συμφέρουν οικονομικά στο κράτος. Μεταξύ άλλων αναφέρει: «Σας απευθύνομαι όχι μόνο ως Πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Αναπληρωτών Δασκάλων (ΠΑΣΑΔ) αλλά και ως αναπληρωτής που εργάζεται, επαναπροσλαμβανόμενος, 10 χρόνια στην Εκπαίδευση.
Δέκα συνεχόμενα χρόνια ασκώ το λειτούργημα του δασκάλου, περιπλανώμενος, ανέστιος, χωρισμένος απ' την οικογένειά μου.
Για δέκα χρόνια είμαι πατέρας και σύζυγος του Σαββατοκύριακου, των εορτών και του καλοκαιριού. Σαν κι εμένα, φυσικά, υπάρχουν εκατοντάδες συνάδελφοι με τα ίδια ή παραπλήσια προβλήματα και μαζί μ' αυτούς, χιλιάδες αναπληρωτές που δεν μπορούν στοιχειωδώς να προγραμματίσουν τη ζωή τους και που σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορούν καν να βρουν στέγη στον τόπο πρόσληψής τους. Απότοκα προβλήματα, όλα αυτά, των πολλών ετών αδιοριστίας. Φέτος 23.000 αναπληρωτές, σύμφωνα με όσα προβλέπει το Υπουργείο Παιδείας θα εργαστούν στην Εκπαίδευση κι είναι παραπάνω απ' το 1/4 των συνολικά εργαζομένων εκπαιδευτικών σ' αυτήν.
Εύλογη η απορία, μα γιατί τόσοι πολλοί;
Κι η απάντηση εύκολη: Γιατί από το 2010, για 8 συνεχόμενα χρόνια, δεν έχουν γίνει μόνιμοι διορισμοί κι οι θέσεις απ' τις συνταξιοδοτήσεις των μόνιμων συναδέλφων μας καλύπτονται πλέον με αναπληρωτές. Δηλαδή απ' το 2010, στα οργανικά κι όχι μόνο στα λειτουργικά κενά, έχει επιλεγεί η λύση του αναπληρωτή προκειμένου να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία τόσο της Πρωτοβάθμιας όσο και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης!
Μα στην Ελλάδα των μνημονίων, ίσως πει κάποιος, μπορούμε να διορίσουμε μόνιμο προσωπικό; Αυτό κοστίζει, και χρήματα δεν υπάρχουν! Τίποτε πιο αναληθές απ' αυτό! Κάθε χρόνο διατίθενται από τον κρατικό προϋπολογισμό και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων 4000, 10μηνες πιστώσεις, αξίας 9.500 ευρώ η μία, που συνυπολογίζοντας την αποζημίωση και το ταμείο ανεργίας φτάνει περίπου στις 11.000 ευρώ. Ο μισθός του νεοδιοριζόμενου μόνιμου εκπαιδευτικού ετησίως ανέρχεται περίπου στα 8.800 ευρώ. Βλέπουμε λοιπόν εδώ πως η σχέση προσλαμβανόμενου αναπληρωτή προς διοριζόμενου μόνιμου εκπαιδευτικού είναι 1 προς 1,2 και λίγο παραπάνω. Με δεδομένα λοιπόν όσα προανέφερα, οι 4.000 αναπληρωτές μπορούν κάθε χρόνο να "διορίζουν" περίπου 4.800 μόνιμους Εκπαιδευτικούς χωρίς να προκληθεί στο ελάχιστο μεταβολή στα δημοσιονομικά της χώρας!
Με 4.800 μόνιμους διορισμούς μπορεί λοιπόν μέσα σε μια τετραετία, να μονιμοποιηθεί, με εποπτεία του ΑΣΕΠ, σχεδόν το 90% των υπηρετούντων σήμερα αναπληρωτών και στα επόμενα χρόνια να υπάρξει πρόβλεψη για σταδιακή απορρόφηση και των υπολοίπων που εργάζονται και θα εργάζονται στην εκπαίδευση.
Γιατί όμως πρέπει να διοριστούν οι αναπληρωτές μόνο υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ και δεν είναι αναγκαίο να γίνει ένας νέος γραπτός διαγωνισμός;
Ως Πρόεδρος του ΠΑΣΑΔ κι ως ένας απ' τους χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, στέλνω το παρακάτω μήνυμα στα κόμματα και στην κυβέρνηση:
- Η αναπλήρωση ως συνθήκη ξεπέρασε τα όριά της και εξάντλησε και τα δικά μας όρια.
- Απαιτούμε τη μονιμοποίησή μας, την οποία δικαιούμαστε και θα παλέψουμε με κάθε τρόπο γι' αυτή. Δεν είμαστε περιφερόμενες βαλίτσες, ούτε αριθμοί!
Θυμίζοντάς σας επιπλέον πως δεν είμαστε εργαζόμενοι β' κατηγορίας και τις αντίστοιχες παραδοχές που έγιναν για τους συμβασιούχους στους ΟΤΑ και του Πυροσβεστικού σώματος, περιμένουμε τοποθέτηση και σαφή πρόταση λύσης στο πρόβλημά μας».