Ο ομιλητής παρουσίασε την έκταση και τα αίτια του προβλήματος, τον τρόπο που ο Νόμος αντιμετωπίζει τη νεανική εγκληματικότητα, τα αναμορφωτικά μέτρα που αυτός επιτάσσει, προκειμένου να αποτρέψει τους ανήλικους παραβατικούς από την τέλεση νέων εγκλημάτων. Τόνισε ότι η επιβολή εξωτερικών καταναγκασμών είναι αναποτελεσματική, εάν δεν δομηθούν μέσα στους νέους ανασταλτικές δυνάμεις της ροπής σε παραβατικές συμπεριφορές.
Και τέτοια δόμηση μέσα στον ανήλικο ενός συστήματος αρχών ανασχετικών της σύμφυτης τάσης προς το κακό είναι εφικτή μέσω της διδασκαλίας, της μάθησης, του πρότυπου παραδείγματος, της παιδείας. Η σμίλευση ήθους απαιτεί συστηματική προσπάθεια που ξεκινά από την οικογένεια. Οποιαδήποτε προσπάθεια όμως είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, εάν δεν μπολιαστεί η ξεπεσμένη φύση του ανθρώπου και δεν κτιστεί μέσα του ο νέος άνθρωπος μέσω μιας συνεχούς ένωσης με τον Ιησού Χριστό. Η εκδήλωση έκλεισε με το χαρακτηριστικό χωρίο από την Καινή Διαθήκη: «Ώστε μόνο εάν κάποιος είναι στερεά ενωμένος με τον Χριστό είναι νέο κτίσμα» (Β’ Κορινθίους 5:17).