(ΑΓΙΑ (Γραφείο "Ε")
Του Νίκου Γουργιώτη
Το ζητούμενο για πολλούς εξ ημών είναι το... ξεφόρτωμα. Να ξε-φορτωθούμε ό,τι πια μας είναι άχρηστο. Ν’ αδειάσει το σπίτι. Να μην τα ‘χουμε και μας πιάνουν τον χώρο. Να είναι οι αυλές και οι αποθήκες μας καθαρές. Να μην μας λένε και κουβέντες οι γείτονες. Να ξεβρομίσουμε βρε παιδί μου...
Ξεφόρτωμα, κι όταν λέμε ξεφόρτωμα εννοούμε... όπου να ‘ναι. Αρκεί να φύγουν από πάνω μας. Άλλωστε η κουτοπονηριά μας αυτό μας υπαγορεύει. Και αν η κουτοπονηριά συνδυαστεί με ασυνειδησία, που από τους περισσότερους δεν λείπει, τότε η εύκολη λύση ποια είναι; Τα σκουπίδια μας στην παράνομη χωματερή!
Τι κι αν ρυπάνουμε έτσι τη φύση, τι κι αν καταστρέψουμε την ομορφιά της, τι κι αν τις βρομιές που θα πετάξουμε τις ξεπλύνει η βροχή και μολυνθούν τα υπόγεια νερά που αργότερα θα καταλήξουν στο ποτήρι που θα πιούμε, τι κι αν φάει απ’ αυτές τις βρομιές το άγριο ζώο που μετά το κυνήγι θα καταλήξει κι αυτό εμείς πάλι να το φάμε...
Τι μας νοιάζει; Η δουλειά μας να γίνει κι όπως... Δεν βαριέσαι...
(Σ.Σ. Οι φωτογραφίες είναι από τον πολύχρωμο πανέμορφο φθινοπωρινό Κίσσαβο διανθισμένο με τον ανθρώπινο ωχαδελφισμό. Μόλις δύο τρία χιλιόμετρα πιο πάνω από το ορεινό γραφικό Μεγαλόβρυσο της Αγιάς).
