Εντούτοις, η ανάγκη για δημιουργία δεν σταματά ποτέ και μαζί με τους καλλιτέχνες και οι έμποροι αναζητούν νέους, εναλλακτικούς τρόπους προκειμένου να ξεπεράσουν τους σκοπέλους της κρίσης.

Όπως εξηγεί στην «Ε» ο κ. Δημήτρης Παλάγγας, που ασχολείται με το εμπόριο έργων τέχνης ενώ είναι και αυτοδίδακτος ζωγράφος, το «καταναλωτικό» μοτίβο έχει αλλάξει. Ενώ παλαιότερα πολλοί ήταν εκείνοι που αναζητούσαν πρωτότυπους πίνακες, μοναδικά κομμάτια που έχουν σαφώς μεγαλύτερο κόστος, πλέον προτιμούν μεταξοτυπίες, αντίτυπα δηλαδή γνωστών έργων, που κοστίζουν πιο φθηνά. Επίσης, συχνά αναζητούν έργα νέων καλλιτεχνών, που είναι συνήθως πιο οικονομικά σε σχέση με κάποιων ήδη αναγνωρισμένων, διαβλέποντας ότι στο μέλλον θα αποκτήσουν μεγαλύτερη αξία. Σε ό,τι αφορά στο ύφος των επιλογών που κάνουν οι αγοραστές, αυτό βασίζεται καθαρά στο προσωπικό γούστο. Για παράδειγμα, όπως λέει ο κ. Παλάγγας, μπορεί κάποιο νεαρό άτομο να έχει πολύ κλασικό γούστο και ένα άτομο μεγαλύτερης ηλικίας να κάνει πιο μοντέρνες επιλογές. «Η τέχνη έχει να κάνει με τα βιώματα, την κουλτούρα του κάθε ανθρώπου. Βέβαια, για κάποιους εξυπηρετεί και καθαρά διακοσμητικούς σκοπούς, το οποίο είναι επίσης θεμιτό. Η επαφή με την τέχνη είναι ανάγκη για τον άνθρωπο, με όποιο τρόπο κι αν γίνεται» σημειώνει.

Ιδιαίτερο ρόλο παίζει και το διαδίκτυο, που όπως εξηγεί ο κ. Παλάγγας, η επίδραση του οποίου έχει και θετικές και αρνητικές προεκτάσεις. Από τη μία ανοίγει τους ορίζοντες του κοινού, το φέρνει σε επαφή με μια ευρεία γκάμα καλλιτεχνών και έργων, όμως κάποιες φορές οι αγορές μέσω διαδικτύου μπορεί να κρύβουν κινδύνους. Δεν είναι όλες οι σελίδες αξιόπιστες ή μπορεί αυτό που ο ενδιαφερόμενος βλέπει στην οθόνη ενός υπολογιστή να μην είναι έτσι ακριβώς στην πραγματικότητα. Είναι καλό όταν κάποιος θέλει να διαθέσει κάποια χρήματα να συμβουλεύεται πρώτα κάποιον ειδικό του χώρου.