Της Λένας Κισσάβου
Με τις …κάννες στραμμένες στο ιδρυτικό μέλος τους και σήμερα αναπληρωτή υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Γιάννη Τσιρώνη, είναι οι «Οικολόγοι Πράσινοι», μετά την ψήφιση της νέας ρυθμιστικής για το κυνήγι, που έρχεται σε αντίθεση με τις θέσεις τους.
Ο κ. Τσιρώνης που χρόνια τώρα συμμετέχει αδιάλειπτα στο Οικολογικό Κίνημα, διατελώντας και μέλος του συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, ως εκπρόσωπος της Ελλάδας, φαίνεται να απογοήτευσε τα μέλη του κόμματός του, καθώς δεν κατάφερε να «περάσει» βασικές θέσεις των «Οικολόγων Πράσινων» για το κυνήγι, οι οποίες σύμφωνα με τον κ. Σταύρο Υφαντή, αρμόδιο μέλος της θεματικής ομάδας περιβάλλοντος του κόμματος, «συμπίπτουν με αυτές του ΣΥΡΙΖΑ και ήταν μια καλή ευκαιρία να αλλάξει η νομοθεσία για το κυνήγι, που όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, θεσμοθετήθηκε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας με το Ν.Δ. 86/1969 Δασικός Κώδικας και σήμερα είναι απολύτως αναχρονιστική παρουσιάζοντας σοβαρά προβλήματα και κενά».
«Χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία» τόνισε στην «Ε» ο κ. Υφαντής και επισημαίνει πως: «Η νέα ρυθμιστική του κυνηγιού, που δυστυχώς φέρει την υπογραφή του μέλους των Οικολόγων Πράσινων και αναπληρωτή υπουργού Γιάννη Τσιρώνη, εκφράζει μία ακατανόητη υποχωρητικότητα στις πιέσεις του κυνηγετικού λόμπι».
ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ; «ΑΝΘΡΑΚΕΣ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ»
Ο κ. Υφαντής αναφέρει επίσης ότι και οι αλλαγές που παρουσιάζεται ότι έγιναν στη νομοθεσία, με τη νέα ρυθμιστική, στην ουσία …δεν αλλάζουν τίποτα!
Αναλυτικότερα η θεματική ομάδα περιβάλλοντος του κόμματος υποστηρίζει: «Ποιες είναι οι αλλαγές που με τόσο ...σθένος διαπραγματεύθηκε ο υπουργός μας:
-Λήξη του κυνηγιού στις 20/2 για 3 είδη, αγριοπερίστερο, ορτύκι, τρυγόνι. Άνθρακες ο θησαυρός, ορτύκια και τρυγόνια δεν υπάρχουν στην Ελλάδα μετά τον Οκτώβριο μια και είναι μεταναστευτικά, το δε αγριοπερίστερο είναι σε πολύ μικρούς πληθυσμούς.
-Λήξη του κυνηγιού στις 31/1 για πέντε επιπλέον υδρόβια και παρυδάτια, σαρσέλα, χουλιαρόπαπια, τσικνόπαπια, νερόκοτα και μπεκατσίνι. Όλοι γνωρίζουν ότι οι κλιμακωτές ημερομηνίες είναι απλώς το πρόσχημα για να συνεχίσουν οι κυνηγοί να κυνηγούν στους υγροτόπους, τα πλέον δημοφιλή θηράματα που είναι η πρασινοκέφαλη και το κιρκίρι, παρόλο που το κυνήγι τους έληγε έτσι κι αλλιώς στις 31/1.
-Απαγόρευση του κυνηγιού όλο το χρόνο για τη φλυαρόπαπια ή καπακλή. Ένα είδος που απαντάται σε μικρούς πληθυσμούς και μοιάζει με τα θηλυκά όλων των άλλων παπιών, οπότε είναι πολύ εύκολο να το μπερδέψεις. Το σκοτώνεις και το διαπιστώνεις μετά. Συγγνώμη λάθος».
«ΦΙΛΟΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ
Η ΝΕΑ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ
ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ»
«Η έκδοση της επικείμενης ετήσιας ρυθμιστικής απόφασης του κυνηγιού από το Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τη διαχρονική άσκηση πιέσεων και υποδείξεων εκ μέρους της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας στο Υπουργείο, παρόλο που ο αναπληρωτής υπουργός - αρμόδιος για το θέμα Γιάννης Τσιρώνης είναι μέλος των Οικολόγων Πράσινων», τονίζουν οι «Οικολόγοι Πράσινοι και συμπληρώνουν: «Η απόφαση αγνοεί τόσο βασικές αρχές διαχείρισης περιβάλλοντος όσο και τις συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις που κατέθεσε το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων στο Υπουργείο.
Οι προτεινόμενες αλλαγές είχαν ως στόχο να θέσουν τις βάσεις για τη συνολική αναθεώρηση και εκσυγχρονισμό του ξεπερασμένου νομοθετικού πλαισίου που διαμορφώθηκε στα χρόνια της δικτατορίας».
Ο εκπρόσωπος Τύπου κ. Φίλιππος Γκανούλης, δήλωσε: «Η απόφαση του υπουργού βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις προτεινόμενες θέσεις, τις πρακτικές και τις αρχές των Οικολόγων Πράσινων. Γι’ αυτό και την αποδοκιμάζουμε έντονα, όπως την αποδοκιμάζουν και όσοι συμπορεύονται μαζί μας, μέλη οικολογικών και φιλοζωικών οργανώσεων, ευαισθητοποιημένοι περιβαλλοντικά πολίτες, ενεργοί στα κοινωνικά κινήματα.
Ως πολιτικός φορέας θα συνεχίσουμε δυναμικά να διεκδικούμε από οποιαδήποτε κυβέρνηση σύγχρονες πολιτικές συμβατές με τις αξίες του πολιτισμού, της δημοκρατίας και του σεβασμού προς τη φύση, μακριά από συντεχνιακές λογικές και προς όφελος των πολιτών και του Δημοσίου συμφέροντος».
Η Θεματικής Ομάδας Περιβάλλοντος επισημαίνει πάνω σε αυτό: «Η νομοθεσία για το κυνήγι, είναι αυτή που επιβάλλει το καθεστώς των «συνεργαζόμενων» συλλόγων, που οι συνδρομές των μελών τους καθορίζονται κάθε χρόνο με υπουργικές αποφάσεις, που οι ταμίες των συλλόγων δεν εκλέγονται όπως όλα τα μέλη του ΔΣ αλλά διορίζονται. Και ταυτόχρονα είναι αυτή που διαιωνίζει το καθεστώς των ισόβιων «κυνηγοπατέρων» συνδικαλιστών.
Έτσι οι “Κυνηγετικές Οργανώσεις” αξιοποιώντας παράλληλα πολιτικές πιέσεις, μικροπολιτικές σκοπιμότητες, την υποχωρητικότητα των πολιτικών αρχών αλλά και την αποδιοργάνωση των δασικών υπηρεσιών, έχουν αναδειχθεί πλέον σε έναν ιδιότυπο (αλλά επίσημο) παρακρατικό μηχανισμό, που όχι μόνο διαχειρίζονται με βάση τις δικές τους προτεραιότητες και την προβολή τους τεράστια χρηματικά ποσά (που το ίδιο το κράτος επιβάλλει αλλά τα εισπράττουν οι Κ.Ο.) αλλά στην ουσία έχουν καταφέρει να υποκαταστήσουν την Πολιτεία στην άσκηση της θηρευτικής πολιτικής.
Οι ίδιες διαθέτουν τον ιδιωτικό στρατό τους, την ιδιωτική ομοσπονδιακή θηροφυλακή, και ταυτόχρονα εκπονούν πολυδιαφημισμένες «τεκμηριωμένες» επιστημονικές μελέτες που όμως δεν δημοσιεύονται πουθενά και ως εκ τούτου δεν υποβάλλονται στη βάσανο της κριτικής και είναι τουλάχιστον ελεγχόμενες ως προς τα συμπεράσματά τους».
