Συνέντευξη: Μαρίνα Αποστολοπούλου

Από «χώρα» η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει «χώρος διακίνησης συμφερόντων όπου ο καθένας θα ενδιαφέρεται για το δικό του χωρικό κομμάτι σε αυτό που κάποτε ήταν ένα κράτος εφόσον βγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη», επισημαίνει σε αποκλειστική συνέντευξή του στην «Ε» ο αναλυτής- καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Γιάννης Μάζης, ο οποίος, προειδοποιεί ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο το τελευταίο θέμα που θα μας απασχολεί θα είναι το νομισματικό.

Ο κ. Μάζης στον οποίο η «Ε» απευθύνθηκε προκειμένου να προσεγγίσει με τη ματιά του ειδικού τη βασική παράμετρο της γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας η οποία προβλήθηκε ως ένα από τα «επιχειρήματα» στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και αναφέρθηκε επίσης, ως βασική παράμετρος και από Ευρωπαίους αξιωματούχους αλλά βεβαίως και από τις ΗΠΑ, επισημαίνει ότι «η Ελλάδα είναι εντοπισμένη σαφώς ως «κλειδόλιθος» του δυτικού πόλου ισχύος με μια πολύ σημαντική στρατηγική θέση.

Ο διακεκριμένος αναλυτής αναφέρεται στην ανεξέλεγκτη ροή μεταναστών από τη Μέση Ανατολή εφόσον η Ελλάδα βρεθεί εκτός ευρωπαϊκών θεσμών που θα την κατέστρεφε πλήρως και θα τη μετέτρεπε σε πεδίο αναταραχών, ανωμαλιών, εκρήξεων, αστάθειας και η «μόλυνση» εν συνεχεία θα επεκτεινόταν και στην Ε.Ε. Αναφέρει δε ότι μέσα στο καλοκαίρι 30 χιλιάδες πρόσφυγες ετοιμάζονται να περάσουν στα μεγάλα ελληνικά νησιά και επισημαίνει ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη στόχευση του ISIS διότι αποτελεί μέρος του μεγάλου χαλιφάτου ολόκληρη (!) κάτι που φαίνεται και σε σχετικό χάρτη που κυκλοφόρησε το χαλιφάτο.

Σχολιάζοντας δε τις κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης έναντι της Ρωσίας αναφέρει ότι επρόκειτο για «παιχνίδι εντυπώσεων άνευ αντικειμένου» το οποίο δημιούργησε «ανησυχία και νευρικότητα στο στρατόπεδο που βρίσκεται γεωστρατηγικά η Ελλάδα». Οσον αφορά στον ρόλο των ΗΠΑ τονίζει ότι ενεργοποιούνται για να διατηρήσουν ένα στάτους-κβο το οποίο είναι απολύτως συνδεδεμένο με τις αμερικανικές αντιλήψεις για την αμερικανική εθνική ασφάλεια. Ενώ υπογραμμίζει ότι τα «ανταλλάγματα» που θα ζητήσει η Τουρκία σε σχέση με το «κουρδικό» βρίσκονται στη Μεσόγειο.

Συγκεκριμένα στη συνέντευξή του στην «Ε» ο κ. Γιάννης Μάζης αναφέρει τα ακόλουθα:

* Κύριε καθηγητά, η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας προβλήθηκε-αν και όχι τόσο όσο θα έπρεπε- ως ένα από τα «επιχειρήματα» στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης που βρισκόταν σε εξέλιξη το τελευταίο εξάμηνο με τους δανειστές. Εκτιμάτε ότι ο χειρισμός αυτού του «προνομίου» που έχει η χώρα ήταν ορθός στην παρούσα φάση και ποια πλεονεκτήματα θα μπορούσε να μας έχει προσδώσει;

