Αυτό το πρότυπο θα θέλαμε να αναδείξουμε και με τη σημερινή συνεδρίαση της Επιτροπής μας». Τα παραπάνω επισήμανε ο πρόεδρος της Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος κατά την εισήγησή του στην έναρξη της συνεδρίασης με θέμα ημερήσιας διάταξης την ενημέρωση για τον θεσμό του Εθελοντή Πυροσβέστη στην Ελλάδα.
Τα μέλη της Επιτροπής ενημέρωσε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Εθελοντών Πυροσβεστικού Σώματος κ. Σεραφείμ Τσουγκρής, ενώ παρευρέθηκε και ο αντιπρόεδρος κ. Δημήτρης Ζέρβας.
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος, αφού αναφέρθηκε στις φυσικές καταστροφές που σημειώνονται συχνά λόγω της κλιματικής αλλαγής, αλλά και πολεοδομικών αυθαιρεσιών, τόνισε ότι «διέξοδος μπορεί να δοθεί μόνο από την αλλαγή στάσης του ανθρώπου στην ίδια την καθημερινότητά του, με ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης, που θα σέβεται το περιβάλλον και τη φύση. Και ήδη βλέπουμε ότι παγκοσμίως διογκώνεται ένα τέτοιο κίνημα, που τους στόχους του ενστερνίζονται και τοπικές κυβερνήσεις, ανάμεσά τους και η κυβέρνηση της Ελλάδας, όπως δήλωσε και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης».
Ο Θεσσαλός πολιτικός σημείωσε ότι «ως χώρα είμαστε σε υψηλό επίπεδο στελεχιακού δυναμικού στο Πυροσβεστικό Σώμα, και σε όλα τα τμήματα αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, όπως απέδειξαν και οι αποστολές της ΕΜΑΚ στη γειτονική μας Αλβανία, που επλήγη από τον Εγκέλαδο. Και θέλω και από αυτό το βήμα να συγχαρώ την ΕΜΑΚ για τον επαγγελματισμό της, που αναγνωρίζεται και εκτός συνόρων. Ωστόσο, ακριβώς επειδή οι καταστροφές όταν εκδηλώνονται απαιτούν τεράστιες δυνάμεις, που πρέπει να δράσουν σε στενά χρονικά περιθώρια, και σε συνθήκες αντίξοες αλλά πάντοτε με άρτιο συντονισμό, και επειδή δεν επαρκεί, μοιραία, το προσωπικό του κράτους, υπεισέρχεται ο ρόλος του εθελοντισμού. Είναι μια μορφή άμεσης συνεισφοράς του πολίτη σε κοινές δράσεις υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και του κοινού καλού, σε μόνιμη βάση και σε οργανωμένη μορφή».
Ωστόσο, όπως επισήμανε, «ο θεσμός του εθελοντή πυροσβέστη έχει ακόμη πολλά κενά και προβλήματα, που αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξή του, με πιο χαρακτηριστικό την έλλειψη υλικοτεχνικού εξοπλισμού και τη μη χορήγηση ακόμη και ατομικού προστατευτικού εξοπλισμού».
