Ο καρκίνος είναι γνωστός στον άνθρωπο από τα βάθη της αρχαιότητας. Στη σημερινή εποχή, και εντονότερα στο Δυτικό κόσμο, αποτελεί ολοένα αυξανόμενο πρόβλημα υγείας, αφ’ενός λόγω της αύξησης της συχνότητάς του, αφ’εταίρου λόγω του ότι εμφανίζεται σε συνεχώς νεότερα άτομα. Το 2012 καταγράφηκαν 14,1 εκατομμύρια νέα κρούσματα καρκίνου όλων των εντοπίσεων παγκοσμίως και υπολογίζεται ότι το 2025 θα αυξηθούν σε 19,3 εκατομμύρια. Στη χώρα μας το 2012 καταγράφηκαν 41.000 νέα κρούσματα και 28.000 θάνατοι από καρκίνο.

Η χειρουργική παραδοσιακά αποτελούσε βασικό πυλώνα της αντιμετώπισης του καρκίνου. Σε περασμένες δεκαετίες οι επεμβάσεις που εκτελούνταν για καρκίνο γίνονταν ολοένα ριζικότερες και δυσκολότερα ανεκτές από τον ασθενή, ενώ η ιατρική κοινότητα ακόμα δεν μπορούσε να κατανοήσει τη φύση της νόσου.

Η τεχνολογική πρόοδος των τελευταίων δεκαετιών, και η έκρηξη ερευνητικών και θεραπευτικών δυνατοτήτων που έφερε μαζί της, προσέφεραν νέες ιδέες και νέα εφόδια στη μάχη κατά του καρκίνου. Η προσφορά της μοριακής βιολογίας στη μελέτη του καρκίνου υπήρξε καθοριστική- πλέον οι ιατροί άρχισαν να κατανοούν τον τρόπο ανάπτυξης των διαφόρων μορφών καρκίνου. Προηγμένες διαγνωστικές τεχνικές μας επιτρέπουν την πρώιμη εντόπισή του, ενώ βιολογικοί δείκτες μας επιτρέπουν να προβλέψουμε τη μελλοντική συμπεριφορά του. Νέες θεραπείες, με τη χρήση νέων χημειοθεραπευτικών φαρμάκων, της προηγμένης ακτινοθεραπείας, ή ακόμα και βιολογικών παραγόντων, υπόσχονται πολύ καλύτερα αποτελέσματα για τους καρκινοπαθείς ασθενείς μας.

Η χειρουργική ογκολογία σαν ιατρική εξειδίκευση γεννήθηκε για να εξυπηρετήσει τη θεραπευτική αντιμετώπιση των καρκινοπαθών ασθενών σε συνδυασμό με τη χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία για την ολιστική θεραπεία της νόσου που είναι έργο μιας πολυσύνθετης ομάδας ειδικών. Ο χειρουργός ογκολόγος, ο ογκολόγος, ο ακτινοδιαγνωστής, ο παθολογοανατόμος και ο ακτινοθεραπευτής οφείλουν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν, εξατομικευμένα, τη στρατηγική αντιμετώπισης της νόσου για κάθε ασθενή.

Η χειρουργική ογκολογία έχει, στις περισσότερες περιπτώσεις, θεμελιώδη σημασία στη διαδικασία αυτή και ο συνδυασμός προεγχειρητικής και μετεγχειρητικής χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας προσφέρουν βέλτιστα αποτελέσματα και ίαση ή μακρά επιβίωση των ασθενών, αλλά και επιπλέον δραστικό περιορισμό των άλλοτε συχνών ακρωτηριαστικών χειρουργικών επεμβάσεων (περιορισμός των ριζικών μαστεκτομών και των κολοστομιών-παρά φύση εδρών). Αυτό συμβάλλει εξάλλου στη διατήρηση ικανοποιητικής ποιότητας ζωής των καρκινοπαθών ασθενών μετεγχειρητικά.

Ο ειδικός αυτός τομέας της χειρουργικής, η χειρουργική ογκολογία, αποτελεί μια εξειδικευμένη τέχνη που διαρκώς όχι απλά συνεργάζεται με τις άλλες ειδικότητες, αλλά αλλάζει ακόμα και τις τεχνικές της, διαρκώς εξελισσόμενη, προκειμένου να προσφέρει τις καλύτερες δυνατές λύσεις στον ασθενή που πάσχει από καρκίνο.

Στη χώρα μας δεν έχει αναγνωρισθεί ακόμα η χειρουργική ογκολογία ως ιατρική εξειδίκευση, όπως είναι η παθολογική ογκολογία και η ακτινοθεραπεία, παρά την από διετίας και πλέον θετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου του ΚΕΣΥ, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Ελπίζουμε ότι η πολιτεία σύντομα θα συντρέξει στη νομοθετική ρύθμιση του κενού αυτού, που άλλωστε δεν απαιτεί δαπάνες αλλά αντίθετα θα συμβάλει και στην επιμόρφωση και εξοικείωση των νέων χειρουργών στη σύγχρονη αντιμετώπιση των όγκων.

Ο Πρόεδρος

της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ογκολογίας

Ιωάννης Γ. Καραϊτιανός