- Κατ’ αρχάς κ. Αποστολοπούλου να πούμε ότι η γεωπολιτική θέση της χώρας είναι μία «παράδοση» γεωπολιτική η οποία από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά έχει οριστικοποιηθεί με τα κείμενα του Νίκολας Τζων Σπάικμαν σχετικά με τη σημασία του κρηπιδώματος για την αναχαίτιση της Ευρασίας και συγκεκριμένα του γνωστού τότε ως «συμφώνου της Βαρσοβίας» με κεντρικό άξονα τότε τη Σοβιετική Ένωση και προέκταση επιρροής ομογενοποιημένη στην Ανατολική Ευρώπη. Αυτή λοιπόν η γεωπολιτική θέση είναι μέρος αυτής της παράδοσης και θα έλεγα «κομβικό σημείο» αυτής της παράδοσης εφόσον η Ελλάδα βρίσκεται σε χώρο όπως αυτός της Μεσογείου, ο οποίος επηρεάζει ή ελέγχει τρία chock points, δηλαδή τρία «σημεία πνιγμού»: τα Δαρδανέλια, το Σουέζ και το Γιβραλτάρ. Είναι μία πολύ σημαντική στρατηγική θέση. Το ζήτημα είναι ότι για την εποχή που μιλάμε και μέχρι την πτώση του τείχους του Βερολίνου το ’89 που αποτελεί ένα ιστορικό ορόσημο, η θέση αυτή έχει απέναντι το «σύμφωνο της Βαρσοβίας». Η ίδια υποστηρίζει, πολιτικά, ιδεολογικά, στρατηγικά το Βορειοατλαντικό σύμφωνο. Άρα, υπάρχουν δυο συγκεκριμένοι πόλοι ισχύος που συνιστούν το γνωστό σε όλους μας «διπολισμό». Η Ελλάδα, είναι εντοπισμένη σαφώς, ως «κλειδόλιθος» του δυτικού πόλου ισχύος.

Μετά όμως την πτώση του Βερολίνου και τη δημιουργία ενός vacuum εξουσίας και ισχύος, κενού ισχύος του «Συμφώνου της Βαρσοβίας», βλέπουμε ότι ο έτερος πόλος, δηλαδή το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο και οι πολιτικοί μηχανισμοί και τα άλλα συλλογικά συστήματα όπως π.χ. η Ευρωπαϊκή Ένωση τείνουν πολιτικά και οικονομικά να επηρεάσουν και να ελέγξουν χώρους αυτού του κενού ισχύος που αφήνει μετά την πτώση του το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Κι έτσι βλέπουμε την επέκταση της Ε.Ε. στα κράτη της πρώην Ανατολικής Ευρώπης, βλέπουμε τη δημιουργία κεντροασιατικών μουσουλμανικών πρώην σοβιετικών δημοκρατιών και βλέπουμε την προσπάθεια πια της Δύσης να εδραιώσει την επιρροή της και τη στρατιωτική και την αμυντική και την επιρροή ασφαλείας σε όλη αυτή τη νέα ζώνη η οποία προέκυψε από τη δημιουργία του κενού αυτού ισχύος στο διαλυθέν σύμφωνο της Βαρσοβίας.

* Μέσα σε αυτό το περιβάλλον όπως το περιγράψατε ο ρόλος της Ελλάδας παραμένει προφανώς κυρίαρχος...

- Είναι ένας πολύ σημαντικός ρόλος, ο οποίος όμως από τη στιγμή που το σύμφωνο της Βαρσοβίας δεν υπάρχει, αν εξετάσουμε τα πράγματα από την πλευρά της Ελλάδας αυστηρά, ως Έλληνες στρατηγιστές, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το εξής: ότι η Ελλάδα αν και εφόσον θα ήθελε να δημιουργήσει μία διαφορετική στρατηγική προσέγγιση για τον ίδιο της τον εαυτό θα έπρεπε να υπάρχει και ένας έτερος πόλος ισχύος στον γαλαξία του οποίου να πάει να εγγραφεί. Να αποχωρήσει δηλαδή από τον γαλαξία του Βορειοατλαντικού Συμφώνου και να περάσει σε έναν δεύτερο γαλαξία. Αυτός ο δεύτερος γαλαξίας όμως απουσιάζει.

