Γιώργος Σούλτης
Δημοτικός σύμβουλος της παράταξης
«Λαρισαίων Πόλις»
Παρακολουθώντας τα τοπικά δημοτικά πράγματα από κοντά για πάνω από 2 δεκαετίες, ζήσαμε τις δημοτικές αρχές των δεκαετιών του ΄80 και του ΄90 που δημιούργησαν τη νέα Λάρισα. Ζήσαμε πραγματικά έντονες πολιτικές στιγμές με ισχυρό τον ρόλο των κομμάτων της αριστεράς. Ζήσαμε την βουβή εκλογική υποστήριξη της δεύτερης Κυριακής, τις δύσκολες συνεργασίες και τις δημιουργικές στιγμές της αμφισβήτησης από την αυτόνομη κίνηση με επικεφαλής τον Κώστα Τσαντίλη.
Η δημοτική αρχή του κ. Τζανακούλη ήρθε σε μια κρίσιμη καμπή για την Λάρισα. Δέκα χρόνια μετά, φαίνεται ότι η πόλη πορεύεται χωρίς σχέδιο. Διοικείται από μια δημοτική αρχή αυταρχική, χωρίς διαφάνεια, με πελατειακή και επικοινωνιακή νοοτροπία, αγνοώντας τους φορείς και τους πολίτες. Η επόμενη εκλογική αναμέτρηση είναι κρίσιμη για το μέλλον της Λάρισας. Η εκλογή με το αντιδημοκρατικό 42% ανέδειξε έναν δήμαρχο της μειοψηφίας με το 58% (!) των συμπολιτών μας να μην εγκρίνει την πολιτική αυτή.
Είναι λοιπόν αυτονόητο ότι πρέπει να βρεθούν εκείνα τα σημεία στα οποία συμφωνούν οι παρατάξεις, αλλά και τα πρόσωπα. Να αναπτυχθεί καταρχήν μια δημιουργική αντιπολίτευση έτσι ώστε να αρχίσουν όλοι οι πολίτες να αντιλαμβάνονται την αδιέξοδη πολιτική του κ. Τζανακούλη. Να βρεθούν τα πράγματα που μας ενώνουν σε μια πορεία δημιουργική για μια άλλη πολιτική, που έχει ανάγκη αυτή η πόλη. Ζώντας πλέον από κοντά τα πράγματα σαν δημοτικός σύμβουλος και μέλος της παράταξης «Λαρισαίων πόλις», έχω αντιληφθεί ότι τέτοια περιθώρια υπάρχουν πάρα πολλά. Και αν με τη Δημοτική Συνεργασία του κ. Παπαστεργίου είναι αλήθεια πως υπάρχουν σημαντικές διαφορές που προέρχονται από τη διαφορετική πολιτική θεώρηση των πραγμάτων, με την Ενωτική Πρωτοβουλία του κ. Καλογιάννη φαίνεται πραγματικά στον καλόπιστο παρατηρητή των δημοτικών πραγμάτων πως ταυτιζόμαστε στο σύνολο σχεδόν των θεωρητικών θέσεων, αλλά και της πολιτικής πρακτικής. Πρέπει κάποιος να ψάξει πολύ για να ανακαλύψει διαφορές, ακόμα και ο ίδιος ο κ. Καλογιάννης αναφέρει συνέχεια δύο και μόνο σημεία στα οποία διαφωνήσαμε σαν παρατάξεις: το γήπεδο και τις εκλογές στην ΤΕΔΚ... Όσο για τα σημεία που έθεσε η παράταξη της Ενωτικής Πρωτοβουλίας, στην ολομέλειά της, υπάρχει κανείς που θεωρεί πως υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις ανάμεσα στις δημοτικές παρατάξεις; Παρόλα αυτά πολλοί εκατέρωθεν διακηρύσσουν ότι δεν μπορούμε να συνεργαστούμε, τη στιγμή ακριβώς που και οι δύο παρατάξεις διακηρύσσουν ότι «οι πολιτικές προηγούνται και τα πρόσωπα έπονται...»! Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν κάποιες σοβαρές αλήθειες οι οποίες δε λέγονται, ίσως γιατί δεν τις σηκώνει το επικοινωνιακό παιχνίδι... Θεωρώντας ότι με το «πολιτικώς- επικοινωνιακώς ορθόν» δεν μπορείς να κάνεις ανατροπές, θέλω να κατονομάσω αυτές τις αλήθειες ανοιχτά, έστω και αν ενοχλήσουν...
1) Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια υπάρχουν και λειτουργούν αυτοδιοικητικές παρατάξεις. Και αυτό είναι μία κατάκτηση. Είναι οργανωμένες με καταστατικό και κανόνες, έχουν παρουσία συνεχή, έχουν κινηματικό χαρακτήρα και πάνω από δύο χρόνια τώρα διατηρούν ενεργό ένα σημαντικό αριθμό συμπολιτών μας. Αυτό ισχύει για τη «Λαρισαίων Πόλις» και την «Ενωτική Πρωτοβουλία», παρατάξεις που διαλεκτικά επηρέασαν η μια την ύπαρξη της άλλης. Η «Δημοτική Συνεργασία» με πολιτικό φορέα το ΚΚΕ πάντα δούλευε με αυτό τον τρόπο.
