Αυλαία για το θερινό Κόκκινο Νερό

ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Η ΣΕΖΟΝ ΠΟΥ ΦΕΤΟΣ ΚΡΑΤΗΣΕ 6 ΜΗΝΕΣ

Του Κώστα Τσόλα
Αυλαία επίσημα για τη φετινή θερινή περίοδο η οποία φτάνει σχεδόν στα μέσα του φθινοπώρου, για τον παραδοσιακό παραθαλάσσιο, ιαματικό οικισμό του Κόκκινου Νερού, μόλις 60 χιλιόμετρα από τη Λάρισα, μέσω της Κοιλάδας των Τεμπών.

Φέτος η τουριστική περίοδος ολοκληρώνεται στις 5 Οκτωβρίου με τους ξένους τουρίστες να διατηρούν ακόμα και σήμερα τον οικισμό ζωντανό απολαμβάνοντας το φθινόπωρο, συνδυάζοντας θάλασσα και βουνό αλλά και απολαμβάνοντας δροσερό μπάνιο στις κολυμβήθρες με το ιαματικό κόκκινο νερό.
Εκεί συναντήσαμε τον πρόεδρο του Συλλόγου Επαγγελματιών Κόκκινου Νερού, Κουτσουπιάς, Παλιουργιάς και Πλατιάς Άμμου κ. Βασίλη Ευθυμίου να συνομιλεί με τους τελευταίους παραθεριστές ζητώντας από εκείνους να σχολιάσουν τη διαμονή τους στον οικισμό και την περιοχή γενικότερα. Οι εντυπώσεις τους θετικές με την υπόσχεση ότι και του χρόνου, θα επιλέξουν για τις διακοπές τους την Ελλάδα, τον νομό Λάρισας και το Κόκκινο Νερό.
Μιλώντας στην «Ε» o Ntrakgan, ένας τουρίστας από το Βελιγράδι κάνει αναφορά στη φιλοξενία των Ελλήνων αλλά και των κατοίκων της περιοχής του Κόκκινου Νερού, όπου οικογενειακά κάνει διακοπές τα τελευταία τρία χρόνια. Εκείνο που τον ελκύει στο Κόκκινο Νερό είναι η καθαρή θάλασσα και το απέραντο γαλάζιο, οι φυσικές ομορφιές του Κισσάβου, τα ορθόδοξα μνημεία της περιοχής με κυρίαρχο τη Μονή Αγίου Δημητρίου, πάνω από το Στόμιο, όπως επίσης η φιλοξενία των κατοίκων αλλά και οι πολύ καλές τιμές τόσο στα υπνοδωμάτια όσο και στον τομέα της εστίασης.
Ικανοποιημένοι όμως και οι επαγγελματίες του Κόκκινου Νερού από την παρουσία των ξένων στην περιοχή. Ο κ. Βασίλης Ευθυμίου τονίζει στην «Ε» ότι και φέτος η τουριστική περίοδος ήταν σε ανοδική πορεία. Ουσιαστικά κράτησε σχεδόν έξι μήνες, εξελίχθηκε καλά, παρά το γεγονός ότι λόγω της εισροής στη χώρα και σε άλλες περιοχές μεταναστών και προσφύγων, λόγω κακής ενημέρωσης και προπαγάνδας υπήρξαν πολλές ακυρώσεις κρατήσεων.
Και φέτος στο Κόκκινο Νερό κυριάρχησαν οι τουρίστες από την Πολωνία ενώ όλο και περισσότεροι είναι οι τουρίστες από τη Σερβία, καθώς διατέθηκαν περίπου 1.000 κλίνες σε όλες τις κατηγορίες στην ευρύτερη περιοχή.
Με το τέλος της τουριστικής περιόδου ο κ. Ευθυμίου αναφέρθηκε στο υπεραστικό ΚΤΕΛ νομού Λάρισας και τον πρόεδρό του κ. Βασίλη Μανδηλά σημειώνοντας ότι με τα συχνά καλοκαιρινά καθημερινά δρομολόγια του ΚΤΕΛ οι ξένοι τουρίστες που ήρθαν με γκρουπ και δεν είχαν δικά τους οχήματα, είχαν την ευκαιρία να κάνουν επισκέψεις σε άλλα μέρη του νομού και κυρίως να γνωρίσουν την πόλη της Λάρισας μένοντας εντυπωσιασμένοι από την πόλη και κυρίως το Αρχαίο Θέατρο, τον Πηνειό, τον Λόφο του Φρουρίου, αλλά και τα Τέμπη.
Ωστόσο οι επαγγελματίες του Κόκκινου Νερού του χρόνου περιμένουν περισσότερους Έλληνες τουρίστες, όπως παλιά, για να απολαύσουν τη φιλοξενία, το υπέροχο περιβάλλον αλλά και το ιαματικό Κόκκινο Νερό, το οποίο ρέει φυσικά χειμώνα και καλοκαίρι, γεγονός που σημαίνει ότι το Κόκκινο Νερό περιμένει τους ντόπιους επισκέπτες και μετά την 5η Οκτωβρίου.
ΤΟ ΙΑΜΑΤΙΚΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΝΕΡΟ
 Σύμφωνα με στοιχεία από το διαδίκτυο, η ιαματική πηγή του Κόκκινου Νερού χρησιμοποιείτο από αρχαιοτάτων χρόνων. Το νερό ήταν γνωστό και ιδιαιτέρως αποτελεσματικό για την αντιμετώπιση και θεραπεία διαφόρων ασθενειών.
Μάλιστα, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, σε κάποιο ιατρικό συνέδριο που έγινε στο Παρίσι το 1905, τονίστηκε από τους συμμετέχοντες γιατρούς ότι ήταν ιδιαιτέρως χρήσιμο για την αναιμία, τις νευρικές παθήσεις, την ατονία, τη δυσπεψία, τις παθήσεις του εντέρου και του στομάχου, αλλά και για παθήσεις γυναικολογικής φύσεως. Το συγκεκριμένο νερό χαρακτηρίζεται ως εξόχως τονωτικό, πλούσιο σε μεταλλικά στοιχεία. Είναι ακόμη εξαιρετικά ενδιαφέρον να τονιστεί ότι ο πρώτος που έκανε την εμφιάλωσή του ήταν ο βουλευτής Αγιάς Μιλτιάδης Δάλλας το 1896, στη συνέχεια ένας πολιτικός από την Αθήνα ο Κων. Λογοθέτης και αργότερα ο Γ. Δημητρακόπουλος. Ακολούθως, λόγω της καλής φήμης του, ιδρύθηκε και Ανώνυμη Εταιρία Πόσιμων Ιαματικών Υδάτων, με κυριότερο μέτοχο την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας, και το ιαματικό νερό της περιοχής εξαγόταν στην Τουρκία, την Αίγυπτο, τη Ρωσία και πολλές ακόμη χώρες.