το μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Παναγιώτης Μαυροειδής και ο πολιτικός επιστήμονας και αρθρογράφος Δημοσθένης Παπαδάτος.
Σύμφωνα με όσα υποστήριξαν οι ομιλητές «στόχος του Φεστιβάλ είναι να γίνουν κραυγές οι φωνές μας ενάντια στον φασισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό και την ομοφοβία, στον πόλεμο, τα σύνορα και τον εθνικισμό, στη φτώχεια και την εκμετάλλευση, στης φύσης τη λεηλασία. Εν μέσω της πανδημίας, αναζωπυρώνεται ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός στη Μεσόγειο, για τα συμφέροντα των πολυεθνικών στη μοιρασιά των υδρογονανθράκων. Οι νέες περιφράξεις των θαλασσών με την οικοπεδοποίησή τους για τις εξορύξεις ορυκτών καυσίμων, θα καταστρέψουν το φυσικό περιβάλλον και θα εντείνουν την κλιματική κρίση. Θα δώσουν όμως φιλί ζωής στο σύστημα που περνάει βαθιά κρίση. Την κλιματική κρίση την ζούμε πλέον πολύ συχνά, όσο και αν τη βαφτίζουν θεομηνία, για να δικαιολογήσουν «παράπλευρες απώλειες». Οι πρόσφυγες χαρακτηρίζονται ως «εισβολείς» ώστε να νομιμοποιηθεί το διαρκές έγκλημα του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε. σε βάρος ανθρώπων που θέλησαν να γλιτώσουν από την κόλαση του πολέμου και της φτώχειας. Η φωτιά στη Μόρια αποκάλυψε και σε αυτούς που έκαναν πως δεν γνώριζαν, την εικόνα της ντροπής της ανθρωπότητας: Στρατόπεδα κολαστήρια και γυμνή ζωή χωρίς δικαιώματα».
Στον χώρο της πλατείας λειτουργούσε βιβλιοπωλείο και θεματικά περίπτερα.