Ο γνωστός επιστήμονας τονίζει ότι το μέλλον στην αγροτική ανάπτυξη είναι οι οργανωμένες και ισχυρές ομάδες παραγωγών, οι οποίες θα πρέπει να αποτελέσουν στο εξής τα εργαλεία των Ελλήνων αγροτών για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας,την τυποποίηση και προώθηση των προϊόντων τους στις εγχώριες και διεθνείς αγορές! «Ο ανταγωνισμός σε όλους τους παραγωγικούς τομείς είναι αμείλικτος και πλέον δεν υπάρχει άλλη λύση για την επιβίωση της γεωργίας και του αγροτικού κόσμου της χώρας μας» δήλωσε με έμφαση, για να προσθέσει πως «πλέον υπάρχουν αρκετές χρηματοδοτικές δυνατότητες στο πλαίσιο του ΠΑΑ, αλλά και από άλλα ευρωπαϊκά, ή εθνικά προγράμματα για τη στήριξη της λειτουργίας του επιχειρηματικού συνεργατισμού στα μοντέλα cluster που έχουν μεγάλη επιτυχία σε άλλες χώρες (π.χ. Αυστραλία). Αυτό που χρειάζεται είναι οι παραγωγοί μας να κατανοήσουν γρήγορα τη νέα πολύ σκληρή πραγματικότητα στις αγορές, η οποία απαιτεί την καλύτερη οργάνωση, λεπτομερή σχεδιασμό και αποτελεσματικό συνεργατισμό. Στην άλλη πλευρά οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς θα πρέπει να διασφαλίσουν την απαιτούμενη εκπαίδευση και τεχνική υποστήριξη των ομάδων παραγωγών, ώστε αυτές να ακολουθήσουν τις σωστές κατευθύνσεις χρήσης της νέας τεχνολογίας για την παραγωγή και την κάλυψη των αναγκών που έχουν οι αγορές, στη βάση υλοποίησης αποδοτικών επιχειρηματικών σχεδίων.

ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΜΕ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά στην έρευνα που στην εξέλιξή της ανοίγει πάντα νέους ορίζοντες, για να φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, κατά τον κ. Νταράουσε απαιτείται:
* Επιτάχυνση της μεταφοράς-διάχυσης της έρευνας στην παραγωγική διαδικασία.
* Η εφαρμοζόμενη έρευνα να είναι στοχευμένη με ακρίβεια στα προβλήματα της γεωργίας και στις μελλοντικές τάσεις-προοπτικές.
* Δίαυλος (μηχανισμός) επικοινωνίας-σύνδεσης-συνεργασίας μεταξύ φορέων (έρευνας-εκπαίδευσης-τεχνικής υποστήριξης) και μελών της παραγωγικής διαδικασίας, έτσι ώστε μέσω της επικοινωνίας να μεταφερθούν οι πραγματικές ανάγκες (ή τα προβλήματα) από το πεδίο της παραγωγής στο πεδίο της έρευνας.
* Στρατηγική στους τομείς της γεωργίας που να κατευθύνει την έρευνα.
«Σαν παράδειγμα υλοποίησης των προηγουμένων προϋποθέσεων» τονίζει ο κ. Νταράουσε, «αναφέρω τα προγράμματα έρευνας που υλοποιεί το Εθνικό Κέντρο Βάμβακος, σε συνεργασία με τη Διεπαγγελματική Οργάνωση Βάμβακος, την Πανελλήνια Ένωση Εκκοκκιστών, το Σύνδεσμο Επιχειρήσεων Πολλ/στικού Υλικού και το Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών. Η εφαρμογή τους έχει μεγάλη αποδοχή και επιτυχία διότι: 1) Η έρευνα είναι στοχευμένη στην επίλυση δύο βασικών προβλημάτων του κλάδου (ποιότητα-τυποποίηση). 2)Υλοποιούνται με υποστήριξη σχεδόν όλων των μελών της αλυσίδας βάμβακος (συνεργασίες-επικοινωνία). 3) Η διάχυση των ευρημάτων είναι άμεση, λόγω της συμμετοχής όλων των μελών της αλυσίδας παραγωγής-μεταποίησης-διακίνησης που ήδη τα αξιοποιούν.4) Έχει διαμορφωθεί μια στρατηγική για το προϊόν. Αναφέρω επίσης το παράδειγμα του Οργανισμού Βάμβακος παλαιότερα, που συνέβαλε στην ταχεία ανάπτυξη του τομέα βάμβακος, λόγω της σύνδεσης Έρευνας-Εκπαίδευσης-Τεχνικής υποστήριξης (ίδιος φορέας) και της άμεσης επικοινωνίας με όλα τα μέλη του τομέα (εξειδίκευση).Τέλος αναφέρω την Αυστραλία ως παράδειγμα στην αποτελεσματικότητα της έρευνας, μέσω της σύμπραξης των μελών της αλυσίδας βάμβακος και Ερευνητικών Ινστιτούτων (στρατηγική επικοινωνίας-συνεργασίας)».
Ως συμπέρασμα ο κ. Νταράουσε υπογράμμισε πως «όταν η έρευνα εστιάζεται στα προβλήματα του κλάδου και υπάρχει αφενός ένα πρωτόκολλο συνεργασίας (επικοινωνία-σύνδεση), μεταξύ φορέων έρευνας και του παραγωγικού κλάδου (παραγωγοί, μεταποιητές, διακινητές κτλ.) και αφετέρου μια στρατηγική για το προϊόν, τότε η έρευνα, κατευθυνόμενη, μπορεί να συμβάλει άμεσα στην ανάπτυξη της γεωργίας. Αυτό μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματικό όταν υπάρχει σύνδεση της Έρευνας με την Εκπαίδευση και την Τεχνική Υποστήριξη. Οι Διεπαγγελματικές Οργανώσεις, ως συνδετικός κρίκος μεταξύ παραγωγών και φορέων, μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην οργάνωση-διαμόρφωση των θεμάτων έρευνας-εκπαίδευσης».

