Μαρτυρίες αγωνιστών. Γενικά αρχεία του κράτους» και «Επαναστατικά Κινήματα στα Βαλκάνια κατά την Οθωμανική Κατοχή 1453-1821», που παρουσιάστηκαν χθες στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης. Για τα βιβλία του εκ Λυκουδίου Ελασσόνας ορμώμενου συγγραφέα μίλησε, επίσης, ο ιστορικός, πολιτικός επιστήμων Απόστολος Κουφοδήμος, ενώ την εκδήλωση συντόνισε ο κοινωνιολόγος, εκπρόσωπος του Ιδρύματος Συνέλευση των Πολιτών της Μεσογείου, Νίκος Πουτσιάκας.
Στην εκδήλωση, που διοργάνωσαν η Αντιδημαρχία Πολιτισμού του Δήμου Λαρισαίων, το Ίδρυμα Συνέλευση των Πολιτών της Μεσογείου (Κύκλος Θεσσαλίας), ο Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων / Παράρτημα Λάρισας και το Πολιτιστικό Κέντρο Εκπαιδευτικών Νομού Λάρισας – ΠΟΚΕΛ, ο κ. Γουλούλης, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι: «…Στη δεκαετία του ‘60 είχε εκδοθεί μία μεγάλη σειρά με απομνημονεύματα των επαναστατών του ‘21 (ΓΑΚ-Λάρισας). Είναι γνωστά πολλά τέτοια κείμενα, αλλά τα αρχεία των ΓΑΚ έπρεπε να μελετηθούν. Το τι λένε οι επαναστάτες οι ίδιοι έχει σημασία, ποιες προτεραιότητες έδιναν, ή έστω μερικοί πόσο μακριά έβλεπαν, τι εξαρτήσεις είχαν κ.λπ. Σίγουρα ήθελαν να ελευθερωθούν και μετά θα έβλεπαν πώς θα οργανώνονταν ιδεολογικά οι ίδιοι, αν έφτιαχναν νέο έθνος που λένε μερικοί, τι είδους πολίτευμα και σε ποιο κράτος θα ήταν πιο κοντά. Φωνές διαφορετικές υπήρχαν, αλλά την απόφαση την παίρνουν όλοι. Καλά όσα σχεδίαζε ο Κοραής, αλλά ο Κολοκοτρώνης τα έβαλε σε πράξη. Η έμφαση στα αρχεία των αγωνιστών δημιουργεί ένα πιο ισορροπημένο νέο βιβλίο, που μπορεί να μην απαντά σε λεπτομέρειες που προανέφερα και σχετίζονται με ιδεολογία, δημιουργεί ένα λαϊκό βιβλίο, δηλαδή προσιτό σε όλους όσοι μπορούν και διαβάζουν και κατανοούν κάποια σταθερά σημεία».
Με τη σειρά του ο κ. Κουφοδήμος τόνισε ότι: «Πρόκειται για βιβλίο αμιγώς επιστημονικό, που όμως διαβάζεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από κάθε αναγνώστη, με μεγάλη ακρίβεια και ιστορική σαφήνεια ο συγγραφέας επικεντρώνεται και αναλύει τα επαναστατικά κινήματα στη Βαλκάνια μετά την άλωση της πόλης. Κινήματα που αρχικά έχουν ένα περισσότερο τοπικό και εν συνεχεία έναν εθνικό χαρακτήρα. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για κινήματα που αμφισβητούν την εξουσία του Σουλτάνου. Σε πολλές περιπτώσεις οι εξεγέρσεις υποδαυλίζονται από τις επονομαζόμενες μεγάλες δυνάμεις, όπως η Ρωσία, ενώ σε κάποιες άλλες από ανταγωνιστικές προς την οθωμανική αυτοκρατορία».
Θανάσης Αραμπατζής