Σύμφωνα με την παράδοση, έξω από τα Φάρασα της Καππαδοκίας και σε απόσταση περίπου μίας ώρας, μέσα στη χαράδρα που διασχίζει ο Ζαμάντης ποταμός, υπήρχαν δύο σπηλιές, μέσα στις οποίες βρίσκονταν οι εκκλησίες του Αγίου Βασιλείου.
Η μία, η πιο μεγάλη βρισκόταν κοντά στην όχθη του ποταμού και η άλλη η μικρή, που μόλις δύο τρεις άνθρωποι χωρούσαν μέσα, βρισκόταν ψηλότερα, πάνω στη βραχώδη πλαγιά.
Στη σπηλιά αυτή κατέφυγε ο Άγιος Βασίλειος, για να σωθεί από διωγμούς κι έτσι καθιερώθηκε η λατρεία του εκεί, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Θέλοντας ο Σύλλογος να τιμήσει και να αναβιώσει αυτό το έθιμο και στα Φάρσαλα, με τα μέλη και τους φίλους του, συγκεντρώθηκαν στην Κεντρική πλατεία των Φαρσάλων και σε πομπή, κρατώντας όλοι δαδιά, κεριά, φανάρια, τραγουδώντας και χορεύοντας το συγκεκριμένο τραγούδι κατέληξαν στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής, όπου εψάλη το τροπάριο του Αγίου Βασιλείου και διαβάστηκε δέηση από τον π. Βασίλειο.
Με το πέρας του εθίμου ακολούθησε γλέντι στην ταβέρνα «Κονάκι» με τη βραδιά να πλαισιώνεται μουσικά από τον Κώστα Χριστοδούλου και τον Κώστα Τασόκα.