Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν αθλητής, ιατρός και πολιτικός, που γεννήθηκε στην Κερασίτσα του νομού Αρκαδίας το 1912. Σπούδασε Ιατρική στη σχολή των Αθηνών και είχε ειδίκευση στη γυναικολογία. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και είχε πανελλήνιες και βαλκανικές νίκες, ενώ κατείχε για 23 χρόνια το πανελλήνιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος με επίδοση 7,37 μέτρα. Το 1950 έγινε υφηγητής στο τμήμα Μαιευτικής - Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πήρε μέρος στις εκλογές του Οκτωβρίου 1961 και εξελέγη βουλευτής με το κόμμα Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ), ενώ υπήρξε από τα ιδρυτικά στελέχη της «Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη». Τον Απρίλιο του 1963, παρά την απαγόρευση της αστυνομίας, διοργάνωσε την 1η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας βάδισε μόνος του μέχρι τελικά να συλληφθεί.
Στις 22 Μαΐου 1963, βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη για να συμμετάσχει ως κεντρικός ομιλητής σε συγκέντρωση που είχε προγραμματίσει η επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη. Στην ίδια περιοχή όμως είχαν συγκεντρωθεί και άτομα που διαφωνούσαν μαζί του και τελικά εν μέσω προπηλακισμών ολοκλήρωσε την ομιλία του. Στη συνέχεια, μαζί με άλλα άτομα, ενώ πήγαινε προς του ξενοδοχείο που έμενε δέχτηκε επίθεση από άτομα που επέβαιναν σε τρίκυκλη μοτοσικλέτα. Χτύπησαν τον Λαμπράκη με λοστό στο κεφάλι και προσπάθησαν να φύγουν, αλλά χάρη στις προσπάθειες ενός φίλου του ακινητοποιήθηκαν και τελικά συνελήφθησαν.
Ο Λαμπράκης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο θανάσιμα τραυματισμένος, και τέσσερις μέρες μετά, στις 26 Μαΐου θα χάσει τη ζωή του.
Η δολοφονία του προκάλεσε μια άνευ προηγουμένου πολιτική κρίση στη χώρα και επιτάχυνε τις πολιτικές εξελίξεις.
Επιμέλεια: Νίκος Τάχατος