πολυκοσμία. Εξυπηρετεί τις ανάγκες μεγάλων συνοικιών που βρίσκονται γύρω από αυτό όλες τις εποχές.
Ωστόσο, από τη στιγμή που μπαίνει η άνοιξη, κάθε χρόνο παρατηρείται μια μεγάλη αύξηση στον αριθμό των θαμώνων και ειδικά στην κατηγορία των παιδιών που εκμεταλλεύονται το ατελείωτο γρασίδι. Το καλοκαίρι ο αριθμός γίνεται ακόμα μεγαλύτερος, αφού αποτελεί ανάσα δροσιάς σε συνδυασμό και με τη λειτουργία του κυλικείου.
Όμως, δεν λείπουν τα προβλήματα και οι ανάλογες παρατηρήσεις από τους κατοίκους. Αποδέκτης μερικών έγινε η «Ε», που βρέθηκε και στο σημείο για να καταγράψει μερικά από αυτά.
Το πρώτο και ίσως το βασικότερο είναι το γεγονός πως σε δύο από τις κεντρικές εισόδους του πάρκου υπάρχει ζήτημα με τις πλάκες του εδάφους. Κάποιες απουσιάζουν από τη θέση τους, άλλες είναι σπασμένες και πολλές βρίσκονται στον αέρα εξαιτίας και των μεγάλων ριζών των δέντρων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να σημειώνονται πολλές πτώσεις και μικροτραυματισμοί, τόσο ηλικιωμένων όσο και μικρών παιδιών. Ειδικά τις βραδινές ώρες που η ορατότητα είναι μειωμένη.
Το δεύτερο σημείο που καταγράφεται ως ανάγκη παρέμβασης είναι οι τρύπες στην περίφραξη. Σε διάφορα σημεία η περίφραξη είναι τρύπια και υπάρχει ο κίνδυνος κάποιο παιδί να ξεφύγει από την επιτήρηση του γονέα, που πίστευε ότι υπάρχει αυτό το πλαίσιο ασφαλείας. Επίσης, υπάρχει και ο κίνδυνος τραυματισμού από σιδερένια πλέγματα που είναι στον αέρα, ενώ κάποια έχουν σκουριάσει. Κάποιες κολώνες φωτισμού δεν έχουν καπάκια, με αποτέλεσμα να κρέμονται τα καλώδια στο έδαφος. Οι κάτοικοι ελπίζουν να μην έχουν ρεύμα, καθώς δεν είναι καν μονωμένα. Ένα μικρό παιδί μπορεί ανά πάσα στιγμή να τα αγγίξει, όπως υποστηρίζουν.
Επίσης σημαντικό είναι πως έχουν ξεκολλήσει τμήματα από τα πέτρινα παγκάκια σε όλο το μήκος του πάρκου. Οι επισκέπτες αναφέρουν πως δεν μπορούν να καθίσουν με ασφάλεια, καθώς οι πέτρες χρειάζονται να επανακολληθούν με κάποιον τρόπο.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΑΣΤΑΣ