σα νερό να χυθούν στο πάτωμα ή να χτίσουμε πάνω σ’ αυτά το μέλλον της σχέσης μας, που θα δώσει χαρά κι ευτυχία στους δυο μας. Για λίγο; Ναι, αν συμφωνούμε κι οι δύο. Για πολύ; Επίσης ναι, αν αυτό θέλουμε κι οι δύο. Με κυρίαρχη τη ρομαντική μας διάθεση και τη συνεχή αποστολή ποιημάτων; Φυσικά, αν αυτό αποζητούμε κι οι δύο από τη σχέση. Με προεξάρχον χαρακτηριστικό τη σεξουαλική μας ενέργεια και το σαρκικό μας πάθος, ώσπου να λιώσουν τα μέταλλα του σιδερένιου κρεβατιού; Γιατί όχι, αν αυτό είναι που ψάχνουμε κι οι δύο.
Σε θέλω! -Και γω, αλλά κοιτάζομαι στον καθρέφτη και μοιάζω με σένα, μήπως να το ακυρώσουμε και να μείνουμε στην ντουλάπα; Φυσικά και όχι, για τη ζωή σου, για τη ζωή μας πρόκειται και δεν αξίζει σε καμιά ζωή να μένει στο σκοτάδι, με εξαίρεση αυτή του τυφλοπόντικα. Πάρε θάρρος, από το 1973 στην επίσημη βίβλο της Ψυχιατρικής, το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM), η ομοφυλοφιλία έπαψε να είναι διαταραχή εξαιτίας της ανάπτυξης της επιστήμης, η οποία με ενδελεχείς και εμβριθείς μελέτες, με καινοτόμα από τότε εργαλεία αποφάνθηκε ότι δεν αποτελεί διαταραχή, νόσο ή εκτροπή. Μην είσαι αυστηρός με τους στοχαστές, προφήτες, συγγραφείς και λοιπές ιστορικές προσωπικότητες, που έλεγαν το αντίθετο από χιλιάδες και εκατοντάδες χρόνια πριν, δεν ήξεραν, δε μπορούσαν να ξέρουν. Πάρε θάρρος από τον Νικόλα Γιατρομανωλάκη, υφυπουργό Πολιτισμού, που δήλωσε με παρρησία το δικό του «θέλω» κι ας μη μοιάζει με το δικό μας, από τον Αλέξη Παντέλη, διευθυντή του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, που δήλωσε ότι ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά τον ομόφυλο σύζυγό του, γιατί εκεί ένιωσε ότι επιθυμούσε να απευθύνει το «Σε θέλω» του. Πάρε θάρρος, αν θέλεις ό,τι θέλει κι ο άλλος τον οποίο επιθυμείς.
Πάρε θάρρος και δώσε και σε μας (γιατί δεν είναι εύκολο να πας κόντρα), που γεννημένοι από σύμπτωση καβάλα στο κυρίαρχο κύμα της ετεροφυλοφιλίας έχουμε φίλους και αγαπημένους συγγενείς, που δεν ταιριάζουν στην πατροπαράδοτη οικογενειακή φωτογραφία. Που δε φανταστήκαμε ποτέ πως, επειδή πάλι από σύμπτωση γεννηθήκαμε άντρες, η γυναίκα δεν αξίζει το ίδιο με μας, πως δεν είμαστε και μεις ένα κομμάτι από τα πλευρά της.
Πάρε θάρρος και κοίτα τον άλλο στα μάτια, αδιαφορώντας σε ποιον εθνικό ύμνο δακρύζουν ή τι χρώμα έχει το δέρμα τριγύρω τους, τι μαλλιά (ή όχι) σκεπάζουν το κεφάλι του, παρά ψάξε ποια προσωπικότητα φωλιάζει στο κρανίο του, ανεξάρτητα από εθνότητα, φυλή, φύλο, ηλικία. Ποιος θα σου ορίσει τι σε γοητεύει, τι σου αρέσει, τι σε παθιάζει; Για σένα πρόκειται!
