Αυτά βέβαια για τους πειθαρχημένους. Γιατί υπάρχουν και οι άλλοι, οι αρνητές, που δεν πιστεύουν σε τίποτα, και συνεχίζουν τη ζωή τους κανονικά. Επιστήμονες, κυβερνήτες και κληρικοί -οι περισσότεροι- φωνάζουν «εμβολιαστείτε», να μπορέσουμε να δαμάσουμε αυτήν την πανδημία.
Αλλά «φωνή βοώντας εν τη ερήμω», όπως λέει και μια ρήση. Αν και τώρα κάποιοι απ’ τους αρνητές... ταρακουνήθηκαν με τη ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων. Πολλαπλασιάστηκαν τα ραντεβού για εμβολιασμό όπως πληροφορούμαι.
Τώρα όμως είναι ίσως «κατόπιν εορτής» όπως λέει ο λαός, αφού τα κρούσματα έχουν φθάσει στα ύψη. Είναι όμως και άλλοι που δεν «ιδρώνει το αυτί τους» όπως λέει πάλι ο σοφός λαός.
Θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Σε κάποιες εκκλησίες, έπαψαν πλέον οι ιερείς να δίνουν το αντίδωρο, για προστασία φυσικά, για να μη συνωστιζόμαστε, όμως τώρα γίνεται κάτι χειρότερο.
Στο προαύλιο συνωστίζονται πιο πολλοί πιστοί για να πάρουν το αντίδωρο μόνοι τους και όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι, ευτυχώς οι λιγότεροι, ανακατεύουν όλο το πανέρι για να βρούνε το μαλακό.
Κάποιοι άλλοι γεμίζουν τη χούφτα τους και βάζουν το αντίδωρο στο σακουλάκι τους για να έχουν όλη την εβδομάδα, ή να δώσουν στους φίλους ή γείτονες που δεν εκκλησιάζονται. Χωρίς να υπολογίζουν αν θα φθάσει αυτό το αντίδωρο που έχει το πανέρι για αυτούς που ακολουθούν.
Κατά την ταπεινή μου άποψη αυτό είναι ανευθυνότητα. Πρώτον γιατί δεν είναι σωστό να... χώνουμε το χέρι μας στο πανέρι, γιατί το χέρι μας δεν είναι απολυμασμένο πάντα, αφού προηγουμένως πέρασε ο δίσκος και ρίξαμε τον οβολόν μας και δεύτερον όπως είπα παραπάνω πρέπει να υπολογίζουμε και τους πίσω από μας, να βρουν και αυτοί να πάρουν ένα αντίδωρο.
Και φυσικά δεν είναι μόνον αυτό ανευθυνότητα. Ορισμένοι υποτίθεται ότι φοράνε μάσκα, αλλά πώς τη φοράνε...! Στο σαγόνι, έχει κανένα νόημα, προσφέρει καμία προστασία;
Αν προσέχαμε όλα τα παραπάνω συνάνθρωποι δεν θα φθάναμε εδώ που φθάσαμε. Πάρε ένα αντίδωρο καλή μου κυρία και άντε στο καλό! Φόρα τη μάσκα κανονικά καλέ μου κύριε και κάθισε στη θέση σου. Ας κάνουμε το εμβόλιο όπως προστάζουν τα μέτρα, έστω και τώρα, κάτι θα προλάβουμε και από εκεί πέρα ό,τι πει ο Θεός.
Η ζωή μας άνω - κάτω λοιπόν και ας κάνουμε υπομονή, ίσως κάποτε όσοι... απομείνουμε επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Αν κι αυτός ο ιός δεν ήρθε σαν επισκέπτης, αλλά μάλλον... κάτοχος της ζωής όλων μας.
Από την Καλλίτσα Γκουράβα-Δικτά,
συγγραφέα
