Το μισό χωριό είναι κτισμένο σε επίπεδο μέρος, «ο κάτω μαχαλάς» που λέμε και το υπόλοιπο στην πλαγιά του βουνού, «ο πάνω μαχαλάς».
Πριν από πάρα πολλά χρόνια, μέσα στο χωριό, έτρεχαν γάργαρα νερά, σε διάφορες βρύσες με σκαλισμένη πέτρα. Από εκεί οι χωριανοί έπαιρναν νερό με τα γκιούμια, όπως τα έλεγαν, μεταλλικά δοχεία, εκεί πότιζαν τα ζώα και εκεί οι νοικοκυρές έπλεναν τα διάφορα στρωσίδια που δεν ήταν δυνατόν να πλυθούν στο σπίτι, κουβαλώντας νερό με τα γκιούμια.
Πριν μπούμε στο χωριό δεσπόζει ένα δάσος με έλατα και καστανιές. Εκεί είναι κτισμένο το μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα. Προχωρώντας, μπαίνουμε στο χωριό και φθάνουμε στην πλατεία του χωριού, που στη μέση υπάρχει ένας αιωνόβιος πλάτανος, που γοητεύει με τη δροσά που παρέχει το πυκνό φύλλωμά του.
Εκεί στην πλατεία είναι κτισμένη η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, που συγκεντρώνει κάθε καλοκαίρι πολλούς επισκέπτες. Ένα δέος σε κατακλύζει όταν περάσεις την είσοδο του ιερού ναού. Φυσικά δεν είναι η μόνη εκκλησία στο χωριό. Είναι ο Άγιος Νικόλαος στον επάνω μαχαλά, ο Άγιος Αθανάσιος λίγο πιο κάτω απ’ την πλατεία, η Παναγία και γύρω-γύρω κοντά στο χωριό και μακρύτερα πολλά εκκλησάκια.
Πολύ πιο μακριά το μοναστήρι του Ιωάννου του Προδρόμου, που συγκεντρώνει κάθε χρόνο στις 29 Αυγούστου πολύ κόσμο, ντόπιο και ξένο, για να προσκυνήσει την ιερή εικόνα του Αγίου.
Το μοναστήρι ανακαινίστηκε και η λειτουργία πλέον γίνεται στο παλιό μοναστήρι και όχι στον υπαίθριο χώρο που γινόταν πιο παλιά.
Αυτή η ανακαίνιση οφείλεται στις μοναχές που αγωνίζονταν χρόνια γι’ αυτόν τον ιερό χώρο και στον δραστήριο σύλλογο της Ανατολής.
Τώρα τελευταία, το χωριό απέκτησε έναν αξιόλογο ιερέα, τον π. Ρίζο Κομήτσα, νεοχειροτονηθέντα, γνωστή προσωπικότητα, με μια επιθυμία ετών, να υπηρετήσει και να ιερουργήσει σ’ αυτόν τον τόπο που έχει καταγωγή.
Ο πατήρ-Ρίζος έκανε ένα σπουδαίο έργο. Ανακαίνισε την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην πλατεία, όπως προείπαμε και αυτός ο ιερός χώρος απέκτησε τη φροντίδα που του άξιζε. Οι πρόγονοί μας ήταν πολύ θρησκευόμενοι, για να κτίσουν τόσες εκκλησίες και μοναστήρια. Και ο π. Ρίζος θέλει να συνεχίσει αυτό το ιερό έργο με αγάπη και σεβασμό στην ιερή παράδοση.
Όπως καταλαβαίνετε συνάνθρωποι, συντοπίτες και όχι μόνο, χρειάζεται αυτό το έργο την προσφορά και τη βοήθεια όλων μας. Ας την προσφέρουμε ανάλογα με τη δυνατότητα που έχει ο καθένας με αγάπη και ας έχουμε την ευλογία του Αγίου Γεωργίου και του πατρός-Ρίζου.
Από την Καλλίτσα Γκουράβα-Δικτά,
συγγραφέα
