Ευτέλεια και υποτέλεια... Δύο βαρύτατες έννοιες και χείριστες - «ό,τι το χείριστον...» - για όποιον τις διαθέτει και τις ανέχεται... αδιαμαρτύρητα... Ακόμη, επί... χείριστον του χειρίστου... τούτο, το δεύτερον, εστίν... Ιδίως για ένα λαό, που ζυγούς δεν ανεχόταν κάποτε... Λυπάμαι, αλλά δυστυχώς, αν και ήταν σχεδόν βέβαιον, αναγκάζομαι σε λιγότερο από 2 χρόνια, να αναφερθώ στο ίδιο θέμα, για να «απασχολήσω» λίγο την κρίση μας...
- Θα ήταν ευχής έργον... αν μας επιτρέπαν λίγο, σαν λαό, να «διαχειριστούμε» και την άλλη έννοια, της λέξεως «κρίση», την κρίση την οποία κατά τα συμφέροντα των αιώνιων δυναστών μας... - επιλεγμένη και διαπλεκόμενη... - την κρίση των καιρών μας...
Που δυστυχέστατα έχει πάρει κατά τα φαινόμενα - ήδη - διαστάσεις και θα πάρει πολύ μεγαλύτερες ακόμη σε ευρύτερο πεδίο, γεωγραφίας - έκτασης και λαών υπό τους «ζυγούς... των ανάρχων και βαρβάρων» - υποτιθέμενων κηδεμόνων...
Αλλά από ό,τι βλέπω και λυπάμαι βαθύτατα σαν Έλληνας και τον Έλληνα τον έχουν «μεταλλάξει...» σαν την Dolly, αν τη θυμάστε, μόνο που κάτι τέτοια πειράματα, συνήθως προκαλούν μεγάλη δυστυχία και ποταμούς αδικίας και εγκλημάτων, λόγω ελλείψεως στοιχειώδους, ανθρωπίνου σεβασμού και σεβασμού στο θείο και δίκαιο όλων των λαών, απανταχού της Γης.
Μόνον που το ανθρώπινο γένος, ημών και αυτών και των προγόνων λυπάμαι, απάντων, όπως καταγράφει ο αμείλικτος και δικαιότερος παρ’ άνθρωπος κριτής - η Ιστορία - όταν αντιληφθεί το μέγεθος της ζημιάς που έχει προκαλέσει σε «ομοειδή» είδη του...είναι ήδη πολύ αργά...
Και το χειρότερον όλων αυτών... πάντοτε, λέει... όπως - πάντα... η Ιστορία ημών και υμών... επαναλαμβάνεται δυστυχώς το ίδιο σενάριο, στην αιώνια ταινία της ζωής μας... με άλλα σκηνικά, όπλα και κοστούμια... Λυπάμαι, αλλά αυτό το τελευταίο είναι το τραγικότερο όλων... Και είναι αναπότρεπτο... δυστυχώς απ’ ό,τι φαίνεται... Είθε να απατώμαι...
Με πόνο και αγάπη
Στέφανος Τζαζόπουλος
ιατρός, παθολόγος - ογκολόγος
* Καλή υπομονή σε όλους...