* Κατά συνέπεια είμαστε υποχρεωμένοι με έναν τρόπο να μένουμε στον υφιστάμενο.

- Ακριβώς

ΤΟ «ΠΑΙΧΝΙΔΙ» ΜΕ ΤΗ ΡΩΣΙΑ

* Ωστόσο στο τελευταίο εξάμηνο είδαμε κάποιες κινήσεις από τη νέα ελληνική κυβέρνηση με προσεγγίσεις προς τη Ρωσία και τις ΗΠΑ προφανώς προσπαθώντας να ενισχύσει τη διαπραγματευτική της ισχύ ή να «εκβιάσει» τα πράγματα και από άλλη οδό. Και επίσης ακούσαμε από τους Ευρωπαίους ετέρους τώρα τελευταία σχετικά με τις γεωπολιτικές προεκτάσεις και επιπτώσεις μίας πιθανής εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Αυτό το «όπλο» κατά την άποψή σας η Ελλάδα το χρησιμοποίησε σωστά στη δεδομένη χρονική στιγμή για να επιτύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ή όχι;

- Κατ’ αρχάς να πούμε κάτι. Ότι δεν είναι ξεκάθαρο αν η Ελλάδα θέλησε να αλλάξει στρατηγικό προσανατολισμό. Δηλαδή δεν υπάρχει δήλωση επισήμου κρατικού παράγοντος -ιδιαίτερα δε «αρμοδίου» κρατικού παράγοντος ο οποίος να δηλώνει ότι «θέλουμε να αλλάξουμε σφαίρα επιρροής και θα περάσουμε στη σφαίρα επιρροής της Ευρασιατικής Ένωσης η οποία τώρα κατασκευάζεται.

* Εκανε ένα «παιχνίδι» όμως...

- Εντυπώσεων, θα μου επιτρέψετε να πω. Ποτέ δεν υπήρχε τέτοια δήλωση. Αντιθέτως υπήρχαν προτάσεις και ενέργειες από πλευράς επί παραδείγματι του ελληνικού υπουργείου Εθνικής Αμύνης για δημιουργία νέων διευκολύνσεων στο ΝΑΤΟ στην Κω ή στην Κρήτη. Άρα λοιπόν απουσιαζούσης μίας επισήμου δηλώσεως περί επαναπροσεγγίσεως του στρατηγικού προσανατολισμού της χώρας και υπαρχουσών ενεργειών και προτάσεων οι οποίες εμβάθυναν και εδραίωναν τουλάχιστον σε επίπεδο προθέσεων τη θέση της χώρας στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο δεν μπορεί να πει ο ιστορικός του μέλλοντος ότι η Ελλάδα αποφάσισε να αλλάξει στρατηγικό προσανατολισμό. Τι συμβαίνει λοιπόν; Μπαίνουμε σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων, το οποίο πάλι οφείλουμε να το αναγιγνώσκουμε εκ των έξω γιατί δεν είμαστε μέσα, αναγιγνώσκοντας τις κινήσεις, τα ταξίδια, τις επισκέψεις θα διαπιστώσουμε ότι όλα παραμένουν στο επίπεδο των εντυπώσεων. Οι δε δηλώσεις της Μόσχας είναι κάθε άλλο παρά επιβεβαιώνουσες το ενδεχόμενο της αποδοχής μιας πιθανής τέτοιας διαθέσεως της Ελλάδας για πρόσδεση στο άρμα της Μόσχας, η οποία προσπαθεί να κατασκευάσει ένα σύμφωνο ισχύος. Μία Ευρασιατική Ένωση. Τι βλέπουμε λοιπόν; Βλέπουμε δηλώσεις όλων των Ρώσων επισήμων-Πούτιν, Μεντβέντεφ, Λαβρόφ- οι οποίοι δηλώνουν ότι «εμείς ποτέ δεν δεχθήκαμε πρόταση από τον Έλληνα πρωθυπουργό κατ’ αρχάς για οικονομική στήριξη και κατά δεύτερο λόγο μία άλλη πρόταση η οποία να μη σέβεται τις ήδη υπάρχουσες σφαίρες επιρροής.