2) Μια ζωντανή παράταξη, όποια και αν είναι αυτή, πρέπει να έχει έναν επικεφαλής. Και αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον επικεφαλής του ψηφοδελτίου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει εξ ορισμού ότι θα είναι και υποψήφιος και στις επόμενες εκλογές. Η πορεία της παράταξης καθορίζει και τις πιθανές υποψηφιότητες για την επόμενη τετραετία. Τα φαινόμενα αμφισβήτησης χάριν προσωπικών επιδιώξεων και στρατηγικών είναι ξεκάθαρα ενέργειες αντιδημοκρατικές, κινούνται στη σφαίρα της παραπολιτικής και δεν έχουν καμία σχέση με την Αγωνία για τη Λάρισα.
3)Σύμφυτο της δημοκρατίας είναι οι παρατάξεις και τα κόμματα. Τα κόμματα έχουν αυτοδιοικητικές προτάσεις, παίζουν το ρόλο τους και στηρίζουν αυτοδιοικητικές κινήσεις. Ακόμα και η εμφανιζόμενη ως «ανεξάρτητη» «Ενωτική Πρωτοβουλία» στηρίζεται και εκφράζει κυρίως τον πολιτικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό κάθε άλλο παρά κακό είναι. Το κατά πόσο μια παράταξη, όταν αναλάβει την εξουσία, μπορεί να αποφύγει τον εναγκαλισμό του κόμματος, εξαρτάται από τη μαζικότητα της παράταξης, από τη δυναμική της παρουσία και (ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΤΟ) από τις ευρύτερες συνεργασίες. Όσο πιο δύσκολη είναι μια συγκατοίκηση παρατάξεων στο δήμο, τόσο το γεγονός αυτό διαφυλάσσει κάποια παράταξη από το να ολισθήσει στην «αγκαλιά» του όποιου κόμματος.
4)Είναι άδικο να «κατηγορείται» ο Γ, Σάπκας για αναξιοπιστία για το λόγο και μόνο ότι έκανε το «έγκλημα» να αποδεχτεί το χρίσμα του ΠΑΣΟΚ, όταν μάλιστα ξέρουμε όλοι πως ήταν τα πράγματα εκείνη τη χρονική στιγμή. Να σημειώσω ότι όσοι τον κατηγορούν, ακόμα και ...έξω από ΠΑΣΟΚ, «είχαν θέσει» υποψηφιότητα για το ίδιο χρίσμα! Εκτός και αν η αναξιοπιστία του κ. Σάπκα καταδεικνύεται από το γεγονός ότι δεν είχε μπει με δηλώσεις του σε ένα παιχνίδι παραπολιτικών και παρασκηνίου.
5)Ακόμα πιο άδικο είναι να καλείται ο κ. Σάπκας το 2009 να... απολογηθεί για αναξιοπιστία από τον ΣΥΝ για τα όσα συνέβησαν στις βουλευτικές εκλογές του 2004! Ή μήπως είναι άγνωστο ότι πολλές φορές στο παρελθόν ΣΥΝ και ΠΑΣΟΚ αποτέλεσαν συγκοινωνούντα δοχεία; Πόσα στελέχη και στη Λάρισα μετακόμισαν από το ΣΥΝ στο ΠΑΣΟΚ; ‘H αντίστοιχα από ποια δεξαμενή άντλησε και έγιναν κάποια στιγμή τα ποσοστά του ΣΥΝ 18%; Τελικά ποια είναι η στόχευση; Η ιδεολογική καθαρότητα των υποψηφίων και των ψηφοδελτίων που στηρίζονται από τον ΣΥΝ; Ή απλά η διακοπή ενός διαλόγου ανάμεσα σε αυτοδιοικητικές κινήσεις χάριν των πολιτικών επιδιώξεων του Κόμματος και των τοπικών στελεχών του;
6) Ο κ. Καλογιάννης στη συνέντευξή του έσπευσε να δηλώσει ότι έχει την πρόθεση να είναι ξανά υποψήφιος δήμαρχος. Ο κ. Σάπκας όχι. Κάποιοι αναφέρονται γενικώς στα συμφραζόμενα ή απλά το θεωρούν αυτονόητο μετά το επιτυχημένο 40% της παράταξής του στις εκλογές του 2006. «Τα πρόσωπα έπονται, οι πολιτικές προηγούνται...», αλλά κάποια στιγμή θα έρθουν στο προσκήνιο. Τότε ποιες θα είναι οι διαδικασίες; Πώς θα γίνει πρακτικά; Ποιοι και πώς θα επιλέξουν; Οι ανοιχτές εσωκομματικές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ δεν είχαν το αποτέλεσμα που πιστεύαμε. Τα παρατράγουδα ήταν πολλά...
Δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά. Προσωπικά όμως, πιστεύω πως αξίζει να δοκιμάσουμε. Να προχωρήσουμε για να εκφραστεί η υπαρκτή κοινωνική πλειοψηφία. Η δήθεν αναζήτηση μιας... νέας είναι υπεκφυγή και λόγια μπερδεμένα. Γιατί τελικά η πραγματικά προοδευτική απάντηση είναι ότι πάντα τα πρόσωπα πρέπει να έπονται. Και το θέμα των προσώπων λύνεται μόνο όταν οι προσωπικές φιλοδοξίες παραμερίζονται μπροστά στο καλό της Λάρισας.
