Αμφιβάλλω, έπειτα από τα νέα, που μας έρχονται από τη γείτονα Ιταλία και τα γραφεία των σοφών του Βατικανού, αν θα υπάρξει κανένας αναμάρτητος στον μάταιο τούτο κόσμο. Επιχειρούν προφανώς ανεπιτυχώς, να εκσυγχρονίσουν έναν αιώνιο ηθικό κώδικα. Το Βατικανό, αναπροσαρμόζει και εκσυγχρονίζει τον παραδεδεγμένον κατάλογο, των θανάσιμων αμαρτημάτων. Ή θα έλεγα καλύτερα, πώς τον εμπλουτίζει προσθέτοντας άλλα επτά αμαρτήματα, στα ως σήμερα καθιερωμένα.
Έτσι λοιπόν έπειτα από 1.500 χρόνια περίπου η αρχική αποφράς επτάδα αποκτά συντροφιά. Τη σούπα, χάλασε ο Τζιρότι, παιδί του Βατικανού, κάποιος Αβάς προφανώς ο οποίος αναστάτωσε κόσμο και κοσμάκη.
Ο μαγικός αριθμός επτά (7) παίζει κι εδώ το ρόλο του: Επτά οι ημέρες της εβδομάδας, επτασφράγιστο μυστικό, ο εφτάψυχος, τα επτά θαύματα του κόσμου. Η επτάφωτος λυχνία των Εβραίων. Οι επτά πληγές του Φαραώ και φυσικά τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Με την μπροσούρα λοιπόν των επτά θανάσιμων αμαρτημάτων, πορεύονται οι Χριστιανοί στον πολυκύμαντο βίο τους, αποφεύγοντες μετά φόβου Κυρίου, κάθε ηθικό παράπτωμα, που αναφέρεται στην απαγορευτική λίστα. Όποιος όμως αφελώς ή επιπολαίως διαπράττει το κρίμα, φέρει το βάρος του, έως την ώρα της κλήσεώς του, αναμένοντας να ακούσει, την ευχή και παράκληση του ιερέως, όπως ο Θεός συγχωρήσει «Πάν αμάρτημα, το παρ’ αυτού πραχθέν έργω ή διανοία...».
Τα θανάσιμα αμαρτήματα, για όσους τα αγνοούν, καλό είναι να τα θυμούνται. Είναι: Η αλαζονεία (η υπερηφάνεια). Η απληστία (η φιλαργυρία). Η λαγνεία (η πορνεία). Ο φθόνος. Η λαιμαργία (η γαστριμαργία). Η οργή και η οκνηρία (ακηδία).
Παράλληλα βέβαια με τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, η Εκκλησία καθόρισε και τις επτά ουράνιες αρετές, που είναι: Η σωφροσύνη. Η εγκράτεια. Η δικαιοσύνη. Η ανδρεία. Η πίστη. Η ελπίδα. Η αγάπη.
Έρχεται όμως τώρα το Βατικανό, διά στόματος Τζιρότι και συνακόλουθο με τη διεύρυνση, που κρατά ανά τον κόσμο λόγω της παγκοσμιοποίησης, μας φορτώνει άλλα επτά αμαρτήματα ως θανάσιμα. Και σαν τέτοια αναφέρει: Επέμβαση στα ανθρώπινα γονίδια. Διακίνηση ναρκωτικών. Ρύπανση του περιβάλλοντος. Κοινωνική και οικονομική αδικία. Αδιάντροπη συσσώρευση πλούτου. Παιδεραστία και Έκτρωση.
Αυτή η πρόταση του παπά-Τζιρότι, του πονηρού Αβά, μας αναστάτωσε. Για στάσου ρε κύριε! Δεν μας φτάνουν οι παλιοί χαλκάδες, μας βάζεις κι άλλους επτά; Και μιλάς για ρύπανση περιβάλλοντος, συσσώρευση πλούτου, παιδεραστία και τέτοια; Αμ. Έτσι δεν αφήνεις κανέναν στο απυρόβλητο. Μας έχεις όλους για την κόλαση. Από τον Άγιο Εφραίμ (φτου στον κόρφο σας), ως τον τέως Άγιο της Αττικής (πώς σας φαίνεται ο τίτλος τέως Άγιος;) κι από τον Παυλίδη ως τον Τσουκάτο, είμαστε όλοι για τα καζάνια με την πίσσα.