* Αρα είναι άνευ αντικειμένου με έναν τρόπο όλο αυτό το «παιχνίδι»;

- Για να είμαστε σοβαροί θα πούμε ότι είναι «άνευ αντικειμένου» και εκείνο το οποίο θα προσθέσουμε εν είδει αστερίσκου είναι ότι αυτές οι εντυπώσεις που δόθηκαν στον εξωτερικό αντικειμενικό μελετητή το μόνο που κάνουν ή που έκαναν είναι να δημιουργήσουν μία ανησυχία και μία νευρικότητα στο «στρατόπεδο» στο οποίο βρίσκεται γεωστρατηγικά η Ελλάδα.

Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΩΝ ΗΠΑ

* Όσον αφορά στον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών ο οποίος στο παρασκήνιο υπήρξε έντονος όπως όλοι έχουμε αντιληφθεί, έχει να κάνει προφανώς περισσότερο με τη γεωστρατηγική θέση της χώρας παρά με τις οικονομικές συνέπειες από ένα Grexit;

- Συμφωνώ απολύτως μαζί σας. Δεν είναι δυνατόν ποτέ οι ΗΠΑ βασισμένες πάνω σε μία αντίληψη για το τι σημαίνει «ασφάλεια» των Ηνωμένων Πολιτειών να θυσιάσουν ένα σύστημα συλλογικό ασφάλειας επειδή πιθανόν κάποιες οικονομικές δυσπραγίες της Ε.Ε. ή κράτους-μέλους της, θα το έθεταν εν κινδύνω. Συνεπώς άσκησαν επιρροή και αυτό είναι βέβαιο...

* Και φαίνεται ότι ασκούν και ακόμη αν κρίνουμε από την επίσκεψη Λιου σε Γερμανία και Γαλλία...

- Βεβαίως γιατί τίποτα δεν τελείωσε. Απλώς εμείς ανακουφιστήκαμε από την απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Κυριακής αλλά υπάρχει δρόμος...

* Και υπ’ αυτήν την έννοια θα μπορούσαμε να πούμε ότι επηρεάστηκε και η Γαλλία από τον αμερικανικό παράγοντα-γιατί μέχρι στιγμής τουλάχιστον η Γερμανία δεν το δείχνει- η οποία τις τελευταίες ημέρες έδειξε μία «πυγμή» ή και πρωτοβουλίες υπέρ της Ελλάδος;

- Μα σαφέστατα. Και πρέπει να πούμε ότι η Γαλλία διοικείται από ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Και πρέπει να πούμε επίσης-και αυτό είναι γνωστό-ότι τα ευρωπαϊκά σοσιλαδημοκρατικά κόμματα έχουν ιδιαίτερα στενές σχέσεις με την Ουάσινγκτον ιστορικά από τότε που δημιουργήθηκαν στη νεότερη Ευρώπη μέχρι σήμερα. Άρα, εξετάζοντας αυτές τις σχέσεις ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων με τις ΗΠΑ και το γεγονός ότι ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στον έτερο ευρωπαϊκό πόλο- έστω και αδυνατισμένο -που είναι η Γαλλία, λειτούργησε σαν «προβολέας» αμερικανικών επιρροών στην τελική απόφαση που έλαβε ο ευρωπαϊκός μηχανισμός, το συμπέρασμα βγαίνει πολύ φυσικά: αυτή έπρεπε να είναι η στάση της Γαλλίας. Άλλωστε το ίδιο βλέπουμε και στην Ιταλία. Αυτά δεν είναι τυχαία είναι αποτελέσματα μίας πολιτικής και ιδεολογικής συγγένειας και παραδόσεως με τις ΗΠΑ και βεβαίως βλέπουμε και τα αποτελέσματά τους στις κρίσιμες στιγμές όταν οι ΗΠΑ ενεργοποιούνται για να διατηρήσουν ένα στάτους-κβο το οποίο είναι απολύτως συνδεδεμένο με τις αμερικανικές αντιλήψεις για την αμερικανική εθνική ασφάλεια.

