Η παράσταση εξιστορεί έναν από τους αρχαιότερους μύθους, αυτόν των Λαβδακιδών, όπως τον συνέλαβε ο λαός και τον διαχειρίστηκαν οι μεγάλοι τραγικοί ποιητές: από την άφιξη του Κάδμου στην Θήβα, τον γάμο του Λάιου με την Ιοκάστη, τη γέννηση του Οιδίποδα, την πατροκτονία και τη λύση του αινίγματος της σφίγγας, την τύφλωση, την εξορία, τη σύγκρουση του Ετεοκλή και του Πολυνείκη, την ανυπακοή της Αντιγόνης στην εντολή του Κρέοντα και το τέλος του Οιδίποδα. Παρακολουθούμε επί σκηνής έναν μύθο που με συμβολικό τρόπο περιγράφει τη δημιουργία του κόσμου, την εξέλιξη των πρώτων μορφών κοινωνίας, την οργάνωση των εξουσιών και τη θέσπιση της πρώτης νομοθεσίας που αποτέλεσε και το τέλος της μυθολογικής (ηρωικής) περιόδου. Όλοι οι αρχαίοι λαοί μέσα από Επικές Αφηγήσεις έδωσαν τη δική τους εκδοχή για τη δημιουργία του Κόσμου. Σήμερα, παρακολουθώντας τις απαρχές του κόσμου μέσα από τους αρχαίους μύθους, συνειδητοποιούμε καλύτερα τις παθογένειες της εποχής μας και τα αδιέξοδα που δημιουργεί η κοινωνική ανισότητα που βιώνουμε στην πιο ακραία της μορφή.

Η παράσταση «Οιδίπους» είναι μια σύνθεση των επτά τραγωδιών που αναφέρονται στον μύθο του οίκου των Λαβδακιδών. Συγκεκριμένα: των τραγωδιών του Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος», «Οιδίπους επί Κολωνώ» και «Αντιγόνη», των τραγωδιών του Ευριπίδη «Φοίνισσες», «Βάκχες» και «Ικέτιδες» και της τραγωδίας του Αισχύλου «Επτά επί Θήβας». Έντεκα ηθοποιοί επί σκηνής, με απλά μέσα, αφηγούνται τον μύθο του Οιδίποδα. H παράσταση δεν περιλαμβάνει μόνο σκηνές από τις επτά τραγωδίες αλλά και πτυχές του μύθου που ορίζονταν ως «μιαρές», κατά την παράδοση της τραγωδίας και εξιστορούνταν μόνο από του αγγελιοφόρους ή τον χορό. Τον Κρέοντα υποδύεται ο Γεράσιμος Γεννατάς, την Ιοκάστη η Μαρία Κίτσου, τον Οιδίποδα ο Δημήτρης Λάλος και τον Τειρεσία ο Τάκης Χρυσικάκος, ενώ πρωταγωνιστούν πολλοί ακόμη καταξιωμένοι ηθοποιοί, ενώ η σκηνοθεσία και η σύνθεση κειμένου είναι του Σταύρου Σ. Τσακίρη.