Το Αζερμπαϊτζάν των 10 περίπου εκατομμυρίων κατοίκων, αυτή η «άγνωστη» για το ευρύ κοινό χώρα, που βρίσκεται στη δυτική ακτή της Κασπίας Θάλασσας, κατέχοντας σημαντικότατη γεωπολιτική θέση στο σταυροδρόμι της Ευρασίας, είναι, ως γνωστό, μία από τις νέες χώρες που προέκυψαν μετά από την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης στον Καύκασο, μαζί με την Γεωργία και την Αρμενία.Εκτός από την γενικότερη στρατηγική σημασία του στην περιοχή, είναι σημαντικό για την Ευρώπη και την Ελλάδα λόγω των ανεξάντλητων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η εκμετάλλευση των αποθεμάτων υδρογονανθράκων αποτελεί σήμερα το επίκεντρο των οικονομικών δραστηριοτήτων της χώρας. Οι δε οικονομικές σχέσεις του Αζερμπαϊτζάνμε την Ελλάδα γίνονται ιδιαίτερα στενές λόγω του αγωγού TAP (TransAdriaticPipeline) που ξεκινά από το Αζερμπαϊτζάν, διασχίζει την Μικρά Ασία, περνά στην Ελλάδα και καταλήγει στην Ιταλία.
Στη «Γη της Φωτιάς» (έτσι ερμηνεύεται η λέξη Αζερμπαϊτζάν σε μια αρχαία περσική διάλεκτο) το σύγχρονο «μπλέκεται» αρμονικά με το παλιό, με την Ιστορία. Η δε πρωτεύουσα, το Μπακού, είναι μία πόλη 2 εκατομμυρίων κατοίκων με καθαρά αντιθετικό συμβολισμό όσον αφορά την ονομασία της που σημαίνει «Ανεμοδαρμένη Πόλη», εικάζοντας ότι έχει αρχαία περσική προέλευση.Η θαυμαστή οικονομική πορεία, η πλούσια πολιτιστική ζωή, η μεγάλη ποικιλία των αξιοθέατων και η κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα της αζέρικης πρωτεύουσας (γενέτειρας του σκακιστή Γκάρι Κασπάροφ) έχουν μεταμορφώσει το Μπακού σε δημοφιλή προορισμό. Τοδε τειχισμένοκέντρο της παλιάς πόλης έχει κηρυχθεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Το Αζερμπαϊτζάν είναι ιδιαίτερα φιλόμουση χώρα, ενώ το Μπακού είναι η πρώτη μωαμεθανική πόλη στην οποία εμφανίστηκε όπερα, το 1908 η «Leyla και Μajnan» του συνθέτη UzegirHazibeyov (1885-1948).
Οι ιστορικές σχέσεις των δύο χωρών, Ελλάδας και Αζερμπαϊτζάν,ανάγονται στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όταν η περιοχή αποτέλεσε τμήμα της αυτοκρατορίας του και της διάδοχης αυτοκρατορίας των Σελευκιδών. Το 252 μ.Χ. η αυτοκρατορία των Σασσανιδών μετέτρεψε το Αζερμπαϊτζάν σε υποτελή επικράτειά της. Το χριστιανικό παρελθόν του με τις βυζαντινές εκκλησίες χρονολογείταιτον 4ο μ.Χ. αιώνα, όταν υιοθετήθηκε επίσημα ο χριστιανισμός ως κρατική θρησκεία,πρινκατακτηθεί στα τέλη του 7ου αι. από τους Άραβες. Στα τέλη του 17ου αι. ολοκληρώθηκε ο εκτουρκισμός τωνΑζέρων, ενώ το 1828 το βόρειο τμήμα του παραχωρήθηκε στη Ρωσία. Το 1918 το Αζερμπαϊτζάν ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη δημοκρατία και το 1920 απέκτησε πολιτική οντότητα, ενώ το 1936 έγινε ομόσπονδη δημοκρατία της Σοβιετικής Ένωσης. Ανακηρύχθηκε κράτος κυρίαρχο το 1989 και ανεξάρτητο στις 30 Αυγούστου 1991.
Η εκδήλωση-συζήτηση της Τετάρτης 11 Ιανουαρίου θα αναφερθεί στις πολυμερείς σχέσεις των δύο χωρών, καθώς στους πρόσφατους πολιτισμικούς δεσμούς που εμβαθύνονται σταδιακά χάρη και στις οικονομικές σχέσεις. Στην ενδιαφέρουσα συζήτηση θα συμμετέχει και ο Πρέσβης του Αζερμπαϊτζάν κ. Ραχμάν Μουσταφάγιεβ, ο οποίος φέτος εξέδωσε το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του με τίτλο: «Το Αζερμπαϊτζάν ανάμεσα στις Μεγάλες Δυνάμεις, 1918-1920», που αναφέρεται στην ιστορία και την εξωτερική πολιτική της Λαοκρατικής Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν, της πρώτης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στη μουσουλμανική Ανατολή. Στη μελέτη αυτή του Αζέρου ιστορικού και διπλωμάτη αναλύεται η θέση και ο ρόλος της χώρας του στην πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων της σοβιετικής Ρωσίας, της οθωμανικής και κεμαλικής Τουρκίας, της Γερμανίας και των συμμαχικών δυνάμεων που επικράτησαν στο Α΄ παγκόσμιο Πόλεμο κατά την περίοδο 1918-1920.
Στη συζήτηση συμμετέχουν οι:
-Ραχμάν Μουσταφάγιεφ (Πρέσβης του Αζερμπαϊτζάν στην Ελλάδα, Δρ Ιστορίας και Πολιτικών Επιστήμων)
-Μιχάλης Ζουμπουλάκης (Καθηγητής και Πρόεδρος του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας)
-Νίκος Κυριαζής (Καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας)
-Αννίτα Πρασσά (Προϊσταμένη των Γ.Α.Κ. - Αρχείων Ν. Μαγνησίας, Δρ Ιστορίας).