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ GREXIT

* Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό αν η Ελλάδα βγει από την ευρωζώνη τι αντίκτυπο θα μπορούσε αυτό γεωπολιτικά να έχει στην Ε.Ε. τέτοιο που να είναι ισχυρός ανασταλτικός παράγοντας ώστε να μας «πετάξουν έξω» για να το πούμε απλά.

- Το περιγράψαμε ήδη με πολλούς τρόπους αλλά για να «ταξινομήσουμε» τους λόγους θα πω ότι είναι: κατ αρχάς η αμερικανική αντίδραση σε επίπεδο εθνικής ασφαλείας, και αυτό είναι το πρώτο. Οι Ευρωπαίοι θα αντιλαμβάνονταν αργότερα ότι το νέο σύστημα ασφάλειας το οποίο θα μπορούσε να δημιουργηθεί θα είχε μία μεγάλη τρύπα, ένα μεγάλο κενό. Και αυτό το κενό δεν θα ήταν προς το συμφέρον τους. Διότι κακά τα ψέματα, πάντα τα έθνη-κράτη λειτουργούν με βάση το συμφέρον τους και μέχρι σήμερα δεν πετύχαμε να δημιουργήσουμε μία υπερεθνική Ευρώπη ή μία υπεκρατική Ευρώπη έστω, η οποία να μπορεί να λειτουργήσει ως ένα ενιαίο «όλον» που να έχει αντίληψη ως προς ένα κοινό περιβάλλον ασφαλείας ευρωπαϊκό.

* Μα νομίζω ότι είναι ένα από τα βασικά μειονεκτήματα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος...

- Σαφέστατα είναι και ανεδείχθη και πρόσφατα. Είχα γράψει πολύ παλιά παραφράζοντας έναν στίχο του Καβάφη πως «Βρυξέλλες δεν υπάρχουν». Εκείνο το οποίο έγινε πολύ αισθητό αυτή τη φορά, γιατί φθάσαμε πολύ κοντά στο ενδεχόμενο να δημιουργήσουμε στη νοτιανατολική Μεσόγειο για την Ευρώπη ένα κενό ασφάλειας το οποίο θα λειτουργούσε πάρα πολύ άσχημα. Ιδιαίτερα δε με αυτά που συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή. Τα κύματα μεταναστών, το «τι» εισέρχεται με τα κύματα μετανάστευσης στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και ιδιαίτερα σε ευρωπαϊκά εδάφη όπως αυτό της Ελλάδας, της Ιταλίας, Ισπανίας κλπ. Κατάλαβαν και οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι ότι μία τέτοια εξέλιξη ναι μεν θα κατέστρεφε πλήρως τον ελληνικό χώρο και θα τον μετέτρεπε σε πεδίο αναταραχών, ανωμαλιών, εκρήξεων και αστάθειας, αλλά η «μόλυνση» αυτή θα επεκτείνετο άμεσα και στα δικά τους εδάφη. Αυτό λοιπόν δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει θετικά και για τη δική τους ασφάλεια, οπότε υπήρχε ένας επιπλέον λόγος να συνεργαστούν με τις ΗΠΑ για να διατηρήσουν το στάτους-κβο της ασφάλειας όπως το ξέρουμε μέχρι σήμερα.

«ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ»

* Αρα μιλάμε για μία βασική παράμετρο των εξελίξεων παρότι δεν της δόθηκε δημοσίως τουλάχιστον η δέουσα βαρύτητα.

- Όλοι μιλούσαν για γεωπολιτική αλλά, ανέφεραν τη λέξη «γεωπολιτική» γιατί την ανέφεραν οι Αμερικανοί αλλά δεν είδαμε να επεκτείνεται γιατί έχω την εντύπωση ότι ούτε και αυτοί καταλάβαιναν ακριβώς τι έλεγαν. Απλούστατα εφόσον το έλεγαν από την Ουάσινγκτον έπρεπε να το επαναλαμβάνουν και αυτοί. Κανένας δεν ετόλμησε να αναλύσει το περιεχόμενο αυτού που έλεγαν οι Αμερικανοί για «γεωπολιτικούς λόγους η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει από την ΕΕ και την ευρωζώνη». «Υπάρχουν γεωπολιτικοί κίνδυνοι» έλεγαν οι Αμερικανοί επίσημοι όλοι εν χορώ. Οι δικοί μας εδώ επαναλάμβαναν τον όρο «γεωπολιτικοί κίνδυνοι» αλλά κανένας δεν ετόλμησε να το εξηγήσει. Και από αυτούς που αντιλαμβανόταν τι σημαίνει αυτό, το πιθανότερο ήταν ότι η ιδεολογική τους αφετηρία δεν τους επέτρεπε να δείξουν ότι υποστηρίζουν μία τέτοια αντίληψη του κινδύνου.

ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΤΟΥ ISIS

* Κατά συνέπεια αν αύριο, μεθαύριο, ο μη γένοιτο προκύψει ένα τέτοιο ενδεχόμενο και βρεθούμε εκτός ΕΕ και ευρωζώνης –γιατί τίποτα δεν είναι σίγουρο και όλα είναι ρευστά- ποιες θα είναι οι συνέπειες για τη χώρα;

- Είναι ξεκάθαρο τι θα συμβεί. Ήδη αυτή τη στιγμή έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα «κύμα» το οποίο θα το διαπιστώσουμε μέσα στο καλοκαίρι 30.000 προσφύγων οι οποίοι ετοιμάζονται να περάσουν απέναντι στα μεγάλα ελληνικά νησιά. Και αυτό είναι μία πραγματικότητα και όποιος δεν τη βλέπει, θα τη δει. Από κει και πέρα ήδη οι δηλώσεις των μεγάλων οπλαρχηγών του ISIS είναι «φιλτράρετε τις εισόδους αυτές με δικούς σας μαχητές ούτως ώστε να περάσουν και αυτά και να γίνουν κομμάτια του μεγάλου χαλιφάτου μας» στα όποια ανήκει και η Ελλάδα. Όλη Ελλάδα αποτελεί μέρος του μεγάλου χαλιφάτου, κυκλοφόρησε και σχετικός χάρτης, όπου περιλαμβάνεται ολόκληρη η Ελλάδα με μαύρο χρώμα στον γεωγραφικό χώρο που ορίζει το χαλιφάτο ως χώρο του. Μη υπαρχουσών λοιπόν των δεσμεύσεων της Σένγκεν και όλων αυτών των αποκλεισμών, αντιλαμβάνεστε ότι αυτά τα κύματα δεν θα εμποδιστούν από κανέναν να περάσουν στην υπόλοιπη Ευρώπη, μέσω Ιταλίας, μέσω Αλβανίας, Σκοπίων, Σερβίας, Βουλγαρίας. Όλη αυτή η ζώνη θα γίνει πλέον μία «φλεγόμενη ζώνη» με θύλακες διάφορων ισλαμιστικών οργανώσεων οι οποίοι πολύ πιο εύκολα θα περνάνε προς τα μέσα παρά τώρα που υπόκεινται σε κάποιους περιορισμούς και ελέγχους υπάρχοντος του ευρωπαϊκού νομικού πλαισίου ελέγχου.

