροφικής παραγωγής, οι επιστήμονεςδεν διστάζουν να τονίσουν ότι και οι ίδιες οι πρακτικές γενετικής βελτίωσης ζώων επιδέχονται… βελτιώσεων.