Απευθυνόμενη σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο της Ιατρικής Σχολής, στην πλατεία Ταχυδρομείου, η κα Παπαρήγα ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «όλα τα κόμματα και η μεγάλη πλειοψηφία των ιστορικών εκτιμούν ότι η μετάβαση στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, το 1974, εγκαινίασε μια νέα περίοδο που την αποκάλεσαν μάλιστα «μεταπολίτευση». Ο στόχος είναι προφανής, να εμφανιστεί ότι η δικτατορία ήταν μια παρά φύση εξέλιξη του αστικού πολιτικού συστήματος, ενώ είναι έκδηλη και η σκοπιμότητα να περιβληθούν με λήθη η ΕΡΕ και η Ε.Κ., οι στυλοβάτες του προδικτατορικού πολιτικού συστήματος, να αποκρύψουν τους παράγοντες που οδήγησαν στην προσωρινή κατάργηση του αστικού κοινοβουλευτισμού και μάλιστα η εύκολη επικράτηση της χούντας χωρίς λαϊκή αντίσταση.

Περιβάλλεται με το πέπλο της λήθης το γεγονός ότι στρατιωτικά πραξικοπήματα είχαμε στην Ελλάδα και πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και μάλιστα με εμβρυουλκό τα κόμματα του χώρου της Δεξιάς και των Φιλελευθέρων. Γίνεται έντονη προσπάθεια να ταυτιστεί η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία με την κατάργηση της βίας και της δικτατορίας, σε μια περίοδο που η αστική ταξική βία έχει περάσει σε όξυνση, τόσο στην Ευρώπη, όσο και παγκόσμια, ενώ ο συνοδός της ιμπεριαλιστικός πόλεμος βαδίζει προς νέα τοπική κορύφωση. Ας μην ξεχνάμε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις και η σημερινή, που αυτοπροβάλλεται ως αριστερή, είναι από τους πιο πρόθυμους πολιτικούς και στρατιωτικούς συμμάχους των ιμπεριαλιστικών πολέμων και εκβιασμών στην περιοχή.

Το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό κόμμα που δεν ανέθετε την ανατροπή της χούντας στον ευρωπαϊκό ή αμερικανονατοικό παράγοντα, αποκλειστικά σε αστικές δυνάμεις. Προειδοποιούσε τον λαό ότι τα αστικά κόμματα, οι ηγέτες τους, πίσω από την πλάτη του, έκαναν συνεννοήσεις με παράγοντες της χούντας, των ΗΠΑ και άλλους Ευρωπαίους ηγέτες για να γίνει αλλαγή σκυτάλης, ώστε να χειραγωγηθεί και να ελεγχθεί ο λαϊκός παράγοντας.  

Χωρίς καμία πρόθεση μηχανιστικής μεταφοράς του παρελθόντος στο σήμερα, υπογραμμίζουμε ότι η έκδοση της Σύγχρονης Εποχής με θέμα τη δικτατορία 1967-1974, παρέχει πολύτιμα συμπεράσματα για τον σημαντικό ρόλο του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στον αντιδικτατορικό αγώνα, τη στρατηγική των αστικών αντιδικτατορικών κομμάτων, του ΚΚΕ, τον συσχετισμό των κάθε φορά αναγκών της καπιταλιστικής ανάπτυξης με αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, στο αστικό κράτος και τους θεσμούς του. Όλα αυτά θα συμβάλουν στην εκτίμηση και της κατοπινής πορείας του κόμματος, μετά το 1974 ως το 1991, περίοδος που αποτελεί επίσης αντικείμενο μελέτης, όπως αποφασίστηκε στο 19ο συνέδριο και περιλαμβάνεται στην Πολιτική Απόφαση του 20ού συνεδρίου να ολοκληρωθεί ως το επόμενο 21ο».

Στον χώρο της χθεσινής εκδήλωσης λειτουργούσε βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» που διέθετε βιβλίο «Δικτατορία 1967-1974», που επιμελήθηκε το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Μενέλαος Κατσαμπέλας