ΑΠΟ ΧΩΡΑ-ΧΩΡΟΣ

* Και η ίδια η Ελλάδα ως χώρα θα καταστεί «τι» σε ένα τέτοιο σενάριο;

- Χώρος. Θα καταστεί από χώρα «χώρος». Η απάντηση είναι μονολεκτική.

* «Χώρος» διακίνησης...

- ...Χώρος διακίνησης κατατεμαχισμένος ανάλογα με τα συμφέροντα των δυνάμεων οι οποίες θα θέλουν να διασφαλίσουν τη δική τους ασφάλεια. Όπου ο καθένας θα ενδιαφέρεται για το δικό του χωρικό κομμάτι σε αυτό που κάποτε ήταν ένα κράτος. Δηλαδή η Βόρεια Ελλάδα θα περάσει σε κάποια σφαίρα συμφερόντων η οποία θα εξασφαλίζει τη διέλευση των αγωγών φυσικού αερίου από Ανατολάς προς Δυσμάς. Και, όπως ξέρετε αυτοί δεν πρέπει να ανήκουν σε ρωσικά συμφέροντα. Άρα, θα μπούνε κάποιοι υπεργολάβοι οι οποίοι βρίσκονται ήδη στα σύνορα, είτε οι Αλβανοί είτε οι Σκοπιανοί είτε οι Βούλγαροι, οι οποίοι είναι «πιστότεροι» σύμμαχοι από ότι οι Έλληνες και θα δημιουργήσουνε μία βόρεια ζώνη η οποία θα διασφαλίζει τη μη δυνατότητα της προσέγγισης των ρωσικών συμφερόντων προς την Ευρώπη σε ό,τι αφορά στους υδρογονάνθρακες. Από κει και πέρα το ίδιο θα γίνει και στο Αιγαίο το οποίο θα αποτελέσει έναν νέο αντικειμενικό στόχο για όλη αυτή τη νέα κατάσταση.

ΤΑ «ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ» ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

* Οπότε φθάνουμε και στην Τουρκία βεβαίως και στον ρόλο της γείτονος σε αυτή τη νέα κατάσταση, ο οποίος ποιος είναι;

- Στη συγκεκριμένη στιγμή η Τουρκία έχοντας να αντιμετωπίσει το Κουρδικό της πρόβλημα, το οποίο αυτή τη στιγμή έχει αποκτήσει σάρκα και οστά διοικητικά, πολιτικά και ιδεολογικά με την άνοδο του κουρδικού κόμματος και την είσοδό του στη Βουλή με 80 βουλευτές, αντιλαμβάνεστε ότι και η Τουρκία για να δεχθεί να παραχωρήσει μειονοτικές ελευθερίες και δικαιώματα αλλά και αυτοδιοικητικά δικαιώματα σε αυτή την τεράστια περιοχή η οποία κατοικείται από Κούρδους οι οποίοι έχουν πλέον επίσημη πολιτική και εκλογική παρουσία στη μεγάλη τουρκική εθνοσυνέλευση θα ζητήσει ανταλλάγματα. Τα ανταλλάγματα πού θα τα λάβει; Θα τα λάβει προς Δυσμάς, δηλαδή στο Αιγαίο. Στο δίαυλο Δαρδανελίων-Αιγαίου.

Δηλαδή αν θέλουμε να δημιουργήσουμε αυτές τις αλυσιδωτές αντιδράσεις και να βρεθούμε έξω από όλες τις ασπίδες ασφαλείας, τότε δεν έχουμε παρά να βγούμε και από την Ευρώπη και από το ευρώ. Δηλαδή, για να το πω απλά σε μία τέτοια περίπτωση το νομισματικό θα είναι το τελευταίο που θα μας απασχολεί τότε.