Έτσι οι ρωσικές στρατιές με τον στρατάρχη Ζούκωφ στις 15.01.1945 ελευθερώνουν τη Βαρσοβία και στις 29.03.1945 καταλαμβάνουν τη Φρανκφούρτη. Στις 25.04.1945 τα σοβιετικά στρατεύματα περικυκλώνουν το Βερολίνο, ενώ ο Χίτλερ αντιστέκεται για λίγο και στις 02.05.1945 αυτοκτονεί στα υπόγεια της καγκελαρίας μετά της συζύγου του Εύας Μπράουν. Την ίδια μέρα παραδίδεται η φρουρά του Βερολίνου στον στρατηγό Μοντγκόμερυ. Μετά από διαπραγματεύσεις με τον Γερμανό ναύαρχο Καρλ Νταίνιτς (ο Χίτλερ όρισε αντικαταστάτη του), έγινε η παράδοση της Γερμανίας άνευ όρων στις 05.05.1945.
Αυτό ήταν το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με τις τεράστιες καταστροφές και την απώλεια εκατομμύριων ανθρώπων. Οι Η.Π.Α. είχαν 650.000 περίπου νεκρούς, τραυματίες και αγνοούμενους, η Μεγάλη Βρετανία 1.200.000, η Σοβιετική Ρωσία 15.000.000, ενώ η Γαλλία 150.000.
«Αι απώλειαι των άλλων εθνών έχουν ως εξής: Ελλάς 147.600 εξών 77.600 νεκροί, Νοτιοσλαβία (Γιουγκοσλαβία) κατά ανακοινώσεις της ιδίας: 1.685.000, Βέλγιο 80.000, Ολλανδία 6.344, Νορβηγία 10.000, Δανία 7.000, Πολωνία 1.045.000. Εις τούτους δέον να προστεθούν 5.000.000 εκ του αμάχου πληθυσμού, 3.000.000 Εβραίων εκτελεσθέντες υπό των Γερμανικών δυνάμεων κατοχής» (βιβλ. 1, σελ. 295)
Για όλα αυτά τα εγκλήματα που έγιναν, υπεύθυνη κρίθηκε η Γερμανία και οι ναζιστές συνεργάτες του Χίτλερ ως κύρια εκτελεστικά όργανα στις απάνθρωπες οδηγίες και υποδείξεις τους με την εκτέλεση χιλιάδων αθώων πολιτών και εκατομμυρίων Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, καθώς αποκαλύφθηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης στις 20.11.1945 από τις ομολογίες των ιδίων των κατηγορουμένων. «Για αυτό οι δυνάμεις της αντιχιτλερικής συμμαχίας με την πρόθεση να δώσουν στον αγώνα τους ένα νόημα ικανό να συσπειρώσει γύρω τους όλους τους λαούς του κόσμου, πρόβαλαν ένα υπερεθνικό σύστημα για τη μελλοντική ειρήνη. Την 1η Ιανουαρίου 1942, 26 έθνη υπέγραψαν τη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών…
Μετά τη συντριβή του Άξονα τα Ηνωμένα Έθνη έγιναν ένας διεθνής οργανισμός για τη διατήρηση της Ειρήνης. Στη διάσκεψη του Σαν Φρανσίσκο τον Απρίλιο και Ιούνιο 1945, 50 κράτη υπέγραψαν τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος άρχισε να ισχύει από τις 24 Οκτωβρίου 1945.» (βιβλ. 2, σελ. 842).
Κυρίαρχο όργανο του οργανισμού είναι η Γενική Συνέλευση όλων των αντιπροσώπων των χωρών-μελών του Ο.Η.Ε. και ανώτερο εκτελεστικό όργανο είναι το Συμβούλιο Ασφαλείας που αποτελείται από 15 μέλη, όπου τα 5 είναι μόνιμα (Σοβιετική Ένωση, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Μεγάλη Βρετανία, Κίνα και Γαλλία) και τα 10 εκλέγονται από τη Γενική Συνέλευση για δύο χρόνια. Αν ένα από τα 5 μόνιμα μέλη του Συμβουλίου προβάλλει «βέτο» σε κάποια απόφαση, αυτή δεν εκτελείται.
Στις 8 Αυγούστου 1945 συστήθηκε το Διεθνές Στρατοδικείο στο Λονδίνο που θα δίκαζε τους ένοχους εγκληματίες του πολέμου. Η πρώτη συνεδρίαση έγινε στο Βερολίνο στις 18.10.1945 με πρόεδρο τον Ρώσο στρατηγό Νικιτσένκο και οι 24 κατηγορούμενοι ηγέτες ναζιστές θα δικάζονταν ως εγκληματίες πολέμου και οι κατηγορίες ήταν: 1ον Εγκλήματα κατά της Ειρήνης, 2ον Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με την εξόντωση, τη γενοκτονία και τις εκτοπίσεις ατόμων, 3ον εγκλήματα πολέμου.
Το Διεθνές Στρατοδικείο όμως από τις 20 Νοεμβρίου 1945 πραγματοποίησε τις συνεδριάσεις του στο Δικαστικό Μέγαρο της Νυρεμβέργης που δεν βομβαρδίστηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου, με πρόεδρο τον Βρετανό δικαστή Τζόφρει Φρίντριχ Λώρενς. Η δίκη κράτησε 218 ημέρες χωρίς τις Κυριακές και γιορτές. «Ήταν η πιο μεγάλη της Ιστορίας, όχι όμως και η πιο μακροχρόνια, η δίκη των Ιαπώνων εγκληματιών πολέμου θα κρατήσει 417 μέρες» (βιβλ. 3, σελ. 66).
Η απόφαση του Στρατοδικείου ήταν:
Σε θάνατο διά απαγχονισμού 12: Γκαίριγκ, Ρίμπεντροπ, Κάιτελ, Καλτενμπρούννερ, Ρόζενμπεργκ, Φρανκ, Φρικ, Στράιχερ, Ζάουκελ, Γιολντ, Ζάις – Ίνκαρτ, Μπόρμαν (ερήμην).
Σε ισόβια δεσμά 3: Ρούντολφ Ες, Βάλτερ Φούνκ, Έριχ Ράιντερ.
Σε 20ετή κάθειρξη: Σίραχ, Σπέερ.
Σε 15ετή κάθειρξη: Κωνσταντίν φον Νόυρατ και 10ετή κάθειρξη: Καρλ Νταίνιτς,
ενώ αθωώθηκαν 3: Σαχτ, Φον Πάπεν, Φρίτσε.
Από τον Στέφανο Παπαγεωργίου
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
1) «Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν ΗΛΙΟΥ», Τόμος 15, Αθήνα, 1957.
2) «Τα 100 γεγονότα που άλλαξαν τον Κόσμο», Τόμος 3, Φυτράκης – ΤΥΠΟΣ Α.Ε., Αθήνα, 1975.
3) «ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ‘Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ’», MONDADORI, ΦΥΤΡΑΚΗΣ, Αθήνα, 1973.
