Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com)
Επιδίωξη του πρωθυπουργού, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, είναι η «εθνική συνεννόηση». «Έχουμε επιτύχει πολλά μέσα σε ένα χρόνο», τόνισε σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η συναίνεση και πάλι βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, και η έκκληση για υπομονή ξανατέθηκε επί τάπητος. Το ζητούμενο λοιπόν για την κυβέρνηση είναι η συναίνεση, που όμως, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, δεν αποκλείει ακόμα και τις εκλογές. Ο κ. Σαμαράς, βέβαια, υποστηρίζει ότι προσέφερε συναίνεση εδώ και ένα χρόνο, αλλά ο πρωθυπουργός δεν τη δέχθηκε. Η συναίνεση πάντως, όπως βλέπουμε, είναι η πιο διάσημη λέξη των ημερών. Όμως για ποια συναίνεση μπορούμε να μιλάμε όταν ο κος Παπανδρέου μιλά μόνο για «ρεαλιστικές και εφικτές» προτάσεις, βαφτίζοντας εμμέσως πλην σαφώς κάθε άλλη πρόταση πέραν του μνημονίου ως «αποκύημα της φαντασίας»; Όταν ο κος Σαμαράς δεν τη δίνει και από τα υπόλοιπα κόμματα άλλα την δέχονται υπό όρους, και άλλα την απορρίπτουν μεμιάς; Ο υπουργός Οικονομικών, από την άλλη, μιλά για «σκληρή δουλειά» που πρέπει να καταβάλλουμε όλοι μας, για να πάμε σε καλύτερες μέρες. Αλήθεια, λέω, πόση άλλη «δουλειά» και με ποιο αντίκρισμα; Οι πολίτες παρακολουθούν άφωνοι τα τεκταινόμενα. Ήδη από το διαδίκτυο ξεκίνησαν οι πρώτες εκκλήσεις για ειρηνικές διαμαρτυρίες στις πλατείες με σύνθημα «πάμε πλατεία!». Οι αντιδράσεις είναι προ των πυλών και η συναίνεση δεν πρόκειται να κερδηθεί με συνοπτικές διαδικασίες. Τα προβλήματα, από την άλλη, εξακολουθούν να είναι τεράστια. Ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, Βασίλης Κορκίδης τονίζει πως οι Έλληνες πολίτες έχουν γίνει τον τελευταίο χρόνο «πειραματόζωα του ανεπανάληπτου φορολογικού αλαλούμ». «Το νέο πακέτο φόρων», τονίζει, «αναμένεται να έχει την ίδια τύχη με τα προηγούμενα, επαναλαμβανόμενα ανά δίμηνο, αποτυχημένα εισπρακτικά μέτρα. Οι νέοι εξαντλητικοί «κεφαλικοί φόροι» και η εφαρμογή ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ, χωρίς τη διατήρηση ενός χαμηλού συντελεστή για τα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης, είναι αμφίβολο εάν θα έχουν το ζητούμενο αποτέλεσμα, αφού θα επιβαρύνουν ετησίως το καλάθι της νοικοκυράς κατά περίπου 2,5 δισ. ευρώ, μη λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικές συνθήκες της οικονομίας, της ζοφερής κατάστασης στην αγορά και αγνοώντας παντελώς τις περιορισμένες δυνατότητες νοικοκυριών και επιχειρήσεων, που εδώ και καιρό ζουν και τρώνε από τα έτοιμα και τα δανεικά». Την ίδια στιγμή που λέγονται αυτά, ο πρόεδρος του Εμπορικού – Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ), Κωνσταντίνος Μίχαλος, σχολιάζοντας τα νέα μέτρα αναφέρει, μεταξύ άλλων ότι η κυβέρνηση με τα νέα μέτρα «κατοχικής» λιτότητας που ανακοίνωσε, εξάντλησε όλα τα περιθώρια ανοχής της κοινωνίας και της υγιούς επιχειρηματικότητας, σβήνοντας κάθε ίχνος ελπίδας για την έξοδο από την κρίση. «Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτή η πολιτική», λέει ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, «μια πολιτική που οδηγεί στον αφανισμό τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στην ανέχεια τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους». Αν κανείς προσθέσει και την πρόσφατη πρόταση του προέδρου του ΣΕΒ, Δημήτρη Δασκαλόπουλου, περί δημοψηφίσματος, τότε απλά το παζλ της αποδοκιμασίας ολοκληρώνεται. Ήθελα απλά να ξέρω ποιοι έχουν απομείνει στην κυβέρνηση και πόσοι είναι αυτοί που κατανοούν τα νέα μέτρα. Διότι, δεν υπάρχει περίπτωση, κάπου ποντάρει ο πρωθυπουργός και εξαγγέλλει κάθε φορά ολοένα και πιο σκληρά μέτρα, επιδιώκοντας παράλληλα τη διαβόητη «συναίνεση». Οι πολίτες από την πλευρά τους, όπως είπα, ετοιμάζονται για διαμαρτυρίες στον δρόμο που χάραξε η Μαδρίτη. Λέτε να μην πιστεύει ο κος Παπανδρέου πως θα έχουμε αντιδράσεις; Ή απλά επαφίεται στην παρατεταμένη ανοχή του λαού απέναντι στα περσινά μέτρα; Ένα είναι σίγουρο: όπως ακριβώς μια νέα μαύρη μέρα ξημερώνει για τον τόπο μετά τα νέα μέτρα, κατά τον ίδιο τρόπο οι αντιδράσεις δεν θα είναι ίδιες. Τα όρια έχουν ξεπεραστεί κατά πολύ και περιθώρια για ανοχή δεν υπάρχουν. Απομένει να δούμε κατά πόσο το επιζητούμενο τέχνασμα της «συναίνεσης» θα πιάσει τόπο και τα κόμματα θα συνεχίσουν να εμπλέκονται σε συζητήσεις γύρω από αυτή. Πάνω απ’ όλα όμως αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον ο τρόπος αντίδρασης των πολιτών, για το αν θα βάλουν ή όχι τα θεμέλια για μια πραγματικά νέα εποχή. Γιατί η κυβέρνηση αυτό που είχε να πει το είπε και κάτι άλλο δεν αναμένεται να πράξει. Το ίδιο και η αντιπολίτευση που δεν συνηγορεί στην πλειοψηφία της στα νέα σκληρά μέτρα. Μέτρα που η τρόικα παρουσιάζει ως μονόδρομο, διανθίζοντας την όποια συναίνεση με ρήσεις περί επιβεβλημένης συνεννόησης για να μας εξασφαλίσουν την επόμενη δανειακή δόση. Κοινώς, δείξτε καλό πρόσωπο για να πέσει το χρήμα που η εξόφλησή του τελειωμό δεν θα ’χει.