Πάτα στην επιθυμία, το κορυφαίο αφροδισιακό, και σταμάτα να τρως μύδια και στρείδια, η χημεία του έρωτα περνάει φυσικά από το στομάχι αλλά όχι όπως το καταλαβαίνουν οι πολλοί. Αρκεί κι ένα τηγανιτό αβγό να πυρπολήσει δύο σώματα, δε φτάνει πολλές φορές το πιο πολυτελές γεύμα για να λιώσουν οι πάγοι της ψυχής. Το μόνο «πρέπει» αφορά στην επιθυμία, η αυτοδιαχείρισή της δικαιώνεται μόνο μέσα από την αποδοχή της από τον άλλο. Η αμοιβαιότητα της επιθυμίας, η αυτοδιάθεση κι ο σεβασμός της προσωπικότητας είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του φιλελευθερισμού. Αυτός ο τελευταίος δεν είναι κομματικός προσδιορισμός, είναι φιλοσοφικό ρεύμα, στάση ζωής, ύμνος στις προσωπικές ελευθερίες και στα ατομικά δικαιώματα. Ο άλλος είναι ο εαυτός σου απέναντι! Εσύ είσαι το αντιφέγγισμά του εδώ!
Ο κυρίαρχος λόγος που τις τελευταίες μέρες τα τηλεοπτικά κανάλια, τα σάιτ κι οι εφημερίδες μετατράπηκαν σε τεράστιες κλειδαρότρυπες και μας φανερώνουν έναν κόσμο ζοφερό, μιαρό, γεμάτο βία, εκμετάλλευση, εξαναγκασμό και έγκλημα είναι επειδή θανατώθηκε η επιθυμία. Το σώμα κι η ψυχή αποκόπηκαν απ’ αυτήν, διαχωρίστηκαν από την αμοιβαία συναίνεση (η οποία στην περίπτωση των ανηλίκων ακόμη κι αν δοθεί δεν ισχύει) και κατέληξαν αντικείμενο ανταλλαγής, χειραγώγησης κι εκβιασμού.
Όσο αλήθεια είναι ότι δεκάδες, ίσως κι εκατοντάδες διάσημοι, κυρίως αρσενικά, αδιαφόρησαν προκλητικά γι’ αυτήν την επιθυμία μεταβαίνοντας κατ’ ευθείαν στο επόμενο στάδιο ακυρώνοντας τον άλλο, δημιουργώντας θύματα με συνέπεια το έγκλημα και το χρόνιο τραύμα, άλλο τόσο αλήθεια είναι πως αρκετές γυναίκες θυσίασαν και πρόδωσαν την ίδια πάλι επιθυμία προκειμένου να βολευτούν σε γάμους και καριέρες. Τι κρίμα που το κορμί πέφτει πολλές φορές στο κρεβάτι σα λάφυρο ή σαν αντάλλαγμα, σα τρόπαιο ή σα δώρο.
Γνωρίσαμε κάποτε τον έρωτα πίσω από τους θάμνους, ρωτώντας τα κορίτσια αν μας επιτρέπουν να τα φιλήσουμε, τώρα τα παιδιά χώνονται βαθιά στην κυνική ζούγκλα του διαδικτύου διεκδικώντας το φασιστικό «δικαίωμα» της αρπαγής και της σεξουαλικής επίδειξης. Αναμένω με πολύ μεγάλη περιέργεια τις κατευθυντήριες γραμμές του νέου μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής. Θα είναι σεντόνι ελαφρύ ή βαριά κουβέρτα αυτό που θα σκεπάζει το σύμπλεγμα των γυμνών σωμάτων; Πόσο νερό στο κρασί θα βάλει ο υποκριτικός καθωσπρεπισμός της ελληνικής κοινωνίας, πόση αλήθεια θα αντέξει η σεμνότυφη ελληνική οικογένεια;
Σε θέλω! -Εγώ, καθόλου! Τότε υπάρχει τοίχος, συρματόπλεγμα, κενό ανάμεσά μας! Σε θέλω! -Εγώ πάλι όχι! Αυτό το «όχι» αρκεί, φτάνει! Πρέπει να φτάνει, τελεία και παύλα!
Από τον Δημήτρη Παπαχατζόπουλο
