φαντάζει παράταιρο. Κι όλα αυτά κατά το εθνοσωτήριον έτος 1823, που για τους γνώστες της περιόδου εκείνης είναι το πιο κρίσιμο του Αγώνα και στιγματισμένο με την απορία πώς τελικά μέσα από έναν τέτοιο κυκεώνα οι Έλληνες εξακολουθούσαν να πιστεύουν ακόμα στην απελευθέρωση. Και την παρά φύσιν αυτή «συμμαχία» σε καμιά περίπτωση δεν γίνεται να τη δούμε αποκομμένη από τα αίτια που την προκάλεσαν. Αν μη τι άλλο αποτελεί μάθημα ηθικής και πατριωτικής στάσης απέναντι στις δολοπλοκίες των πολιτικάντηδων διαχρονικά και πανανθρώπινα.
Αρχές λοιπόν του 1823. Απ’ το τέλος ήδη του 1822 έληξε η Κυβέρνηση Μαυροκορδάτου, Νέγρη, Κωλέττη και των συν αυτοίς, οπότε η Β’ εθνοσυνέλευση, που θα συγκληθεί στο Άστρος οφείλει να εκλέξει νέα κυβέρνηση. Οι Μαυροκορδάτοι καθυστερούν σκοπίμως τη σύγκληση επιδιώκοντας να κρατήσουν την κυβέρνηση διά πυρός και σιδήρου και προσπαθώντας να κερδίσουν χρόνο, επειδή έχουν κατά νου σχέδια μεγαλεπήβολα, κι έτσι ορίζουν να γίνει συνέλευση τον Απρίλη του 1823, με σκοπό:
- Να προσεταιριστούν σε κυβερνητικό επίπεδο τους κοτζαμπάσηδες, ώστε να συνεχίσουν να διατηρούν τον έλεγχο.
- Να κομματιάσουν την αντιπολίτευση συνθλίβοντας πολιτικά τον συνδετικό της ιστό, τον Κολοκοτρώνη.
- Να εξαφανίσουν από προσώπου γης τον Ανδρούτσο, ώστε ν’ απαλείψουν τον κοινωνικό χαρακτήρα της επανάστασης και να ησυχάσουν ανά την Ελλάδα οι κοτζαμπάσηδες, οι πολιτικάντηδες και οι συνοδοιπόροι τους.
- Να συνειδητοποιήσουν τον έτερο ταραξία της Ρούμελης, τον Καραϊσκάκη, καθώς και οποιονδήποτε άλλον επίδοξο ταραξία.
- Να θάψουν πολιτικά τον Υψηλάντη! Στρατιωτικά τους είναι ακόμα χρήσιμος. Ας σκοτώνεται εκείνος για τη δική μας ασφάλεια!
- Και το κυριότερο: να τακτοποιήσουν με τον πιο συμφέροντα και επωφελή γι’ αυτούς τρόπο τα εθνικά κτήματα. Δηλαδή: Να θεσπίσουν νόμο τέτοιον, που να επιτρέπει σ’ αυτούς ν’ αγοράζουν όποια δημόσια έκταση ορεγόταν ο καθένας, αφού προηγουμένως τη βάφτιζε ιδιωτική, δίνοντας στο ελληνικό δημόσιο όχι χρήματα αλλά ομόλογα. Δηλαδή «χαρτία» καταπώς είπε ο Κολοκοτρώνης. Αλλά και να προχωρήσουν σε δάνεια απ’ την Αγγλία με υποθήκη τα εθνικά κτήματα. Δάνεια που κατασπαταλήθηκαν από τους ίδιους μέσα σε διάστημα λίγων μηνών με εξαγορές συνειδήσεων, ρεμούλες και λαμογιές. Και οι νοούντες νοείτωσαν.
Όμως για να φέρουν σε πέρας το θεάρεστο έργο τους πρέπει να εξοντώσουν στην επικείμενη Εθνοσυνέλευση όλα τα «αγκάθια». Ο Οδυσσέας, που αντιλήφθηκε τους σκοπούς τους μάταια πάσχιζε να πείσει τον Κολοκοτρώνη να τους ξεπαστρέψουν με πραξικόπημα και να καταλάβουν αυτοί την εξουσία. Ο Γέρος όμως για πολλοστή φορά αρνήθηκε να «μαγαρίσει» τα χέρια του μ’ αυτούς. Έτσι ο Μαυροκορδάτος έκοψε και έραψε τα πάντα στα μέτρα του, ενισχύοντας το Βουλευτικό κατά τρόπο που να μπορεί στο εξής ν’ ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις ο ίδιος και η παρέα του.