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ
Εξηγώντας τη μεγάλη αναγκαιότητα αυτοοργάνωσης των Ελλήνων αγροτών ο κ. Νταράουσε επισήμανε: «Η επιτάχυνση της υιοθέτησης της νέας τεχνολογίας στην παραδοσιακή γεωργία, μπορεί να γίνει μέσω της κατάλληλης λειτουργίας των συλλογικών σχημάτων (Ομάδες-Οργανώσεις Παραγωγών-Συνεταιρισμών-Διεπαγγελματικών οργανώσεων). Μέσω των σχημάτων αυτών μπορεί επίσης να γίνει πιο αποτελεσματική η εκπαίδευση και η διάχυση της έρευνας στην παραγωγική διαδικασία. Συγχρόνως, αντιμετωπίζονται οι αδυναμίες που αποτελούν εμπόδια στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας όπως π.χ. ο μικρός κλήρος, ο πολυτεμαχισμός και η κακή οργάνωση (παράγουμε μεμονωμένα),που οδηγούν στην αύξηση του κόστους και σε αδυναμία παραγωγής μετρήσιμων ποσοτήτων ίδιας ποιότητας, για τις αγορές. Ο στόχος είναι να φέρουμε τα συλλογικά σχήματα παραγωγής σε άμεση επαφή με τελικούς χρήστες των προϊόντων (αγορά), για να προσαρμόσουν την παραγωγή, ποιοτικά και ποσοτικά, στις ανάγκες των αγορών (τι ποιότητα παράγουμε; πόσο και για ποιον;).
Οφείλω να υπογραμμίσω ότι τα συλλογικά σχήματα παραγωγής στην Ελλάδα, θα πρέπει να αποτελούν την αφετηρία για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων (τουλάχιστον των παραδοσιακών), διότι παρέχουν πολλές δυνατότητες στον παραγωγό, όπως, η υιοθέτηση της νέας τεχνολογίας με χαμηλότερο κόστος, καλύτερη εκπαίδευση-τεχνική υποστήριξη, χαμηλότερο κόστος παραγωγής και καλύτερη διαπραγμάτευση και πρόσβαση στην αγορά (μπορούμε να παράγουμε μετρήσιμες ποσότητες, ίδιας ποιότητας, για τις αγορές). Τέλος, οι Διεπαγγελματικές Οργανώσεις, ως συνδετικός κρίκος μεταξύ παραγωγών και φορέων, μπορούν επίσης να συμβάλουν σημαντικά στην επιτάχυνση της υιοθέτησης της νέας τεχνολογίας στην παραδοσιακή γεωργία».
Να σημειωθεί ότι ο κ. Νταράουσε συμμετείχε ενεργά στο 4ο Συνέδριο Αγροτικής Επιχειρηματικότητας του ECONOMIST που έγινε στη Λάρισα με θέμα: «Έρευνα και ανάπτυξη-επιτάχυνση υιοθέτησης της νέας τεχνολογίας στην παραδοσιακή γεωργία».

ΚΑΡΔΙΤΣΑ
(Του ανταποκριτή μας Φώτη Καραγιάννη)