Οι μάγισσες, οι πόρνοι-ες, οι γιδοκλέφτες, ο μυλωνάς που κλέβει στο ζύγι, οι φονιάδες… αλλά και όσοι μιλούν μέσα στην εκκλησία, είναι από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις ανθρώπων που σύμφωνα με τη θεματολογία μιας σειράς τοιχογραφιών στον εξωνάρθηκα του ιερού ναού Αγίου Γεωργίου Μεταξοχωρίου, θα οδηγηθούν από μαύρους τερατόμορφους δαίμονες με τρίαινες σε φρικτά βασανιστήρια.

Οι ιδιαίτερες αυτές τοιχογραφίες της κόλασης, που παρουσιάζεται καρέ-καρέ, είναι από τα ελάχιστα δείγματα ανάλογης θεματολογίας στη χώρα.

Συντηρήθηκαν πέρυσι από την Εφορεία Αρχαιοτήτων και σύμφωνα με την προϊσταμένη της, κ. Σταυρούλα Σδρόλια «χαρακτηρίζονται μοναδικές για τη ζωντάνια τους και την πολύ καλή κατάσταση στην οποία βρέθηκαν».

Σημειώνει ότι «δημιουργοί τους ήταν ζωγράφοι από το χωριό Χιονάδες της Κόνιτσας και συγκεκριμένα συνεργείο καλλιτεχνών του Μιχαήλ Ζήκου, που δραστηριοποιήθηκε στην ευρύτερη περιοχή. Ο δε ιερός ναός, του 17ου αιώνα, ανακαινίσθηκε και τοιχογραφήθηκε την περίοδο 1843-1852 από το συνεργείο του Ζήκου».

Για τις τοιχογραφίες με τις τιμωρίες των κολασμένων μιλά στην «Ε» και ο αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Δρόσος, δηλώνοντας: «Αποτελούν μέρος της θεματολογίας της Δευτέρας Παρουσίας στον ναό, όπου ο καλλιτέχνης λαμβάνει αφορμή να ενθυμήσει με τον χρωστήρα του, τη φιληδονία και τη φιλαργυρία των Μεταξοχωριτών, καθώς και τους βασάνους που θα υποστούν μετά θάνατον, εάν κλέπτουν στη ζυγαριά, κάνουν μάγια, πορνεύουν, εάν είναι γιδοκλέφτες, αν κουβεντιάζουν μέσα στην εκκλησία…, ώστε να έχουν τον φόβο του Κυρίου!».

Την εποχή που φιλοτεχνήθηκαν ήταν πολύ διαδεδομένα τα μάγια -τα οποία έκαναν κυρίως γυναίκες- ενώ αποδεικνύεται ότι συχνό ήταν και το φαινόμενο της κλοπής ζώων…».

Της Λένας Κισσάβου