Προς το παρόν σχηματίζεται «κυβέρνηση» και γίνεται πρόεδρος του Εκτελεστικού ο Πετρόμπεης και μέλη οι Ζαΐμης, Χαραλάμπης και Μεταξάς, ενώ αρχιγραμματέας (=πρωθυπουργός) και υπουργός Εξωτερικών αναλαμβάνει ο Μαυροκορδάτος, για να μπορεί από τη θέση αυτή να λύνει και να δένει. Σκοπίμως αφήνει κενή τη θέση του αντιπροέδρου, δόλωμα για να πιαστεί στη φάκα ο Κολοκοτρώνης. Και πράγματι σε λίγο ο Γέρος γίνεται αντιπρόεδρος σε κυβέρνηση γνησίως ολιγαρχική την οποία στηρίζουν οι κοτζαμπάσηδες και διευθύνει ο Μαυροκορδάτος.
Ο Κολοκοτρώνης με την ενέργειά του αυτή εξόργισε φίλους, συγγενείς, απλούς αγωνιστές πατριώτες και σύσσωμη την αντιπολίτευση. Αλλά οι κοτζαμπάσηδες, για να τον δέσουν και να τον σέρνουν στο άρμα τους, προχώρησαν στο εξής: Με τις ευλογίες του Δεσπότη Τριπόλεως Δανιήλ, που ήταν και προξενητής, έκαμαν τους αρραβώνες του 9χρονου Κων/νου (Κολίνου) Κολοκοτρώνη του Θεοδώρου με την 8χρονη Μαρία Δεληγιάννη του Κανέλλου! Ο Κολοκοτρώνης, το σύμβολο της εθνικής απελευθέρωσης, και ο μεγαλοκοτζαμπάσης Κανέλλος είναι πλέον συμπέθεροι...
Το τι απήχηση είχε ο αρραβώνας αυτός δεν λέγεται. Κρατάμε μόνο κάποιες αυθόρμητες αντιδράσεις ανθρώπων από το περιβάλλον του Κολοκοτρώνη:
- Ανδρούτσος. Μόλις τού ήρθε το χαμπέρι, αμέσως παρήγγειλε στο Γέρο: «Ωραία. Και ο Αλής όποιον ήθελε να εξοντώσει τον έκαμνε συμπέθερο ή κουμπάρο...»
- Πλαπούντας: Έσμιξε η κάπα με τη γούνα...
- Γενναίος Κολοκοτρώνης: Ο πατέρας μου γενόμενος σύντροφος των κοτζαμπάσηδων και συμπέθερος των Δεληγιανναίων έχασε την υπόληψή του...
Καλά κι άγια όλα αυτά. Έχουμε και ‘μεις όμως υποχρέωση να δώσουμε τη δική μας ετυμηγορία. Άλλωστε εξαρχής, ως ομάδα μονάχα την ιστορική αλήθεια προσπαθούμε να υπηρετήσουμε. Και μας ενδιαφέρει να φανούμε στον κόσμο χρήσιμοι, έστω κι αν δυσαρεστούμε κάποιους, παρά ευχάριστοι αποκρύπτοντας την αλήθεια. Εν τέλει ο Γέρος ούτε συμμάχησε, ούτε συνεργάστηκε, ούτε στήριξε κυβέρνηση ολιγαρχική και φαύλη. Μπήκε στο σχήμα αυτό εν γνώση του μόνο και μόνο για να αποτρέψει τον σχεδιαζόμενο εμφύλιο (τελικά δεν το πέτυχε), και να σταματήσει τις ραδιουργίες του Μαυροκορδάτου, αν ήταν ποτέ δυνατό! Θ’ ασχοληθούμε εν ευθέτω και με την «κυβερνητική θητεία» του Γέρου του Μοριά, στη «συνεργασία» του με τον Μαυροκορδάτο.
Για την ομάδα Ιστορικής Έρευνας «Δημήτρης Αγραφιώτης»
Οδυσσέας Β. Τσιντζιράκος
