Η οποία περιλαμβάνεται στο δόγμα: Οι συμμαχίες και οι φιλίες λειτουργούν εκεί όπου υπάρχουν συμφέροντα. Αυτό ακριβώς τόνισε πριν από λίγο καιρό σε δηλώσεις του: Ότι οι αμερικανικές δυνάμεις θ’ αποχωρήσουν απ’ τη Συρία, γιατί αυτή η περιοχή δεν έχει τίποτα άλλο παρά μόνον αίμα και άμμο! Και το λίγο πετρέλαιο που παράγει δυστυχώς το πουλάει στο Ιράν που είναι ο εχθρός μας…
Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Αμερικανός πρόεδρος θυσιάζει στον βωμό των συμφερόντων των Η.Π.Α. και τους πρώην συμμάχους του Κούρδους της Β. Συρίας, οι οποίοι πολέμησαν στο πλευρό των δυνάμεων της χώρας του και νίκησαν τον ISIS. Τώρα όμως που ο απολογισμός και η αξιολόγηση της κατάστασης έγινε τους εγκαταλείπει, επειδή είναι φτωχοί. Γιατί μόνον αίμα και άμμο έχουν να του δώσουν… Έτσι πειθόμενος απόλυτα στο ανάλγητο και απάνθρωπο δόγμα: συμμαχία= συμφέροντα, τους ρίχνει, παρά τις εκκλήσεις για βοήθεια και τις κραυγές αγωνίας αυτών, στα στόματα των μανιασμένων λύκων του Ερντογάν. Όσο για τις καθησυχαστικές δηλώσεις Πομπέο περί προστασίας των Κούρδων θα το δείξει ο χρόνος…
Οι σπαρακτικές φωνές των Κούρδων για βοήθεια προς τη διεθνή κοινότητα, και οι πιέσεις των συνεργατών του έκαναν τον Αμερικανό πρόεδρο να πάει λίγο πίσω. Δηλώνοντας μια μικρή παράταση στην παραμονή των στρατευμάτων του στη Β. Συρία. Τα οποία όμως, όπως τόνισε, κάποια μέρα θα αποχωρήσουν. Γιατί, όπως και παραπάνω αναφέραμε δεν υπάρχει πλούτος. Δεν υπάρχει οικονομικό κίνητρο παραμονής και το σημαντικότερο βλέπει ότι στην επαναπροσέγγιση των σχέσεών του με την Τουρκία εξυπηρετούνται καλύτερα τα γεωστρατηγικά του συμφέροντα, τα οποία συνοψίζονται: στο σταμάτημα της Ρωσικής επιρροής προς νότον…
Με τις δηλώσεις του αυτές ο κ. Τραμπ αποκαλύπτει την αλήθεια ενώπιον της διεθνούς κοινής γνώμης. Κι αυτό τον κάνει ευθύ και αληθινό. Γιατί παύει να ακολουθεί την πάγια υποκριτική ρητορική των προκατόχων του. Περί δήθεν ανθρωπιστικών επεμβάσεων, υπάρξεως χημικών όπλων και όποιες άλλες ψευδολόγες συμπεριφορές. Εδώ μιλάει με τη γλώσσα της αλήθειας. Ότι οι φίλοι και οι σύμμαχοι των Η.Π.Α. απολαμβάνουν την αλληλεγγύη και την υποστήριξη αυτών τότε μόνο, όταν υπάρχουν συμφέροντα. Κι αυτό ας το λάβουμε σοβαρά υπόψη για να μην παίρνουνε τα μυαλά μας αέρα με την προσωρινή δοκιμασία των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Οι οποίες
μάλλον θα βελτιωθούν σε βάρος μας, αφού θα διαταράξουν την υπάρχουσα στρατιωτική ισορροπία στο Αιγαίο… και μας βάλουν σε οικονομικές περιπέτειες. Τώρα που η χώρα βρίσκεται σε δημοσιονομική ανάρρωση.
Είναι λυπηρό, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Κι αυτή αποκάλυψε, προς τιμήν του, ο Πρόεδρος Τραμπ με τις δηλώσεις του, για τη Συρία. Περί υπάρξεως μόνον αίματος και άμμου! Γι’ αυτό και δεν πρέπει να εφησυχάζουμε από τις κατά καιρούς δηλώσεις, υπέρ ημών, Αμερικανών αξιωματούχων, γιατί αυτές δεν αποτελούν σταθερό μέγεθος, αλλά μεταβλητό. Αφού αλλάζουν κάθε φορά που διαφοροποιούνται τα συμφέροντα των μεγάλων.
Γι’ αυτό η εξωτερική πολιτική και η διπλωματία μας θα πρέπει να κινούνται και πέραν των ορίων της συμμαχίας. Για να γίνονται δημιουργοί περισσότερων κέντρων υποστήριξης των δικαίων μας. Αυτό όμως απαιτεί: γνώση, μελέτη, εξειδίκευση, πρόγραμμα, μεθοδικότητα, διαρκή αγώνα, κινητικότητα… Για να έρθει το ποθητό αποτέλεσμα. Που πάντοτε είναι προϊόν κόπου και μόχθου. Αυτό πρέπει να επιδιώκουμε, αν θέλουμε την αναβάθμιση του ρόλου της διεκδίκησης των δικαίων της πατρίδας και του έθνους.
Από τον Κων/νο Τσιρονίκο