Ουχί! Ουχί!! Οι νέες αμαρτίες μπορεί να ταιριάζουν καλύτερα στο νέο κόσμο, αλλά κινδυνεύει να αποσκοπεί το ποίμνιο από την Εκκλησία. Πολλά τα βάρη και οι περιορισμοί Αβά μου και ο κόσμος δεν τα σηκώνει. Είπαμε η Εκκλησία να βάλει κανόνες ηθικής, όχι και έτσι! Άλλο απλό αμάρτημα, κι άλλο να τα κάνουμε όλα θανάσιμα. Με το φτάρνισμα άντε στην κόλαση.
Παρόμοια κόντρα στον Τζιρότι, ξεσήκωσαν και οι Καθολικοί. Στοχαστές, παπάδες και ποίμνιο. Άκου για έναν εμπρησμό, για μια πρέζα ή για μια λούφα, κατ’ ευθείαν στον τρισκατάρατο κερασφόρο. Για τα αμαρτήματα, που μας λέει ο Τζιρότι, ας βάλει ο Πανάγαθος, άλλες ποινές πιο ήπιες και πιο πρακτικές. Είσαι εμπρηστής ή ρυπαίνεις το περιβάλλον; Βαρύνεσαι στην αιωνιότητα, να περνάς χωρίς νερό, να τρως σκουπίδια, να ρουφάς ρύπους σε δυσώδη έλη. Είσαι καναλάρχης και μας φλομώνεις στα σκουπίδια; Αυτά να βλέπεις πρωί και βράδυ στον άλλο κόσμο. Έκλεψες λαμόγιο, χρήματα του κοσμάκη; Τιμωρείσαι στην άλλη ζωή, να μην προφταίνεις να βάλεις μπουκιά στο στόμα σου και ρούχο στο κορμί σου. Διέφθειρες άδολα και αθώα παιδάκια, όπως ο Άγιος Αττικής; Να καταδικασθείς, εκεί επάνω, να συμβιώνεις σε χώρους, όπου θα υπάρχουν μόνον γυμνοί μαύροι και ισοβίτες φυλακών. Πλούτισες σαν έμπορος ναρκωτικών καταδικάζοντας ανθρώπους στην εξαθλίωση και στον θάνατο; Εκεί να σε βάλλουν σ’ ένα κελί, ολομόναχο, να τρέμεις από τη στέρηση ναρκωτικών και να βλέπεις αιωρούμενες σύριγγες.
Μωρέ να σκάσει ο παπα-Τζιρότι. Εμείς οι Έλληνες δεν συναινούμε με την παλαβομάρα του. Γιατί απλούστατα στους παραβάτες του δικού του καταλόγου με θανάσιμα αμαρτήματα, υπαγόμαστε οι περισσότεροι των Ελλήνων.
Άντε να συμμαζέψεις εμπρηστές, λουφαδόρους, άρπαγες ναρκόπληκτους κ.ά. Δηλαδή κι εδώ θα έχουμε πρωτιά.
Κι έπειτα εμείς είμαστε Έλληνες Ορθόδοξοι. Απορρίπτουμε κάθε παπική εντολή και προτροπή. Δεν θα αφήσουμε τον κάθε παπα-Τζιρότι να μας φορτώσει νέες ενοχές και προβληματισμούς. Και στο κάτω κάτω ο Έλληνας αρέσκεται να λογαριάζει περισσότερο την επίγεια ζωή, τη σίγουρη και την χειροπιαστή κι όχι την πιθανή, στον άλλο κόσμο. Και κάτι ακόμα. Θεωρώ δίκαιο και λογικό, από τα κρίματα και αμαρτήματα, που διαπράττει το επίσημο κράτος μας και συνεπώς τα ακολουθεί και ο λαός, οι πολίτες να εξαιρούνται κατά την ημέρα Κρίσεως, με το ισχυρό δικαιολογητικό, πώς εμείς ποτέ δεν θα τα διαπράτταμε, αν δεν είχαμε υπόδειγμα και παιδαγωγό, το κατά πάντα αμαρτωλό κράτος μας.
